Η Ελλάδα το 2010 χρεοκόπησε ουσιαστικά, αλλά όχι τυπικά αφού οι εταίροι της και
το ΔΝΤ ανέλαβαν τα χρέη, πληρώνοντας τους ιδιώτες δανειστές της.
Έτσι η χώρα απέφυγε τη στάση πληρωμών και τις συνέπειες αυτής: καλές και κακές...
Έτσι η χώρα απέφυγε τη στάση πληρωμών και τις συνέπειες αυτής: καλές και κακές...
Οι καλές συνέπειες είναι πως μια χώρα που δεν
μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της επιτυγχάνει ανάλογο «κούρεμα» αυτών.
Οι κακές είναι πως για κάποια χρόνια μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών, οι τράπεζες καταρρέουν, οι καταθέσεις χάνονται, το κράτος αδυνατεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, και υπάρχουν προβλήματα στην ομαλή τροφοδοσία της αγοράς αν εξαρτάται για βασικά είδη (καύσιμα, τρόφιμα) από εισαγωγές.
Οι κακές είναι πως για κάποια χρόνια μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών, οι τράπεζες καταρρέουν, οι καταθέσεις χάνονται, το κράτος αδυνατεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, και υπάρχουν προβλήματα στην ομαλή τροφοδοσία της αγοράς αν εξαρτάται για βασικά είδη (καύσιμα, τρόφιμα) από εισαγωγές.
Το 2010 η Ελλάδα χρεοκόπησε για πέμπτη φορά στην
200ετή περίπου ιστορία του ελληνικού κράτους. Τούτο σημαίνει πως χρεοκοπεί κατά
μέσο όρο κάθε 20 χρόνια.
Την τελευταία φορά που χρεοκόπησε ήταν τον Μάιο του 1932, δηλαδή 78 χρόνια πριν το 2010 και συνέπεια αυτού του γεγονότος και της πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε ήταν η δικτατορία που ακολούθησε την 4η Αυγούστου του 1936.
Κάθε ελληνική χρεοκοπία συνοδευόταν από εμφύλιους ή πολεμικές διενέξεις με γειτονικά κράτη που συνήθως οδηγούσαν σε εθνικές τραγωδίες.
Η χρεοκοπία του 1893 (Δυστυχώς επτωχεύσαμεν) οδήγησε στην ελληνική εισβολή στη Θεσσαλία το 1897 την ήττα από την Τουρκία και τη διάσωση του ελληνικού κράτους από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, με βαρύ τίμημα αποζημιώσεων.
Μετά από κάθε χρεοκοπία οι δημαγωγοί εκμεταλλευόντουσαν την κοινωνική ανασφάλεια και ένταση που δημιουργούσε η βίαιη προσαρμογή του βιοτικού επιπέδου της χώρας σε χαμηλότερα επίπεδα, υποσχόμενοι κοινωνική ευημερία ή εθνική επέκταση και προσπαθούσαν να προσπορίσουν πολιτικά και οικονομικά οφέλη ηγούμενοι πολιτικά της δυσαρέσκειας.
Η χρεοκοπία του 2010, η πέμπτη κατά σειρά του ελληνικού κράτους είναι η πρώτη που δεν έχει οδηγήσει σε εθνική τραγωδία, εμφύλιο ή πραξικόπημα, αν και έδωσε την ευκαιρία να αναστηθούν και να εξέλθουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας φαντάσματα του παρελθόντος, όπως οι ακροδεξιοί με ναζιστικά σύμβολα και αναφορές, αλλά και οι ακροαριστεροί με φανερές αναφορές στο Στάλιν, που μαζί με το Χίτλερ αποτελούν τους δυο μεγαλύτερους μακελάρηδες των λαών τους κατά τον αιώνα που πέρασε.
Η ελληνική χρεοκοπία δρομολογήθηκε με αφορμή το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008, όταν τραβήχτηκε ο ωκεανός της παγκόσμιας ρευστότητας που μέχρι τότε ανέβαζε όλες τις «βάρκες» στο λιμάνι, περισσότερο μάλιστα τις τρύπιες και ελαφρύτερες.
Η αιτία της ελληνικής χρεοκοπίας είναι οι μεγάλες κρατικές δαπάνες, ο παρασιτισμός του πελατειακού δημοσίου και η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας από τα σοσιαλιστικά και κρατικιστικά πειράματα της μεταπολίτευσης, όταν μετά τη Χούντα το ιδεολογικό εκκρεμές κινήθηκε προς τα αριστερά.
