Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως άλλη κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Παλιό, αλλά πάντα επίκαιρο, ειδικά σήμερα.

Καλές οι περισπούδαστες αναλύσεις, οι φιλότιμες προσπάθειες ερμηνείας των εξελίξεων, και οι διάφορες προτάσεις τακτικισμού, στρατηγικής, κλπ. προκειμένου οι ψηφοφόροι να αντιληφτούν τι παίζει, και η ΝΔ του Σαμαρά να πάρει τα πάνω της.
Δυστυχώς όμως, η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας είναι διαφορετική.

Και αυτό διότι ότι και να λέμε, ο περισσότερος κόσμος είναι στον… κόσμο του.
Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο με ένα φίλο μου, τον οποίο προσπαθούσα επί μία ώρα να πείσω για την κρισιμότητα της κατάστασης, και για την ανάγκη στήριξης του Σαμαρά, απέναντι στη λαίλαπα των συνιστωσών, που απειλούν να κάνουν την Ελλάδα Σομαλία…

Όχι μόνο δεν πείστηκε, όχι μόνο δεν αμφιταλαντεύτηκε, αλλά έκλεισε τη συζήτηση, λέγοντας ωρυόμενος πως θα ψηφίσει Τσίπρα με δέκα χέρια!
Και αυτό θα ήταν μια φυσιολογική άποψη, μέσα στα πλαίσια της δημοκρατικής πολυφωνίας, που θα την δεχόμουν ανεπιφύλακτα, αν δεν ήξερα το συγκεκριμένο άτομο για περισσότερα από 30 χρόνια.
Μιλάμε για άνθρωπο που γλέντησε στο φουλ τη ζωή του, υπακούοντας πιστά στο νεοελληνικό αξίωμα «όσα φάμε, κι όσα πιούμε, κι όσα αρπάξει ο κώλος μας».
Μια ζωή στην τούφα, ακόμη και όταν στα 35 του κατάφερε να τρουπώσει (με μέσο) στο δημόσιο, ως καθηγητής Μ.Ε., ωρομίσθιος στην αρχή, συμβασιούχος μετά, και μόνιμος αργότερα.
Μια ζωή βαρέθηκα να τον ακούω να μου λέει πόσο μάγκας είναι που δεν πατάει στο (νυχτερινό) λύκειο όπου διορίστηκε, και πως τους έχει γραμμένους όλους, και ο μισθός να πέφτει, και δεν πα να καεί το σύμπαν, αυτός να είναι καλά, και άντε και σ άλλα με υγεία, εφόσον υπάρχουν κορόιδα που εργάζονται για αυτόν!
Με αυτά και με αυτά πέρασε μια ζωή χαρισάμενη, ζώντας λάθρα, δηλώνοντας Πασόκ, ΝΔ, ή όποιος ήταν στη κυβέρνηση τέλος πάντων, απολαμβάνοντας την αργομισθία και την ατιμωρησία του δημοσίου, παίρνοντας κάθε είδους δάνειο τις καλές εποχές, παίζοντας Λαναρά στο χρηματιστήριο, και γενικά ζώντας μια ζωή χαρισάμενη, μετακινούμενος από παραλία σε παραλία, και από σκυλάδικο σε σκυλάδικο.
Οικογένεια δεν έκανε, διότι «δεν είναι κορόιδο», και από κάποια φάση και μετά χρωστούσε της παναγιάς τα μάτια σε κάρτες, καταναλωτικά, διακοποδάνεια, μαϊμού, επισκευαστικά, νοίκια, κλπ κλπ.
Ένας κλασικός νεοέλληνας δηλαδή, που ανδρώθηκε στην πασοκική εποχή της πλήρους ισοπέδωσης και της πλέριας δημοκρατίας, που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το σύστημα Σημίτη, και που όλα αυτά τα χρόνια ζούσε μια ζωή σικέ, βασισμένη στην γρηγοράδα, στην λούφα, και στην αρπαχτή.
Είχα χάσει για κάποιο καιρό τα ίχνη του, και τελικά τον είχα βρει πριν από καιρό εγκατεστημένο σε αντίσκηνο μπροστά στον Λευκό Πύργο, τότε που θέριευε το κίνημα των αγανακτισμένων.
Ο συγκεκριμένος την είχε καταβρει, δηλώνοντας ακτιβιστής, και όπως μου είχε πει, «το κίνημα αυτό είναι ότι καλύτερο. Διασκεδάζουμε όλη μέρα και όλη νύχτα με τις κιθάρες μας, τρώμε πίνουμε δωρεάν στα μαγαζιά της παραλίας, κοιμόμαστε στο γρασίδι, και από γκομενάκια, άλλο τίποτα. Γράφουμε και ιστορία!!!!».
Όπως μου έλεγε, την κρίση πρέπει να την πληρώσουν τα μεγαλόσχημα λαμόγια, οι κεφαλαιοκράτες, (τους ξέρουν αφού) και όχι οι αθώοι μισθωτοί (όπως αυτός) που μια ζωή ταλαιπωρούνται, και που όλοι τους εκμεταλλεύονται.
«Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθούμε…», φώναζε!
Σήμερα, ο άνθρωπος αυτός είναι φανατικός υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας πως μέσα στον γενικό χαμό που θα ακολουθήσει μια τυχόν εκλογή του, θα σβήσουν όλα τα χρέη του, θα ξεχαστούν όλες οι αμαρτίες του, και μέσα στο μεγάλο καζάνι, στο οποίο θα βράζουμε όλοι μαζί, αθώοι και ένοχοι, αυτός θα κάνει μια φρέσκια αρχή.
Βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ δηλαδή, στην οποία θα ξεπλυθούν όλες οι αμαρτίες του, και θα ξαναγεννηθεί άσπιλος και αμόλυντος… για να τις ξανακάνει από την αρχή.
Το αν αυτό θα καταστρέψει την χώρα, ή τα εκατομμύρια των «κορόιδων» που δεν φταίξανε σε τίποτα, και που έχουν οικογένειες να θρέψουν, δεν τον πολυνοιάζει.
«Ας πρόσεχαν», λέει.

«Δραχμή και ξερό ψωμί» είναι το μότο του, αφού όπως ισχυρίζεται δεν έχει ούτε ένα ευρώ στο όνομά του, ενώ ελπίζει και πως τα χρέη του θα σβήσουν ελέω Τσίπρα!
Άσε που με την φθηνή δραχμή, θα πλακώσουν οι επενδυτές, και οι τουρίστες, και θα πάρει μπρος η οικονομία μας!
Ακόμη και στο θέμα των λαθρομεταναστών έχει άποψη: «Τα βάλατε όλοι με τους φουκαριάρηδες, που ήρθαν εδώ να βρουν ένα κομμάτι ψωμί…. παλιοφασίστες του κερατά», με κατακεραύνωσε όταν τόλμησα να του θίξω το ζήτημα της εγκληματικότητας, που ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει.
Το κεφάλι μου ακόμη πονάει.
Με αυτά και με αυτά, απογοητεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα χαστούκια είναι αλλεπάλληλα, και καθημερινά.
Και περιέργως, ο συγκεκριμένος δεν είναι ο μόνος που πιστεύει αυτά που πιστεύει, και που δυστυχώς έχει δικαίωμα ψήφου.
Τα ακούω συχνά και από πολλούς.

Σαν να είναι ψεκασμένοι...
Είναι πολλοί οι πράκτορες του χάους, και ο καθένας για δικούς του λόγους, για τη δική του προσωπική ατζέντα, μας παρασύρει όλους στον γκρεμό.
Αλίμονο μας δηλαδή…

Strange Attractor