Η σημερινή κατοχή, και ο κρίσιμος παράγοντας της «άγνοιας».

Έχω έναν φίλο και συνάδελφο, τον Θανάση.

Καλό παιδί.

Δημοκράτης.

Το αλάτι της γης…

Απ’ αυτούς που μπορείς να βασιστείς επάνω τους, χωρίς να φοβάσαι μη χάσεις το πορτοφόλι σου, ή μη τυχόν και σου τη φέρει πισώπλατα.

Έχει όμως ένα μειονέκτημα.

Έχει παραμείνει σταθερός στις αριστερές ιδεολογίες και ιδεοληψίες της εφηβείας του, αρνούμενος να «ωριμάσει».

Και μιλάμε για πενηνταφεύγα άνθρωπο….

Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται καπάκι και τον αποτελειώνει το γεγονός ότι οι εφηβικές του ιδεολογίες εξελίχτηκαν σήμερα σε όλα αυτά που υποστηρίζουν τα διάφορα κινήματα τύπου ΠΑΜΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και …. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.

Και δικάπακο έρχεται μετά και το ότι ενημερώνεται αποκλειστικά από τον Καζάκη, το Χωνί, και άλλα τέτοια συνονθυλεύματα της έγκυρης δημοσιογραφίας, με αποτέλεσμα να έχει γίνει το μυαλό του πολτός άρνησης (για την άρνηση).

Με τελικό αποτέλεσμα να «σκοτωνόμαστε» καθημερινά, αφού εγώ έχω ξεπουληθεί στον Σαμαρά τον «ξενόδουλο, που μας ρουφάει το αίμα με μπουρί»!

Και εκεί που τρελαίνεται ο Θανάσης είναι όταν του τη βγαίνω με «αριστερά» επιχειρήματα, που μέσα στον επαναστατικό ενθουσιασμό και τη θολούρα του, ο ίδιος δεν μπορεί να καταλάβει, ίσως γιατί ουσιαστικά είναι ένας πρακτικός αριστερός, χωρίς ποτέ να έχει εμβαθύνει σε θεωρητικές αναζητήσεις και ερμηνείες του Μαρξισμού, και χωρίς να έχει εντρυφήσει στα ιστορικά παραδείγματά του.

Είναι δηλαδή ένας αγνός ιδεολόγος, που αρνείται να αντιληφτεί ότι τα αγκυλωμένα πιστεύω με τα οποία μεγάλωσε, είναι πλέον λάθος.

Στο μυαλό του, όπως και σε αυτό πολλών (μα πάρα πολλών ομοϊδεατών του), αυτοί είναι που δίνουν τη μάχη σήμερα, ενάντια στο κακό που εκπροσωπεί ο Σαμαράς και η συγκυβέρνηση του μνημονίου.

Ουσιαστικά, οι σημερινοί μαρξιστές (αν και δηλώνουν άθεοι) είναι πολύ πιο «Χριστιανοί» από τους Χριστιανούς, αφού απλά έχουν αντικαταστήσει τον ένα θεό με έναν άλλο.

Ζώντας σε βολικά κουτάκια, που τους έχει έτοιμα σαν μασημένη τροφή, η μαρξιστική ιδεολογία, η οποία είναι για αυτούς ένα είδος εγχειριδίου οδηγιών, ένα manual δηλαδή, για να καταλάβουν την πολυπλοκότητα του κόσμου ο οποίος τους φοβίζει.

Και για αυτούς ο κόσμος είναι καλός και κακός, όπου στον ρόλο του κακού πάντα υπάρχει ένας βολικός στόχος, που στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία στην Ελλάδα είναι ο Σαμαράς του μνημονίου.

Ενώ καλό είναι ότι μάχεται αυτή τη συγκυβέρνηση, ασχέτως επιπέδου, σοβαρότητας, ή αισθητικής…

Για παράδειγμα, για τον Θανάση, η Κλάρα Μπελ του Σύριζα (ολέ) είναι μια σύγχρονη Μπουμπουλίνα, άξια θαυμασμού, διότι «το έχει», και μάλιστα τα χώνει καθημερινά στους «γερμανοτσολιάδες».

Ακόμη και η Ραχήλ, που κάθε άλλο παρά αριστερή είναι, λατρεύεται μετά μανίας από τον «αριστερό» Θανάση και άλλους  ομοίως «αριστερούς», διότι μάχεται, λένε,  ενάντια στην υποτέλειά μας!

Με αποτέλεσμα, καθημερινά να ακούω τον Θανάση να μιλάει για νέα χούντα, για νέα κατοχή κλπ.

Ευτυχώς που ακόμη δεν έχει περάσει στο επόμενο στάδιο της αντίδρασης, που έχει να κάνει με συνομωσίες ψεκαστών, ΕΛ και σωτήρες τύπου Αρτέμη Σόρα.

Και κάθομαι εγώ καθημερινά και μαλώνω μαζί του, προσπαθώντας με λογικά επιχειρήματα να τον πείσω ότι άλλο η χούντα, και άλλο το σήμερα, όπως άλλο η κατοχή, και άλλο το μνημόνιο.

Και επειδή είναι και μεγαλύτερός μου, είχα την σιγουριά ότι καταλάβαινε τι  του λέω, όταν του μιλάω για την πραγματική χούντα και το τι ακριβώς ίσχυε τότε.

Μέχρι που προχθές, πάνω στην έντονη συζήτηση, του ξέφυγε κάτι, και έπαθα κλακάζ.