Η Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία του 2010 έχει καταφέρει και έχει σταθεί όρθια. Πληγωμένη μεν με 1,5 εκατ. ανέργους και αιμορραγούσα από τη μετανάστευση των πιο ταλαντούχων παιδιών της, αλλά όρθια χωρίς εμφυλίους και εθνικές τραγωδίες. Με συσσίτια σε κάποιες γειτονιές αλλά χωρίς άδεια ΑΤΜ τραπεζών, άδεια ράφια σουπερ μάρκετ και άδεια πρατήρια βενζίνης.
Με αστυνομικούς να συνεχίζουν να περιπολούν και τον στρατό στα στρατόπεδα, τους δασκάλους στις έδρες και τους γιατρούς στη θέση τους και τα δημόσια νοσοκομεία ανοιχτά.
Την τελευταία φορά που χρεοκόπησε ήταν τον Μάιο του 1932, δηλαδή 78 χρόνια πριν το 2010 και συνέπεια αυτού του γεγονότος και της πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε ήταν η δικτατορία που ακολούθησε την 4η Αυγούστου του 1936.
Κάθε ελληνική χρεοκοπία συνοδευόταν από εμφύλιους ή πολεμικές διενέξεις με γειτονικά κράτη που συνήθως οδηγούσαν σε εθνικές τραγωδίες.
Η χρεοκοπία του 1893 (Δυστυχώς επτωχεύσαμεν) οδήγησε στην ελληνική εισβολή στη Θεσσαλία το 1897 την ήττα από την Τουρκία και τη διάσωση του ελληνικού κράτους από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, με βαρύ τίμημα αποζημιώσεων.
Μετά από κάθε χρεοκοπία οι δημαγωγοί εκμεταλλευόντουσαν την κοινωνική ανασφάλεια και ένταση που δημιουργούσε η βίαιη προσαρμογή του βιοτικού επιπέδου της χώρας σε χαμηλότερα επίπεδα, υποσχόμενοι κοινωνική ευημερία ή εθνική επέκταση και προσπαθούσαν να προσπορίσουν πολιτικά και οικονομικά οφέλη ηγούμενοι πολιτικά της δυσαρέσκειας.
Η χρεοκοπία του 2010, η πέμπτη κατά σειρά του ελληνικού κράτους είναι η πρώτη που δεν έχει οδηγήσει σε εθνική τραγωδία, εμφύλιο ή πραξικόπημα, αν και έδωσε την ευκαιρία να αναστηθούν και να εξέλθουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας φαντάσματα του παρελθόντος, όπως οι ακροδεξιοί με ναζιστικά σύμβολα και αναφορές, αλλά και οι ακροαριστεροί με φανερές αναφορές στο Στάλιν, που μαζί με το Χίτλερ αποτελούν τους δυο μεγαλύτερους μακελάρηδες των λαών τους κατά τον αιώνα που πέρασε.
Η ελληνική χρεοκοπία δρομολογήθηκε με αφορμή το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008, όταν τραβήχτηκε ο ωκεανός της παγκόσμιας ρευστότητας που μέχρι τότε ανέβαζε όλες τις «βάρκες» στο λιμάνι, περισσότερο μάλιστα τις τρύπιες και ελαφρύτερες.
Η αιτία της ελληνικής χρεοκοπίας είναι οι μεγάλες κρατικές δαπάνες, ο παρασιτισμός του πελατειακού δημοσίου και η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας από τα σοσιαλιστικά και κρατικιστικά πειράματα της μεταπολίτευσης, όταν μετά τη Χούντα το ιδεολογικό εκκρεμές κινήθηκε προς τα αριστερά.
Η Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία του 2010 έχει καταφέρει και έχει σταθεί όρθια. Πληγωμένη μεν με 1,5 εκατ. ανέργους και αιμορραγούσα από τη μετανάστευση των πιο ταλαντούχων παιδιών της, αλλά όρθια χωρίς εμφυλίους και εθνικές τραγωδίες. Με συσσίτια σε κάποιες γειτονιές αλλά χωρίς άδεια ΑΤΜ τραπεζών, άδεια ράφια σουπερ μάρκετ και άδεια πρατήρια βενζίνης.
Με αστυνομικούς να συνεχίζουν να περιπολούν και τον στρατό στα στρατόπεδα, τους δασκάλους στις έδρες και τους γιατρούς στη θέση τους και τα δημόσια νοσοκομεία ανοιχτά.
Δεν είναι μικρό το κατόρθωμα αυτό, ειδικά
αν αναλογιστεί κάποιος τι έχει συμβεί και συνεχίζει να συμβαίνει όλα αυτά τα
χρόνια γύρω μας, από την Τυνησία, την Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Συρία, την Τουρκία
και εσχάτως της Ουκρανία.
