Μια σύγχρονη ηρωίδα! (Της Γ. Μπουρδόλη)

Από τότενες που το φεσιμπούκι μου σφράγισε τον λογαριασμό, διότι κάποιοι ανέραστοι μάλλον ενοχλούνταν από την καταλυτική παρουσία μου σε αυτό, αισθάνομαι ευάλωτη.

Αισθάνομαι γυμνή.

Ήμουν εθισμένη η γυναίκα στα σόσιαλ μύδια, που μου τα στέρησαν οι ζουλιάρηδες.

Και να πει κανείς ότι παραφέρθηκα ποτές, και πως δεν ήμανα ευγενής με τα εκατοντάδες ζαρκάδια που συναναστρεφόμουνα ονλάιν;

Ίσα ίσα που όπως με λέγανε πολλές φίλες, οι συμβουλές ομορφιάς που τις έδινα τις έκαναν πιο ποθητές.

Τις έκαμαν να αισθάνονται πιο γυναίκες.

Τόνωναν τον γάμο τους!

Πράγματι, η σύντομη παρουσία μου στο ιντερνέτι βοήθησε πολύ κόσμο.

Για να μην αναφερθώ στους πάμπολλους θαυμαστές μου που με κόρταραν στο ινμπόξι, και που έχω κάνει σκρισότ τα λεγόμενά τους, και αν ποτές αποφασίσω να τα εκδώσω σε βιβλίο, θα κλείσουνε πολλά σπίτια.

Αλλά δεν είμαι τέτοια.

Καταλαβαίνω (ως πτυχιούχος  αισθητικός) τη δύναμη της ομορφιάς μου, και τον αντίκτυπο που αυτή έχει στους άνδρες, παντρεμένους και μη.

Γι αυτό ας μην ανησυχούνε τα ζουζούνια μου.

Μεταξύ μας εχεμύθεια (ακούς Φαήλε ζουζούνε;).

Τέλος πάντων, επειδής είμαι διαδραστικό άτομο, και με ενδιαφέρουνε τα κοινά και τα τεκταινόμενα, σήμερις δεν θα σας μιλήσω για την ομορφιά, ούτε θα σας δώκω συμβουλές για την επιδερμίδα σας, αλλά θα σας μιλήσω για ένα ζήτημα της επικαιρότητας, που με έκαμε αλγεινή εντύπωση όταν το έμαθα παρακολουθώντας τον Χίο.

Έχει να κάνει με την «λαθρεπιβίβαση» στα τραμ και στα λοφωρεία.  Αυτήνα την δήθεν μάστιγα…

Που κάποιοι άπονοι κυνηγάνε με μανία, ξεχνώντας αυτό που έχει πει ο σύριζας (κομονιστές μεν αλλά καλά παιδιά) ότι τα εισιτήρια είναι τα καμτσίκια του αφέντη.

Και αναφέρομαι στην κοπελιά που συνελήφθη προχτές να ταξιδεύει στο μετρό, χωρίς να έχει κόψει εισιτήριο.

Συνελήφθη σαν κοινός κακοποιός. Μπροστά στον κόσμο.

Μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά, και μάλιστα σπουδαγμένη, αφού είναι και φοιτήτρια της κοινωνιολογίας!

Σαν τον Σκυφτούλη δηλαδής, και σαν τον Γιωργάκη τον Παπανδρέου, που σήμερα διδάσκει ζητήματα πολιτικής διαχείρισης στο Χάρβαρντ, κάνοντάς μας περήφανους.

Διότι μπορεί εγώ να ανήκω πολιτικά στον Βύρωνα τον Πολύδωρα, και να είμαι και βασιλόφρων (αφού με βάφτισε η Φρειδερίκη), αλλά το σωστό να λέγεται.

Ο Παπανδρέου, αν και κομονιστής, δεν μου έκοψε την σύνταξη αγάμου θυγατέρας με την οποία ζούσα κουτσά στραβά.

Άλλος το έκαμε, και τώρα ζω λιτά παίζοντας το τρίγωνο σε ταβέρνες τα βράδια για να τα βγάζω πέρα με τα χαράτσια που πλερώνω στον Σαμαρά επί της ακίνητης περιουσίας που μου άφηκε ο μπαμπάς, γνωστός και παρασημοφορεμένος υπαξιωματικός της ενδόξου αγροφυλακής μας, αυτής που έδιωξε τους Μπολσεβίκους από την ελληνική ύπαιθρο, που είναι σήμερα λεύτερη και περήφανη.

Η καημενούλα λοιπόν η κοπελίτσα αυτή, που είναι άνεργη, διότι το Καρφούρ  δεν προσλαμβάνει πια κοινωνιολόγους ένεκα της κρίσης, ούτε και το Μικέλ, πήρε το τρένο για να πάει να συναντήσει τη γιαγιά της που είναι κατάκοιτη στο Αιγάλεω.

Και δεν είχε τα 60 σέντσια που κοστίζει το εισιτήριο. Που να τα βρει παρθένα κοπέλα;

Και γιατί να τα πλερώσει; Για την μετακίνησή της, που πρέπει να είναι δημόσιο και δωρεάν αγαθό;

Διότι να ξέβρετε: Το μετρό, όπως και τα Lidl,  είναι μια μασονική επιχείρηση που την διαχειρίζονται ξενόδουλοι (μπορεί και ξένοι) τοκογλύφοι που δεν δίνουνε σημασία στα βάσανα των αθώων κορασίδων.

Εξ ου και το εισιτήριο.

Να δείτε που οσονούπω θα μας ζητάνε και εισιτήριο για να μπούμε στο H & M.