Κατ’ αρχήν, με βάση τον Θανάση, που μου είπε πως δεν θυμάται,  κατάλαβα και τον τραγουδιστή Παπακωνσταντίνου, που αν και εικοσάρης επί χούντας, εικοσιτριών ετών επί πολυτεχνείου, βγήκε προχθές και δήλωσε ότι «αφού δεν πρόλαβε το ορίτζιναλ πολυτεχνείο»!!!!! είπε κι αυτός να ζήσει το δικό του … στο προαύλιο της ΕΡΤ.

Άρα έχουμε ένα δεδομένο: ότι κάποιοι σιτεμένοι έχουν ξεχάσει κάτι το οποίο έζησαν όντας ενήλικοι.

Σαν να μπλόκαραν από το μυαλό τους μια ολόκληρη περίοδο.

Ίσως να φταίει ο ελλιπώς καλωδιωμένος εγκέφαλός τους, και στην ουσία να λένε αλήθεια όταν λένε πως δεν θυμούνται.

Και μη έχοντας διαβάσει και κανένα βιβλίο, να έρχονται σήμερα και να συγκρίνουν την κυβέρνηση Σαμαρά με την χούντα!!!!

Με κάθε ειλικρίνεια.

Τέλος πάντων… Μικρό το κακό.

Αυτό όμως που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση προχθές, στη φουρτουνιασμένη συζήτηση με τον Θανάση, είναι όταν προσπαθώντας να του εξηγήσω το γιατί το σήμερα δεν συγκρίνεται με την κατοχή (που καθημερινά επαναλαμβάνει), ανέφερα και την περίοδο 1941-44 εν τη ρύμη του λόγου.

Και εκεί είναι που κόντεψε να πάθω εγκεφαλικό, διότι ο Θανάσης αγριεμένος μου τόνισε ότι «ποιο ’41 και παπαριές μου τσαμπουνάς; Η Κατοχή ήταν το 1929»!!!!!!

Εκεί λοιπόν όλα ξεκαθαρίστηκαν στο μυαλό μου.

Σαν να είδα ξαφνικά το φως.

Σαν να με χτύπησε σφαίρα από διαμάντι στο μέτωπο.

Ο Θανάσης (και ο κάθε Θανάσης) με τον οποίο μαλώνω κάθε μέρα, υπερασπιζόμενος τον Σαμαρά και την σημερινή «κατοχή», είναι τόσο θολωμένος που έχει μπερδέψει το κραχ του ’29 με την κατοχή.

Και άρα, όταν μιλάει για σημερινή κατοχή, έχει όντως δίκαιο (εμμέσως), διότι μπερδεύει την παγκόσμια οικονομική κρίση του τότε με την σημερινή. Εξ ου και η αγανάκτησή του.

Απλά δεν σκαμπάζει από ιστορία!

Και δυστυχώς, επαναλαμβάνει κάθε μέρα, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, ότι έχουμε κατοχή. Δηλαδή κραχ θέλει να μου πει… ύφεση και ανεργία.

Αγνοώντας τι εστί κατοχή.

Σαν ένα 16αρη πριν από μερικά χρόνια (ο οποίος σήμερα ψηφίζει και αυτός) που μου είχε πει στα σοβαρά ότι την 25^η Μαρτίου γιορτάζουμε το ότι ο Γκλέτσος (ο Απόστολος) κατέβασε την τούρκικη σημαία από το πολυτεχνείο!

Τρικυμία εν κρανίω δηλαδή, και μάλιστα μέσα σε αυτή τη σκληρή κρίση.

Άγνοια σε συνδυασμό με αγανάκτηση.

Ένα εκρηκτικό μίγμα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να «βάλει φωτιά στα τόπια», και να γκρεμοτσακίσει την πατρίδα μας.

Και μιας και το θυμήθηκα, να το πω κι αυτό.

Πριν από κανέναν μήνα μου εξηγούσε ένας τρίτος, τον οποίο μόλις είχα γνωρίσει, γιατί και πως πιστεύει πω ο Σαμαράς που είναι όργανο της Μέρκελ μας έχει σε οικονομική κατοχή, είναι δωσίλογος, και θέλει να μας καταντήσει πάμφτωχους, γιατί αυτές είναι οι διαταγές του.

Και πως οι σύγχρονοι αντιστασιακοί είναι οι Συριζαίοι, και γενικά όλοι οι αντιμνημονιακοί.

Μάλιστα μου είπε πως ο Σύριζα είναι ο σημερινός ΕΛΑΣ, και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ο ΕΔΕΣ, που συνεργάζονται για τον κοινό σκοπό, να διώξουν τους συνεργάτες των Γερμανών προδότες αρχηγούς μας.

Όταν προσπάθησα να του εξηγήσω πως για μένα ισχύει το αντίθετο, και πως ο Σαμαράς προσπαθεί με αίμα και ιδρώτα να μας κρατήσει στο ευρώ, και άρα στην πολιτισμένη Δύση και στο βιοτικό επίπεδο που μας αρμόζει, μαχόμενος τους Γερμανούς της τρόικας, ενώ οι σημερινοί δοσίλογοι είναι οι Αλέξηδες που θέλουν να μας εξαθλιώσουν, και να μας βάλουν να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για ένα σακί φακές, για χάρη των μαυραγοριτών που θέλουν να μας αγοράσουν μπιτ παρά… παραλίγο να με δείρει, αποκαλώντας με πράκτορα, γερμανόδουλο, και μαύρο φασίστα!

Τότε τρόμαξα.

Σήμερα τον καταλαβαίνω και αυτόν.

Με το μυαλό του είχε δίκιο.

Απλά το μυαλό του είναι άδειο…  δεν γνωρίζει ιστορία, και πέρα από αγανάκτηση δεν μπορεί να αφομοιώσει τίποτα άλλο..

Και αυτό δεν παλεύεται, με όποια επιχειρήματα….

Strange Attractor