Αν αναλογιστεί κάποιος τι συμβαίνει σε χώρες με εξαγωγές δεκάδων δισ. δολαρίων από σκληρά εμπορεύματα όπως το πετρέλαιο, η σόγια, το κρέας, όπως η Βενεζουέλα, η Αργεντινή, η Βραζιλία που αντιμετωπίζουν πληθωρισμό από 25 έως άνω του 50% μηδενική ανάπτυξη και ελλείψεις βασικών αγαθών.
Αν αναλογιστεί κάποιος τι συμβαίνει σε χώρες με εξαγωγές δεκάδων δισ. δολαρίων από σκληρά εμπορεύματα όπως το πετρέλαιο, η σόγια, το κρέας, όπως η Βενεζουέλα, η Αργεντινή, η Βραζιλία που αντιμετωπίζουν πληθωρισμό από 25 έως άνω του 50% μηδενική ανάπτυξη και ελλείψεις βασικών αγαθών.
Πως είναι δυνατόν η Βενεζουέλα με εισπράξεις 90
δισ. δολάρια το χρόνο από εξαγωγές πετρελαίου και πληθυσμό διπλάσιο της Ελλάδας
μόνο, να αντιμετωπίζει ελλείψεις σε βασικά είδη;
Είναι η σοσιαλιστική διαχείριση της οικονομίας,
ο κρατισμός και τα λάθος οικονομικά κίνητρα που ευθύνονται.
Η Ελλάδα λοιπόν αν και χρεοκόπησε μοιάζει και είναι εστία ηρεμίας και γαλήνης μπροστά σε όσα συμβαίνουν στο ευρύτερο και εγγύτερο περίγυρό της.
Τούτο βεβαίως οφείλεται και στο πολιτικό σκηνικό που όλοι κατηγορούμε (γιατί δουλειά μας είναι κυρίως να ελέγχουμε και όχι να συνηγορούμε και να εκθειάζουμε προβάλλοντας τα θετικά και αποκρύπτοντας τα αρνητικά) αλλά και την κοινωνία που παρά τις βίαιες προσαρμογές και τις εντάσεις δεν διέλυσε το παλιό πολιτικό σκηνικό ακαριαία δημιουργώντας χάος, αλλά σταδιακά δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μιας ομαλής μετάβασης.
Η Ελλάδα λοιπόν ωριμάζει και συμπεριφέρεται περισσότερο σαν ανεπτυγμένη κοινωνία και λιγότερο σαν υπανάπτυκτη.
Τούτο φυσικά οφείλεται και στη στάση αλληλεγγύης των εταίρων μας στην Ευρωζώνη που κράτησαν την Ελλάδα στην εντατική και την συντηρούν ακόμη μέχρι να αρχίσει να αντιδρά ο οργανισμός της στις χρόνιες παθογένειες.
Φυσικά θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα και αποτελεσματικότερα, αλλά το γεγονός πως η χώρα παραμένει όρθια και αρχίζει σιγά σιγά να αποκτά επίγνωση του προβλήματος δεν είναι λίγο.
Μπράβο στην Ελλάδα που αλλάζει και καταφέρνει το αδιανόητο.
Η Ελλάδα λοιπόν αν και χρεοκόπησε μοιάζει και είναι εστία ηρεμίας και γαλήνης μπροστά σε όσα συμβαίνουν στο ευρύτερο και εγγύτερο περίγυρό της.
Τούτο βεβαίως οφείλεται και στο πολιτικό σκηνικό που όλοι κατηγορούμε (γιατί δουλειά μας είναι κυρίως να ελέγχουμε και όχι να συνηγορούμε και να εκθειάζουμε προβάλλοντας τα θετικά και αποκρύπτοντας τα αρνητικά) αλλά και την κοινωνία που παρά τις βίαιες προσαρμογές και τις εντάσεις δεν διέλυσε το παλιό πολιτικό σκηνικό ακαριαία δημιουργώντας χάος, αλλά σταδιακά δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μιας ομαλής μετάβασης.
Η Ελλάδα λοιπόν ωριμάζει και συμπεριφέρεται περισσότερο σαν ανεπτυγμένη κοινωνία και λιγότερο σαν υπανάπτυκτη.
Τούτο φυσικά οφείλεται και στη στάση αλληλεγγύης των εταίρων μας στην Ευρωζώνη που κράτησαν την Ελλάδα στην εντατική και την συντηρούν ακόμη μέχρι να αρχίσει να αντιδρά ο οργανισμός της στις χρόνιες παθογένειες.
Φυσικά θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα και αποτελεσματικότερα, αλλά το γεγονός πως η χώρα παραμένει όρθια και αρχίζει σιγά σιγά να αποκτά επίγνωση του προβλήματος δεν είναι λίγο.
Μπράβο στην Ελλάδα που αλλάζει και καταφέρνει το αδιανόητο.
Κώστας Στούπας
ΟΝΕΙΡΟ ΖΕΙΣ ΑΔΕΛΦΕ..ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφή