Μύθος: Οι ΗΠΑ μπορούν να διαλύσουν την ISIS.
Αυτό θα το ακούσατε ένα εκατομμύριο φορές.
Ότι δηλαδή, αν η Ουάσιγκτον το αποφάσιζε, και
κλιμάκωνε τους βομβαρδισμούς στο Ιράκ, ή ξεκινούσε κάτι ανάλογο στη Συρία, ή
βοηθούσε περισσότερο τους μετριοπαθείς αντάρτες της Συρίας, τότε θα εξόντωνε
την ISIS.
Το γεγονός ότι δεν κάνει κάτι τέτοιο αποδεικνύει
την λάθος εξωτερική πολιτική του Ομπάμα.
Η αλήθεια όμως είναι περισσότερο απογοητευτική…
Δεν υπάρχει κάποιο μαγικός αμερικανικός άσσος
στο μανίκι που θα έλυνε το πρόβλημα του Ισλαμικού κράτους.
Ακόμη κα μακροχρόνιες χερσαίες επιχειρήσεις,
κάτι που πολιτικά είναι αδύνατο να γίνει, απλά θα χειροτέρευαν τη κατάσταση.
Ο λόγος είναι ότι η παρουσία της ISIS στο Ιράκ
και στη Συρία είναι πρόβλημα πολιτικό και όχι στρατιωτικό.
Τα αμερικανικά αεροσκάφη σημειώνουν επιτυχίες
όταν χτυπούν στόχους της ISIS στα ανοιχτά, σε δρόμους ή και στην έρημο. Για
αυτό και η αμερικανική αεροπορική στήριξη απέδωσε τα μέγιστα στο να μπορέσουν
οι χερσαίες δυνάμεις των Κούρδων και του Ιράκ να ανακαταλάβουν τη Μοσούλη στα
μέσα Αυγούστου.
Η αμερικανική αεροπορική δύναμη όμως δεν
αποδίδει σε αστικές συνθήκες μάχης, εκεί όπου μπορούν να υπάρξουν μεγάλες
απώλειες αμάχων.
Αν γίνει κάτι τέτοιο, η ISIS μπορεί να
ταμπουρωθεί μέσα σε ένα πολυπληθές αστικό περιβάλλον.
Αυτό θα ανάγκαζε τους Κούρδους και τους Ιρακινούς
να εμπλακούν σε μάχες σώμα με σώμα, σε δρόμους και κτίρια.
Ιστορικά, ο ιρακινός στρατός δεν τα πάει καλά σε
τέτοιο περιβάλλον μάχης. Στις αρχές του 2014 έφαγε πολύ χρόνο προσπαθώντας να
διώξει την ISIS από τη πόλη Φαλούτζα. Δεν τα κατάφερε, και μάλιστα σκοτώθηκαν
πολλοί Σουνίτες άμαχοι.
Μήπως η Αμερική θα μπορούσε να ξεκινήσει
εκστρατεία στη Συρία, εξοπλίζοντας τους αντάρτες και βομβαρδίζοντας τις θέσεις
των τζιχαντιστών;
Μια έκθεση που έκανε ο Marc Lynch του πανεπιστημίου
George Washington, καταλήγει ότι κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε, ακόμη και αν
ξεκινούσε από τις αρχές του εμφυλίου πολέμου.
Οι μετριοπαθείς Σύριοι αντάρτες είναι
διασκορπισμένοι, και κατά καιρούς περνάνε από το ένα στρατόπεδο στο άλλο,
ταυτιζόμενοι με τους πιο ριζοσπάστες Ισλαμιστές, ή και με την ίδια την ISIS.
Αν η Αμερική αποφάσιζε να επέμβει σήμερα στη
Συρία, εκτός και αν έκανε πλήρη εισβολή, θα χρειάζονταν τη στήριξη του Άσαντ, ο
οποίος όμως κερδίζει από τη παρουσία της ISIS, ή από τους μετριοπαθείς αντάρτες
που είναι ανοργάνωτοι και δέχονται ισχυρές πιέσεις από τον Άσαντ, για να
πετύχει μια επίθεση.
Κάτι τέτοιο μοιάζει απίθανο να γίνει.
Ακόμη και αν οι ΗΠΑ εισέβαλλαν και πάλι στο Ιράκ
για να διαλύσουν την ISIS, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία του
εγχειρήματος.
Οι Αμερικάνοι νίκησαν την Αλ Κάιντα στο Ιράκ στα
τέλη της δεκαετίας του 2000 αλλά είχαν μεγάλη βοήθεια από τους Ιρακινούς.
Οι προσπάθειες του Μπους το 2007 θα είχαν
αποτύχει αν ο σουνίτικος πληθυσμός εκεί δεν είχε ήδη ξεσηκωθεί εναντίον της Αλ
Κάιντα.
Όπως είχε πει ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των
ΗΠΑ Doug Ollivant, η δράση των 6 εκατομμυρίων Ιρακινών ήταν πιο σημαντική από
αυτήν των 30.000 Αμερικανών στρατιωτών, και του ταλαντούχου στρατηγού τους.
Αν λοιπόν οι Σουνίτες δεν αλλάξουν άποψη για την
ISIS και για το ιρακινό καθεστώς, μια αμερικανική κλιμάκωση ή επέμβαση απλά θα τους
εξαγρίωνε περισσότερο.
Οι εγγενείς αιτίες για την ανάδυση της ISIS, ο
σύνθετος εμφύλιος της Συρίας, και οι σεχταριστικές εντάσεις στο Ιράκ, δεν
μπορούν να εξαφανιστούν από κάποιες παραπάνω αμερικανικές βόμβες.
Η Αμερική μπορεί να εμποδίσει την ISIS από το να
προχωρήσει σε κάποιες περιοχές, όπως γίνεται στο ιρακινό Κουρδιστάν, αλλά δεν
μπορεί να την εξαφανίσει, διότι κάτι τέτοιο είναι πέραν των δυνατοτήτων της.
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου