Η γιαλαντζί Αριστερά του Τσίπρα και του ... Πάντζα.

Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκαν αλματωδώς τα τελευταία χρόνια.
Κι αυτό είναι θεμιτό σε μια δημοκρατία.
Ότι θέλει, και ότι αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός.
Η πεμπτουσία της δημοκρατικής μας παράδοσης.

Και πολλοί είναι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (δεν μιλάω για το παραδοσιακό 3-4%), που νομίζουν ότι ψηφίζοντας Τσίπρα, ψηφίζουν αριστερά.

Και αν πιστέψουμε τα διεθνή ΜΜΕ, την άκρα αριστερά!
Έλα όμως, που αποτελεί πάγια πεποίθησή μου, ότι ο Τσίπρας, και το κομματικό μόρφωμα του οποίου ηγείται, κάθε άλλο παρά αριστερά είναι.
Ένα κόμμα διαμαρτυρίας ίσως.

Αριστερά όμως όχι…

Μάλιστα, μάλλον για συνειδητή προσπάθεια απαξίωσης της αριστερής φιλοσοφίας στα μάτια της νέας γενιάς είναι, παρά οτιδήποτε άλλο.

Οποιοσδήποτε ασχοληθεί έστω και επιδερμικά, με την μαρξιστική σκέψη, ή με την ιστορία του κομμουνισμού, θα διαπιστώσει ένα βασικό χαρακτηριστικό του:

Ότι τόσο σε επίπεδο θεωρίας, όσο και σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής, ο κομμουνισμός σε καμία περίπτωση δεν είναι, ούτε θέλει να είναι συνώνυμο του χάους, του μπάχαλου, της αταξίας, της ανομίας, και γενικά της παραβατικότητας.

Αντιθέτως, όπου εφαρμόστηκε, ή και εφαρμόζεται, η όποια παραβατική συμπεριφορά τιμωρείται αυστηρά, σε σημείο… καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στα καθ’ ημάς, ο Βελουχιώτης εκτελούσε 20χρονους αντάρτες του, μόνο και μόνο επειδή κοίταζαν περίεργα (και εντελώς φυσικά και ανθρώπινα) μια κοπέλα σε κάποιο χωριό.

«Το τσουτσούνι σας, έλεγε, είναι μόνο για κατούρημα… αλλιώς θα σας το κόψω»!

Και το εννοούσε.

Προχθές μιλούσα με έναν υψηλόβαθμο αξιωματικό της αστυνομίας.

Μεταξύ πολλών ενδιαφερόντων στοιχείων, μου είπε και το εξής: Ότι παρά το ότι κάθε άλλο παρά αριστερός είναι, δεν μπορεί παρά να μην βγάλει το καπέλο στην τάξη και στην πειθαρχία που χαρακτηρίζει το ΚΚΕ σε όλες τις εκφάνσεις του.

Όπως μου είπε, επί 30 και χρόνια, έχει αντιμετωπίσει κάθε είδους διαδήλωση, αναταραχή, έγκλημα, κλπ.

Ουδέποτε του δημιούργησε το οποιοδήποτε πρόβλημα το πάντα πειθαρχημένο ΚΚΕ. Και ουδέποτε συνάντησε κακοποιό (του κοινού ποινικού δικαίου) που να ήταν μέλος ή συμπαθών του ΚΚΕ.
Τα λέω όλα αυτά, διότι αν μη τι άλλο, στην ελληνική πραγματικότητα υπάρχει αυτό το μέτρο σύγκρισης, μεταξύ του ορθόδοξου μαρξιστικού λενινιστικού ΚΚΕ, και της πολιτικής κουρελούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, ασχέτως ιδεολογίας, σίγουρα θα παραδεχτεί ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν προκάλεσε επεισόδια, δεν κρύφτηκε πίσω από κουκουλοφόρους, δεν απείλησε με χάος, κλπ. (Δεν αναφέρομαι στον εμφύλιο, που πρόκειται για παντελώς διαφορετική κατάσταση).
Συνεπώς, για όσους «επαναστάτες» θέλουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι έτσι ψηφίζουν αριστερά, οφείλω να τους προσγειώσω απότομα.
Όχι μόνο δεν ψηφίζουν αριστερά, αλλά όλα αυτά τα οποία η κλασική αριστερά αντιπαλεύει με μένος.

Αριστερά δεν είναι οι μπαχαλάκηδες, οι μολότοφ, οι Αφγανοί με τα χατζάρια, οι Υπατίες, οι κακοποιοί, οι τρελαμένοι με τα καλάσνικοφ, και γενικά οι συνεχείς τρικλοποδιές στην κοινωνία.
Αριστερά δεν είναι η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, ούτε η πρόκληση χάους για το τίποτα.

Η πραγματική αριστερά έχει στόχους, και έχει μεθοδολογία.

Αλλά πάνω απ όλα έχει προτάσεις για την κοινωνία που ονειρεύεται (άσχετα αν το όραμα της είναι σωστό ή λάθος), και σε καμία περίπτωση δεν επικροτεί το γενικευμένο μπάχαλο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο δικό μας ΚΚΕ, αλλά στο ευρύτερο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

Και για όσους αρέσκονται να συγκρίνουν τον Τσίπρα με τον Τσε (ακούγεται και αυτό), τους συστήνω να διαβάσουν μερικά πράγματα για τον Ερνέστο, που όταν πετύχαινε πουθενά συμπεριφορές μπάχαλου σαν αυτές που χειροκροτούν και μεθοδεύουν κάποιοι γιαλαντζί αριστεροί στυλ Αλέξη, τα εκτελεστικά αποσπάσματα δουλεύανε υπερωρίες….

Strange Attractor