Τα πολλά μικρά σαμποτάζ της καθημερινότητάς μας…

Εκεί που η χώρα πάει να συνέλθει, έρχονται κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες, κάποια παρατράγουδα, κι αντί ο κόσμος να χειροκροτά, αγανακτεί και βρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά.

Και αυτό είναι κρίμα διότι αν μη τι άλλο τα παρατράγουδα αυτά της κοστίζουν επικοινωνιακά, χωρίς πολλές φορές να φταίει η ίδια.

Και επειδή στην Ελλάδα έχουμε μάθει ότι για όλα τα καλά ή για όλα τα κακά φταίει ο εκάστοτε πρωθυπουργός, η μπάλα παίρνει προσωπικά τον Σαμαρά, φταίει δεν φταίει.

Όπως για παράδειγμα αυτή η ιστορία με το κοινωνικό μέρισμα, που γύρισε μπούμερανγκ για τον πρωθυπουργό, ο οποίος όμως θεωρώ πως είχε τις καλύτερες των προθέσεων…

Έτσι, εκτός από την ανοιχτή πληγή των ακινήτων, όπου τίποτα δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται εδώ και μήνες εξαιτίας μιας εγκυκλίου που όλο την περιμένουν και όλο δεν έρχεται, έχουμε και κάποια άλλα φαιδρά που συμβαίνουν, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ο κόσμος στα κάγκελα, ρίχνοντας κατάρες στους «ανίκανους» που μας κυβερνάνε…

Χωρίς όμως ο μέσος πολίτης, που εν πάση περιπτώσει δεν νοιάζεται για το ποιος πραγματικά φταίει, να γνωρίζει μια σημαντική παράμετρο που εξηγεί σε ένα βαθμό τις διάφορες «γκάφες» του κράτους.

Ποια είναι αυτή η παράμετρος;

Το ελληνικό δημόσιο!

Που εκτός από το ότι είναι παραδοσιακά ανίκανο και αναποτελεσματικό, και εκτός του ότι είναι έρμαιο στις ορέξεις κάποιων επιτήδειων επαγγελματιών συνδικαλιστών, διαθέτει μια υπηρεσιακή ιεραρχία, σε όλο το φάσμα του, σε όλα τα επίπεδα, που είναι τοποθετημένη από το Πασόκ, με ότι αυτό σημαίνει.

Εξηγούμαι: Αν και τα τελευταία δυο χρόνια έχει επέλθει κοσμογονική αλλαγή στη χώρα, εν τούτοις ολόκληρο το δημόσιο συνεχίζει να διοικείται πρακτικά από διευθυντές, τμηματάρχες, κλπ που προήχθησαν επί Πασόκ, αφού οι τελευταίες κρίσεις έγιναν το 2011.

Έτσι δεν πάει να λέει ο Θεοχάρης, δεν πάει να εξαγγέλλει ο Μητσοτάκης, δεν πάει να αποφασίζει και να ανακοινώνει ο Σαμαράς… κάποιοι από κάτω που θα πρέπει να υλοποιήσουν και να εφαρμόσουν τις αποφάσεις, πολύ απλά πετάνε αετό, ή σαμποτάρουν συνειδητά.

Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Αν λοιπόν στην εγγενή δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, που συχνά αγγίζει τα όρια της αδιαφορίας για το 80% τουλάχιστον των υπαλλήλων, προσθέσουμε και την κομματική αναντιστοιχία της διοίκησης με την πολιτική ηγεσία, τότε καταλαβαίνουμε πολύ απλά ποιοι είναι οι λόγοι που γινόμαστε μάρτυρες φαιδρών περιστατικών, με αποτέλεσμα όλοι να βρίζουμε τον Σαμαρά!

Τι πρέπει να γίνει;

Να προχωρήσει άμεσα το δημόσιο σε νέες κρίσεις, αφού εξάλλου η θητεία των νυν προϊσταμένων της έχει λήξει (αν δεν κάνω λάθος).

Και για να πάρετε μια ιδέα περί τίνος μιλάμε, θα αναφέρω το παράδειγμα μιας συγκεκριμένης κρίσιμης υπηρεσίας, όπου τόσο οι παντοδύναμοι συνδικαλιστές της, όσο και η πλειονότητα των διευθυντών της είναι βαθύ Πασόκ, με αρκετούς να έχουν μεταλλαχθεί ήδη σε Συριζαίους οσμιζόμενοι αλλαγές, και άρα συνέχιση της μάσας.

Πάγιο λοιπόν αίτημα, εδώ και ένα μήνα, τόσο των πρώτων όσο και των δεύτερων, που απειλούν με απεργίες, κλπ είναι η απαλλαγή των υπαλλήλων της εν λόγω υπηρεσίας από τις αξιολογήσεις με ποσόστωση που θέλει να εφαρμόσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Μια νέα μέθοδος δηλαδή που επιτέλους θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι, αφού εδώ και δεκαετίες όλοι ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι (άχρηστοι, ανεπαρκείς, κλπ) βαθμολογούνται με άριστα!

Και άντε οι συνδικαλιστές τη δουλειά τους κάνουν για να είναι αρεστοί και να κερδίζουν ψηφαλάκια μπας και μπουν σε κανένα ψηφοδέλτιο του Σύριζα, και άντε οι Πασόκοι διευθυντάδες κάνουν κι αυτοί το σαμποτάζ τους ξεπληρώνοντας κομματικά γραμμάτια… αλλά αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι ΚΑΙ ο αρμόδιος υπουργός της συγκεκριμένης υπερεσίας (sic), τους χαϊδεύει τα αφτιά, υποσχόμενος να απαλλάξει όντως τους υπαλλήλους της από την βάσανο της αξιολόγησης.

Το γεγονός ότι προέρχεται από το Πασόκ του Μπένυ είναι καθαρά συμπτωματικό…

Για αυτό θα πρέπει ο πρωθυπουργός να του τραβήξει το αφτί, μπας και συνέλθει.

Και μιας και αναφέρθηκα στον Μπένυ, να πω και μια σκέψη που μου ήρθε χθες συζητώντας με οργισμένο φίλο μου, ιδιοκτήτη καφετέριας στην οδό Μαρίας Κάλλας στη Θεσσαλονίκη.

Όπως μου έλεγε,  σφόδρα δυσαρεστημένος με τον… Σαμαρά (αφού για όλα αυτός φταίει!), επί δυο ημέρες νέκρωσε ολόκληρος ο δρόμος, και άρα δεκάδες μαγαζιά, διότι κάποιοι αρμόδιοι (κατ αυτόν πάλι ο Σαμαράς) είχαν τη φαεινή ιδέα να διοργανώσουν την Σύνοδο Κορυφής των υπουργών Εξωτερικών (32 στο σύνολό τους) στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης, που είναι χωροταξικά παντελώς ακατάλληλο για ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός.

Και έτσι, η αστυνομία απέκλεισε ολόκληρη τη περιοχή, και την πρόσβαση σε αυτήν, επί δυο ημέρες.

Και τα μαγαζιά (καφετέριες, μπαρ, κλπ) βαρούσαν μύγες.

Σε μια εποχή (άνοιξη) που κοιτάνε πως και πώς να μαζέψουν λεφτά.

Και κατά τον φίλο μου έφταιγε η ανάλγητη κυβέρνηση, δηλαδή ο Σαμαράς,  που δεν έλαβε υπόψη της την ζημιά που προκλήθηκε στην αγορά.

Όταν όμως του εξήγησα ότι η συγκεκριμένη Σύνοδος έγινε στα πλαίσια της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, και πως οργανωτής της ήταν ο υπουργός Εξωτερικών κ. Βενιζέλος, τότε μόνο συνδύασε το πώς και το γιατί επελέγη το Μέγαρο Μουσικής (βλ. Μπακατσέλος) αντί κάποιου άλλου πιο κατάλληλου συνεδριακού κέντρου…

Και ο νοών νοείτω…

Είναι αυτά τα μικρά σαμποτάζ, που δεν ξέρεις καμιά φορά από πού θα σου’ρθουν.

Strange Attractor