Αυτή
η ιστορία με την Ζωζώ, και με το επίδομα ανήλικου τέκνου που εισπράττει η μαμά
της για να τη μεγαλώνει, αν και η κόρη της είναι ήδη μεγαλοκοπέλα και βάλε,
είναι ενδεικτική τόσο του συστήματός μας, όσο και της ποιότητας του πολιτικού
μας προσωπικού.
Και
δη αυτού που θέλει να μας σώσει.
Διότι
άντε και να δικαιολογήσω το λαρτζ και φιλόστοργό μας κράτος, ή τον κακομοίρη
τον βιοπαλαιστή, ή ακόμη και τον «συμπαθή» αθίγγανο, που κάνει τη γρηγοράδα
του, και που εκμεταλλεύεται το κοινωνικό
κράτος (μπάχαλο) που συντηρούμε, για να τσεπώσει κανένα μαϊμού επίδομα…
Αυτός
δεν ήξερε, ή εν πάση περιπτώσει δεν ρώτησε, και ότι μπορεί να αρπάξει το
αρπάζει.
Και
δεν πουλάει ούτε αγαναΧτισμό ούτε μαρξισμό.
Αλλά
η Ζωζώ;
Που
εξετέθη σαν τον Λιάπη ένα πράγμα;
Που
μεγάλωσε στα πούπουλα, με γονείς επιστήμονες, και μπαμπά έναν εθνικό μας
κήνσορα, και μάλιστα σούπερ αριστερό και ηθικό;
Ο
οποίος, ως άλλος τιμητής, κουνούσε το
δάχτυλο στον υποκριτή Αντρέα και τους συν αυτώ, στη περίφημη δίκη Κοσκωτά;
Χτίζοντας
παράλληλα προσοδοφόρα πολιτική καριέρα…
Η
Ζωζώ; Αυτή που σπούδασε νομική, και που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει,
επιτιθέμενη καθημερινά, και σε όλους τους τόνους εναντίον της λαμογιάς, και της
ιδιοτέλειας των αργυρώνητων πολιτικών μας;
Αυτή
η Ζωζώ είναι;
Που
τη θυμάμαι με μια ντουντούκα επ’ ώμου;
Τελικά
άφησε τη ντουντούκα και έπιασε τη γίδα;
Σαν
κοινός απατεών;
Like a thief in the night;
Εξετέθη
να εκμεταλλεύεται δολίως το κακό σύστημα; Αυτό που πολεμάει με νύχια και με
δόντια, θέλοντας να το αντικαταστήσει με την σοσιαλιστική και πανανθρώπινη ουτοπία
του Τσάβεζ και του Βορειοκορεάτη κλαρινογαμπρού;
Είναι
δυνατόν;
Και
αντί να πει «ναι ρε σεις, παρασύρθηκα… τι
να κάνω;», αρχίζει και μιλάει για ύποπτες και υπόγειες πολιτικές
διώξεις, από σκοτεινά συμφέροντα που την στοχοποιούν προκειμένου, λέει, να ανακοπεί η προοπτική της συριζέικης
επανάστασης που ευαγγελίζεται μαζί με τον λαοπρόβλητο Πάντζα…
Κάτι
ανάλογο δηλαδή με αυτά που έλεγε και ο Άκης, όταν συνελήφθη κλέπτων οπώρας.
Τα
έχουν αυτά οι σωτήρες μας… είναι οι αδυναμίες τους.
Το
να μη φορούν «παντελόνια» δηλαδή.
Δεν
είδατε τους χρυσαυγίτες παλίκαρους, που οι μισοί εξ αυτών υπό τον φόβο της
φυλακής αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τον εθνικοσοσιαλισμό και τις πρόστυχες παραφυάδες
του;
Βέβαια,
στη περίπτωση της Ζωζώς μπορεί και να έχει ένα δίκιο.
Η
παρουσία της στη πολιτική σκηνή ίσως όντως να ενοχλεί τα διεθνή και ντόπια
συμφέροντα.
Οπότε
οι αόρατες κλίκες που μας κυβερνούν, τα σιχαμερά αυτά καρτέλ της μασονίας, εξυφαίνουν σχέδια εναντίον της, θέλοντας να
την φιμώσουν, διότι στο πρόσωπό της βλέπουν την ενσάρκωση της επανάστασης κατά
του παγκόσμιου κεφαλαίου, που μας ρουφάει τη ψυχή και μας γδέρνει
τα όνειρα.
Λέω
τώρα εγώ ο αφελής…
Πάντως
αυτό μοιάζουν να πιστεύουν και όλοι οι γνωστοί μου που στηρίζουν τον Αλέξη, και
που θεωρούν τη Ζωίτσα νομικό εγκέφαλο, και μια αριστερή Μπουμπουλίνα.
Είναι,
μου λένε, θύμα στοχοποίησης!
Και
βέβαια, να σημειώσω ότι όλοι αυτοί είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα απομυζούν τη
χώρα μέσω της κλεψιάς, και μέσω της είσπραξης επιδομάτων κλπ και που
ονειρεύονται να έρθει στα πράγματα η κομπανία του Στρατούλη, μπας και αρχίσουν
ξανά τα επιδόματα (μαϊμού και μη) να πέφτουν χιαστί…
Αυτοί
είναι που ψηφίζουν Ζωζώ, και με τα δυο χέρια.
Οπότε
τους επιβεβαιώνει.
Ή
απλά, μπορεί να μην ισχύει τίποτα από τα παραπάνω, και μπορεί η Ζωζώ, μαζί με
τη μαμά, να είναι μια ακόμη τυπική
περίπτωση του κλασικού νεοέλληνα μικροαπατεώνα, που ζει με το μότο «όσα
φάμε και όσα πιούμε, και όσα αρπάξει ο κώλος μας…».
Μιλάμε
για ιδεολόγο της αρπαχτής δηλαδή.
Όπως
όλο το αγαναΧτιστικό συνάφι της.
Δεν
πληρώνω μεν… εισπράττω δε!
Βοήθεια…
βοήθεια… που θα έλεγε και η ίδια η καγκελάριος της ψυχής μας, σκαρφαλωμένη στα
σίδερα, με τη γίδ… ντουντούκα στον ώμο.
Strange
Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου