Έχω ένα όνειρο…

Έχω ένα όνειρο. Αυτή ήταν η συνταρακτική φράση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην ιστορική του ομιλία στην Ουάσιγκτον, στις 28 Αυγούστου 1963.

Είχε πει τότε στις 200.000 ανθρώπων που τον άκουγαν και στα εκατομμύρια που παρακολουθούσαν την ομιλία του: «Σας λέγω σήμερα φίλοι μου, ότι παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της στιγμής, έχω ακόμη ένα όνειρο» και μίλησε για το όνειρό του, ότι οι ΗΠΑ θα αναγνωρίσουν κάποτε την αυταπόδεικτη αλήθεια πως όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι.

Ο ίδιος δεν το έζησε, όμως το όνειρό του έγινε πραγματικότητα.

Σήμερα στις ΗΠΑ Πρόεδρος είναι Αφροαμερικανός...

Κι εμείς, ως Έλληνες, έχουμε το δικαίωμα για όνειρα, παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις, που περάσαμε.

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε μιαν Ελλάδα, όπου οι πολίτες θα έχουν αποκτήσει φορολογική συνείδηση και όπου το Κράτος θα είναι αξιόπιστο και θα ανταποδίδει σωστά όσα εισπράττει.

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε ένα Κράτος στο οποίο θα έχουν μειωθεί σημαντικά και θα είναι εξορθολογισμένες οι δαπάνες.

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε Δημόσιες Υπηρεσίες σύγχρονες, αποδοτικές και με σεβασμό στον πολίτη. 

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε δημόσιους άνδρες που να διέπονται από πνεύμα λιτότητας στον βίο τους και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο.

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε οι συντεχνίες να αποκτήσουν πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης και να παύσουν να διακατέχονται από μιαν εσωστρεφή αντίληψη ευδαιμονισμού.

Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε μιαν πολιτική ηγεσία που να μπορεί να συνεννοηθεί στα μεγάλα θέματα του Έθνους και να μην κατατρίβεται σε μικροκομματικές και ψηφοθηρικές αντιπαραθέσεις.

Έχουμε το δικαίωμα να αποφεύγουμε τον εφιάλτη του παρελθόντος, που μας θυμίζει η συμπεριφορά του κ. Τσίπρα.

Δικαιούμαστε να έχουμε ένα όνειρο, να ζήσουμε σε μιαν Ελλάδα αντάξια  των Ελλήνων.

Δεν γεννηθήκαμε τεμπέληδες, δεν γεννηθήκαμε κρατικοδίαιτοι, δεν γεννηθήκαμε με χαμηλή νοημοσύνη, δεν είναι στο DNA μας η φοροδιαφυγή, όπως μας κατηγόρησε το Bloomberg.

Μπορούμε να πετύχουμε πολλά, αρκεί να το θελήσουμε και να απαλλαγούμε από τα ελαττώματά μας.

Οι γονείς και οι παππούδες μας ήρθαν από τη Μικρά Ασία κατεστραμμένοι, με έναν μπόγο και μιαν εικόνα στον κόρφο και δεν τα παράτησαν.

Αντιμετώπισαν μύριες δυσκολίες και τις αντιμετώπισαν με αξιοπρέπεια, με αξιοσύνη, με φιλότιμο. Και από τη στάχτη πέτυχαν να ορθοποδήσουν και να αποτελούν πολύτιμο κομμάτι του λαού μας. 

Δικαιούμαστε να έχουμε ένα όνειρο...

Ευκαιρία είναι να προχωρήσουμε προς την υλοποίησή του με τις προσεχείς εκλογές.

Με θυσίες, με δυσκολίες, με αδικίες για πολλούς, έχουμε επιτύχει αρκετά, πολλά λείπουν, σε πολλά ακόμη υστερούμε.

Όμως μη χύσουμε  τη μισογεμάτη καρδάρα.

Ας σκεφτούμε λογικά και όχι με το συναίσθημα.

Να λογαριάσουμε το μη χείρον, όχι το τέλειο.

Να μη συμβάλουμε με την ψήφο μας στο να γυρίσει πίσω η χώρα.

Αρκετά υποφέραμε από τον λαϊκισμό και τις κρατικοποιήσεις.

Φτάνει πια.

Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Ελεύθερη Ζώνη