Μήπως η Βόρειος Κορέα καταρρέει;

«Όσο περισσότερο πλησιάζεις το άπειρο, τόσο πιο βαθιά διεισδύεις στον τρόμο…».

Αυτό έγραψε κάποτε ο Γάλλος μυθιστοριογράφος Gustave Flaubert.

Κάτι τέτοιο φαίνεται να ζει σήμερα ο Kim Jong Un, που δικαίως θεωρείται ως ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος, και ηγείται της πιο επικίνδυνης πυρηνικής δύναμης στον κόσμο.

Και μετά την πρόσφατη δολοφονία του δελφίνου και θείου του Jang Song Taek, ο νεαρός ηγέτης της Β. Κορέας έγινε ακόμη πιο επικίνδυνος.

Τώρα μοιάζει παγιδευμένος στη γωνία, χωρίς καμιά προοπτική ειρήνης για την οικογενειακή του δυναστεία, αλλά και για την ίδια την χώρα του.

Οι πλήρεις προεκτάσεις αυτού του λουτρού αίματος θα αποκαλυφθούν εν ευθέτω χρόνω, μαζί με νέες αποκαλύψεις που θα έρθουν στο φως.

Η πρόσφατη όμως εκτέλεση του θείου του, τον αφήνει για πάντα στιγματισμένο.

Ο κίνδυνος για τον πλανήτη μοιάζει αυξημένος, αφού η σφαγή που διεξήχθη στη κορυφή της ηγετικής πυραμίδας της Pyongyang σηματοδοτεί την απαρχή ενός νέου βασιλείου του τρόμου, με οδυνηρές συνέπειες για ολόκληρη την γεωγραφική περιοχή.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την «προδοσία» του θείου Jang.

Βέβαια, πολλές από τις κατηγορίες εναντίον του, που μεταδόθηκαν από τα κρατικά ΜΜΕ της χώρας, αγγίζουν το θέατρο του παραλόγου.

Υπήρχαν όμως και βάσιμες κατηγορίες, αφού ο θείος έχτιζε την δική του προσωπική παραεξουσία, απειλώντας τον 30χρονο ηγέτη, που κληρονομικώ δικαίω πήρε το αξίωμά του, και άρα ο άνδρας που παντρεύτηκε την θεία του δεν είχε καμία τύχη να γίνει κι αυτός ο «λατρεμένος ηγέτης».

Ο απότομος και σκληρός τρόπος με τον οποίο ο Kim «καθάρισε» τον θείο του αποδεικνύει την βαρβαρότητα και την άστατη εν γένει συμπεριφορά του 30χρονου δικτάτορα.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της εθνοσυνέλευσης της Νότιας Κορέας

Seo Sang-gi, ο θείος και οι συνεργοί του εκτελέστηκαν με πολυβόλα και φλογοβόλα!

Και μπορεί η συγκεκριμένη απειλή να εξαφανίστηκε, αλλά υπάρχουν και άλλες, κάτι που θα συντελέσει στην αύξηση της παράνοιας του νεαρού Kim.

Η δολοφονία του Jang είναι ανησυχητική για πολλούς λόγους, και όχι μόνο εξαιτίας της παράνοιας του ηγέτη.

Δεν ήταν απλά ο θείος του, αλλά ήταν παράλληλα μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα του καθεστώτος, και πολλοί τον θεωρούσαν ως τον κατ εξοχήν συνήγορο των κινεζικού στυλ απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.

Αυτό τον καθιστούσε ως τον μεσάζοντα μεταξύ της Β. Κορέας και της Κίνας, κυρίως επειδή αυτό που οι Κινέζοι φοβούνται περισσότερο δεν είναι η βορειοκορεατική πυρηνική ισχύς, ούτε οι απειλές του καθεστώτος να κάψει την Σεούλ, αλλά ο φόβος μη τυχόν και μια κατάρρευση της Β. Κορέας οδηγήσει σε πλημμύρα πεινασμένων προσφύγων στα σύνορα τους.

Έτσι, το Πεκίνο συνδυάζει μια πολιτική προσωπικής πειθούς (λέγεται ότι χρηματοδοτούσε τον Jang), και επενδύσεων σε υποδομές.

Τώρα όμως, με τον θάνατο του Jang, αυτού του είδους η προσέγγιση έπαψε να υπάρχει.

Όπως όλα δείχνουν, η οικονομική κατάρρευση της Β. Κορέας είναι προ των πυλών.

Η εμμονή του καθεστώτος να αποκτήσει πυρηνική ισχύ, σε συνδυασμό με την σκληρή αυταρχικότητα, αποτρέπει οποιαδήποτε ξένη επένδυση, και απλά επιταχύνει την καταστροφή.

Παρά την ελβετική του παιδεία, ο Kim δεν βλέπει τα πράγματα με «δυτικό» μάτι, και ούτε μπόρεσε να πετύχει κάποια σημαντική οικονομική μεταρρύθμιση.

Τώρα με την νέα του εμμονή στο να ψάχνει για εσωτερικούς εχθρούς, όλο και πιο πολλοί πόροι θα διοχετεύονται στην άμυνα και στην ασφάλεια, με αποτέλεσμα η χώρα του να μπει σε μια καθοδική περιδίνηση από την οποία ίσως να μη βγει ποτέ.

Patrick M. Cronin

Politico

Απόδοση S.A.