Ας πρόσεχες ρε συ … Αλέξη!

Τελικά, οι περισσότεροι, δεν πιανόμαστε πουθενά.

Ότι και να γίνει, έχουμε έτοιμη την απάντηση.

Και συνήθως, στα καλά πιστωνόμαστε την δόξα, αλλά στα στραβά πάντα φταίνε οι άλλοι.

Την τελευταία εβδομάδα, που χαρακτηρίστηκε από σκηνικό πολιτικής έντασης λόγω της φαεινής ιδέας του Αλέξη να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Σαμαρά, είδαμε το τσίρκο του παραλόγου ζωντανά στις οθόνες μας….

Και τι δεν είδαμε;

Είδαμε την πασιονάρια των ψεκασμένων να καβαλάει σαν τίγρις τα κάγκελα της πρώην ΕΡΤ, και να το παίζει … καγκελάριος, αφού βέβαια πιο πριν, και επί δυο συνεχόμενες ημέρες είχε κατασκηνώσει εκεί κοντά, εκτοξεύοντας σε μικρόφωνα και κάμερες κάθε είδους ανυπόστατη σαχλαμάρα του στυλ «έχουμε χούντα αφού».

Με τον αρχηγό της να τουιτάρει ότι «μπήκαν οι Γερμανοί, και ότι ακούτε στο εξής θα είναι ψέματα» ή κάπως έτσι… διότι αδυνατώ να τον παρακολουθήσω αν δεν είμαι μεθυσμένος….

Είδαμε την Κλάρα Μπελ του Σύριζα (ολέ) να επιδεικνύει την απόλυτη κενότητα των δήθεν αγωνιστικών της προσπαθειών, καθυβρίζοντας ταλαίπωρους αστυνομικούς, και παριστάνοντας την δαρμένη, φωνάζοντας μονότονα «βοήθεια», και «φέρετε μου έναν εισαγγελέα», προκαλώντας ατέλειωτα χαχανητά σε όσους παρακολούθησαν το συγκεκριμένο βίντεο, που όπως μαθαίνω παίζεται ακόμη και σε κωμικές τηλεοπτικές εκπομπές ξένων χωρών, με το γέλιο να κυριαρχεί.

(Και για όσους αμφιβάλλουν, ότι όντως χρειάζεται βοήθεια η κοπέλα, σας θυμίζω μια ακόμη έξυπνη απάντηση του Άδωνη, όταν τον κατηγόρησαν πως την συκοφαντεί, ο οποίος είπε: «φανταστείτε κάποιον τυχαίο στο δρόμο, μόνο του, με μια ντουντούκα στο στόμα, να φωνάζει βοήθεια-βοήθεια…  ε, δεν την χρειάζεται;». Το ίδιο λοιπόν ισχύει και για την Κλάρα, που λέγαμε).

Είδαμε επίσης τον «δίμετρο» και κοιλαρά άντρακλα εκείνο του Σύριζα (ολέ), που κάποτε πρότεινε τον αφοπλισμό της αστυνομίας (μπορεί και του στρατού, ποιος θυμάται;), να παρακαλάει να τον σπρώξουν ή να τον ζουπίξουν λίγο οι Ματατζήδες, μπας και ηρωποιηθεί κι αυτός στα μάτια των σαλεμένων που ακόμη ψηφίζουν τις συνιστώσες του Αλέξη.

Και τέλος είδαμε και τον πανταχού παρόντα Στρατούλη, να ψάχνει κι αυτός την ευκαιρία του, ανάμεσα σε κάγκελα και ΜΑΤ, παρακαλώντας να δεχθεί καμιά σπρωξιά, μπας και ξαναζήσει τις περήφανες εκείνες στιγμές που τον έκαναν διάσημο (ως άλλο Γκιωνάκη), όταν φώναζε (κι αυτός) μόνος του «Βοήθεια… εδώ Στρατούλης, με δολοφονεί η Χρυσή Αυγή…»!

Τα είδαμε όλα αυτά, και άλλα τόσα, πραγματικά φαιδρά, όπως στην χθεσινή ΑΝΑΤΡΟΠΗ του Πρετεντέρη, που αφού ανέλυσε όλα τα παραπάνω κωμικοτραγικά πολιτικά μας χάπενινγκς, είπε να σοβαρευτεί ως εκπομπή, με αποτέλεσμα να ακουστεί το εξής μοναδικό στα χρονικά της ελληνικής πολιτικής ανάλυσης: «Και τώρα πάμε σε διαφημίσεις, και θα επανέλθουμε για να εξετάσουμε το αν ισχύει ή όχι η καταγγελία του κου ΧΧΧΧΧΧΧΧ, ότι ο Καμένος είναι καραγκιόζης»!!!!

Ζζζζζζ Μπόινγκ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τόσο καλά.

Και γιατί τα αναφέρω όλα αυτά τα φαιδρά;

Διότι προφανώς, αυτά δεν πείραξαν κανέναν από την συσπειρωμένη αντιπολίτευσή μας, που φέρνει αγκαλιά από αναρχοκομμουνιστές ως και ναζιστές, οι οποίοι τα καραγκιοζλίκια τα θεωρούν σοβαρές μορφές πάλης… πλην όμως τους πείραξε το χαλαρό στυλάκι του Σαμαρά στην προχθεσινή συζήτηση μομφής, οπότε και πήρε ακόμη και τα σώβρακα από τον ψευτόμαγκα Αλέξη, με το στραβό το στόμα.

Ο οποίος είναι αυτός που ξεκίνησε με  αυτό το στυλάκι, αγνοώντας ότι θα του βγει μπούμερανγκ στο τέλος.

Και έτσι, επειδή ο Αλέξης έχασε κατά κράτος, χώρια το άτοπον της κατάθεσης πρότασης μομφής, βγήκαν οι Συριζαίοι (βλ. Κατρούγκαλο) στα μπαλκόνια (και στα πάνελ) και μη έχοντας τι άλλο να πουν, άρχισαν να μιλάνε για υποβάθμιση της βουλής, για φτηνές ατάκες, για περιττό χιούμορ, για διακωμώδηση της κρίσης, για θράσος, κλπ, που «δεν αρμόζουν σε θεσμικούς ρόλους», όπως αυτόν του πρωθυπουργού.

Τι μας λέτε καλέ;

Δεν βλέπετε βρετανικό κοινοβούλιο;

Δεν γνωρίζετε περί χιούμορ;

Αγνοείτε την ρήση του Όσκαρ Γουάιλντ, που είχε πει πως η σοβαροφάνεια είναι το τελευταίο καταφύγιο όσων δεν έχουν φαντασία;

Και εν πάση περιπτώσει, δεν σας πείραξαν οι θίασοι και τα μπουλούκια έξω από την ΕΡΤ (βουλευτές όλοι τους παρακαλώ), αλλά σας πείραξε ο χιουμορίστας Σαμαράς, που έδειξε πλέον σε όλους ότι όντως το έχει, και ότι πάνω απ όλα είναι άνθρωπος, και όχι κάποιο γκρίζο πολιτικό ρομπότ, που επιβιώνει χάρη στη γραβάτα του, και χάρη σε κενολογίες;

Σοβαροφάνεια θέλετε;

Δεν θα την έχετε.

Σοβαρότητα θέλετε;

Κερδίστε την με το παράδειγμά σας….

Διότι άσχετα με το τι λέτε (για να το λέτε) κ.κ. του Σύριζα (ολέ), ο κόσμος θέλει ανθρώπινο πρωθυπουργό, με την τσαχπινιά του, και όχι κάποιον σοβαροφανή και μονίμως θυμωμένο (στυλ Μπογιόπουλου επί παραδείγματι) πολιτικάντη.

Και τέλος, όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται για τις ατάκες του Σαμαρά, που σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο Αλέξης, είναι οι ίδιοι που θα τον λοιδορούσαν (αν δεν το έκανε) διότι τότε «θα τον είχε νικήσει ο Αλέξης»!

Δυστυχώς όμως για αυτούς ο Σαμαράς διαβάζει Strange Attractor και όχι το Χωνί, ή τον Βαξεβάνη, οπότε η σοβαροφάνεια είναι το τελευταίο για το οποίο θα μπορούσε να τον κατηγορήσει κανείς.

Οπότε; Ζήτω οι ατάκες, και Αλέξη φίλε μου… ας πρόσεχες.

Strange Attractor

ΥΓ- Μου αρέσει πολύ, που όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται για την χαλαρή άνεση του Σαμαρά στο βήμα της βουλής, εκτός του ότι δεν ενοχλούνται από την φαρσοκωμωδία που στήνουν καθημερινά οι βουλευτές του Σύριζα (ολέ), είναι οι ίδιοι που έχουν αναγάγει σε μέγιστο πολιτικό αναλυτή και κήνσορα τον «σοβαρό» Τράγκα, που σήμερα μάλιστα θα κάνει, λέει, εκπομπή διότι έμαθε πως οι Κινέζοι κατέρριψαν αεροσκάφος που μας ψεκάζει…..

Ναι, είναι ο ίδιος αναλυτής, που πέρσι είχε ντυθεί αξιωματικός της Γκεστάπο ζωντανά στον αέρα.