Την έπιασε λοιπόν τη φοιτήτρια ένα από τα πληρωμένα  μαντρόσκυλα του συστήματος, και προσπάθησε να την δείρει κιόλας, επειδής λέει δεν έδινε το όνομά της.

Τι λέτε κύριε; Ποιος είστε εσείς που θα σας δώκουμε το όνομά μας; Ποιος ξέβρει που θα το χρησιμοποιήσετε…

Και μετά την κτύπησε κιόλας στο μάγουλο. Μπορεί και στα μάτια… Της το έκαμε μπλε μαρέν, λέγανε το πρωί στον Αφτιά.

Και είχε και κλειστοφοβία το κορίτσι.

Θα μου πείτε, αφού είναι έτσι, τότε γιατίς πήρε το μετρό που είναι ο εφιάλτης των κλειστοφοβικών;

Διότι είναι γρήγορο και βολικό. Λογαριασμό θα σας δώκει;

Χωροφύλακες είστε;

Η ουσία είναι άλλη.

Ότι με αυτήνε την οικονομική κρίση αγρίεψαν οι μπάστακες του συστήματος, ζητάνε εισιτήρια, και κυνηγάνε τον κοζμάκη όπου τον βρουν.

Με αποτέλεσμα οι άνεργες φοιτήτριες να κινδυνεύουνε να χάσουνε τα ραντεβού τους, να μην βλέπουνε τα γερόντια της οικογένειας, επειδής δεν έχουν 60 σέντσια επάνω τους.

Ντροπής πράματα για την κοινωνία μας, που μας γδέρνει τα όνειρα.

Να τα πάρουν οι σαμαράδες από αυτούς που τα κλέψανε. Τους γνωρίζουν έναν έναν.

Και αν δεν μπορούν ας ξεκουμπιστούν, και ας αναλάβει την διακυβέρνηση μας η Ιερά Σύνοδος, ή ο Κατσανέβας, ή ο Βύρωνας, ή γιατί όχι και ο Βασιλεύς!

Τότενες θα κυκλοφοράμε ούλοι με παϊτόνια και δεν θα χρειαζόμαστε εισιτήρια!

Όνειρα…

Στην πραγματικότητα όμως την νύφη την πλέρωσε η αθώα φοιτήτρια (άνεργη παρακαλώ).

Ίσως βέβαια να έπρεπε να υποβάλλει μήνυση, μπας και διωχτεί ποινικά ο τραμπούκος ελεγκτής για να μάθει να μη ζητάει εισιτήρια και αηδίες, και να κρατάει τα χέρια του μαζεμένα.

Έλα όμως που δεν είχε χρήματα ούτε για αυτό.

Η ανεργία, βλέπετε, στον φοιτητόκοσμο είναι μεγάλη αυτόνε τον καιρό.

Ακόμη και για τους κοινωνιολόγους. Αφού  να φανταστείτε έχω μια φίλη, την Μερόπη, τελειωμένη θεολόγο, με μάστερ στις προσευχές, που δουλεύει βοηθός σερβιτόρου σε πατσατζίδικο στας Σέρρας! Αν είναι δυνατόν!

Και έτσι η κοπελιά με το χτυπημένο μάγουλο βγήκε στα σόσιαλ μύδια να πει τον πόνο της, και ευτυχώς που βρέθηκαν δημοσιογράφοι με παντελόνια, όπως είναι ο Μπογδάνος, που τα παρακολουθάνε αυτά τα μπλόγκια, και έτσι το δράμα της έγινε γνωστό στο πανελλήνιο.

Μάλιστα, όπως ακούω θα την καλέσει και η Τατιάνα, μπορεί και η Τσαπανίδαινα, ενώ θέλει να γράψει βιβλίο για αυτήνα η Έλενα η Ακρίτα.

Κάτι ακούστηκε και για την Σαλέχ, ότι δήθεν θέλει να την παίξει στο πειραματικό θέατρο της Ομόνοιας,  αλλά αυτό μάλλον είναι φήμη των βενιζελικών.

Εγώ την Ντενίση φαντάζομαι σε αυτόν τον ρόλο, που ξέρει καλά από  ανθρώπινα δράματα.

Αυτό που είναι σίγουρο, διότι άκουσα τον βασιλιά των Ρομά να το λέει στον Τράγκα, είναι πως θα την προσλάβει ο σύριζας (καθότι γραμματιζούμενη) και μάλιστα θα της προσφέρει και δικηγορική στήριξη για να έβρει το δίκιο της.

Και αν όλα πάνε καλά, τότενες μπορεί στο μέλλον να την κάνουνε και κομματικό βαστάζο, όπως εκείνος ο γλυκούλης με την αφάνα και τη ντουντούκα, ή να κουβαλάει τις ομπρέλες του Στρατούλη, ή μπορεί να την εκάνουνε και βουλευτίνα σαν τη Γαϊτάνη.

Για να μη πω ευρωβουλευτίνα σαν την άλληνα ντε, την δαρμένη καθαρίστρια, που και αυτή έζησε στο πετσί της τη χούντα των σαμαροβενιζέλων.

Αφού το κορίτσι το δικαιούται, είναι και μορφωμένο είπαμε.

Για αυτό και γω αποφάσισα σήμερα να ανοίξω την καρδιά μου και να μοιραστώ μαζί σας τον πόνο που νιώθω για την κοινωνία μας, η οποία εδώ και μερικά χρόνια βαδίζει στο δρόμο του ολέθρου.

Εισιτήρια, διόδια, φόροι, χαράτσια, τέλη… μας έχουνε γονατίσει.

Τι άλλο θα δουμε πια;

Σε λίγο θα μας χρεώνουνε και το πέρδεσθαι.

Ήμαρτον…

Γιούλα Μπουρδόλη (που με ζουλεύουν όλοι).