Λόγω επειδής… να’ ουμ….*

Είπαμε, στην Ελλάδα ποτέ δεν πλήττεις.

Δεν ξέρει κανείς μας τι του ξημερώνει αύριο.

Σαν ένα τρενάκι του τρόμου σε βαλκανικό λούνα παρκ.

Τη μια κρίση, την άλλη σεισμός, την μεθάλλη απειλή πολέμου, μετά χρεοκοπία, και πάει λέγοντας.

Τα νεύρα δηλαδή συνεχώς στη τσίτα.

Χώρα γκραν γκινιόλ.

Κι αν είσαι και καρδιοπαθής… άστα να πάνε…

Χώρια οι καθημερινές κουτσουκέλες, απέναντι στις οποίες όμως έχουμε ανοσία, αφού έχουν γίνει μέρος του νεοελληνικού DNA μας, και δεν τις πολυδίνουμε σημασία.

Μιλάω για τις απεργίες, τα μπλακάουτ, τις διαδηλώσεις, το κυκλοφοριακό χάος, τις χάσκουσες τρύπες του μετρό(;), τα ανύπαρκτα πλέον νοσοκομεία,   κλπ κλπ.

Και αν πάμε και στο πολιτικό κομμάτι, εκεί να δείτε τρόμος. Κανονικό σοκ και δέος.

Που όμως ευτυχώς για εμάς, επειδής (sic) είμαστε Έλληνες να’ ουμ, συνδυάζεται και με άφθονο γέλιο. Ευτυχώς, διότι αλλιώς το γενικότερο κλίμα θα ήταν βορειοκορεάτικο.

Και υπάρχει γέλιο χάρη στους καραγκιόζηδες που ψηφίζουμε για να νομοθετούν. Λες και το κάνουμε επίτηδες.

Λες και αποφασίσαμε από μόνοι μας να απαξιώσουμε την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, και να ανοίξουμε διάπλατα το δρόμο προς τον περίφημο λοχία και τις ερπύστριες.

Που αν δεν ήμασταν στην ΕΕ, δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν ένα πρωινό άκουγα αντί για Νατάσα Θεοδωρίδου, εμβατήρια στο ράδιο.

Το κοινοβούλιό μας λοιπόν είναι καραγκιόζ μπερντές.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα. Τα ξέρουμε όλοι.

Η σημερινή βουλή θυμίζει περισσότερο θίασο δευτεροκλασάτης επιθεώρησης, παρά οτιδήποτε άλλο. Ένα μπουλούκι, και μάλιστα  ατάλαντων…

Μέχρι και η πρώην όχι κωμικός αλλά «εισαγγελεύς» !!!!! κα Γιαταγάνα απέδειξε χθες βράδυ τα παραπάνω, αναρωτώμενη λάιβ στη τιβί σε ποιο κόμμα θα πρέπει να στραφεί ετούτες τις εκλογές, αφού ήδη έχει καλύψει όλο το πολιτικό φάσμα από το ΚΚΕ μέχρι και τους ψεκασμένους δεξιούς.

Μιλάμε δηλαδή για σοβαρούς ιδεολόγους.

Τι χρείαν έχομεν λοιπών μαρτύρων;

Πριν από χρόνια, σε ανύποπτο χρόνο, επί ευμάρειας (όπως λέμε επί Παπάγου π.χ.) είχα γράψει ότι μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων καταστρέφεται εξαιτίας των μαϊντανών και των καραγκιόζηδων που έχουν αναλάβει τη τηλεοπτική διαπαιδαγώγησή μας, και την όλη κουλτούρα μας.

Μάλιστα είχα γίνει πιο συγκεκριμένος, και σαφώς πιο ποταπός απ ότι συνήθως, αναφέροντας και ονοματεπώνυμα, όπως αυτό της Ρούλας Κορομηλά που κοίμισε (κυριολεκτικά) μια δυο γενιές Ελληνίδων, που μεγάλωσαν με πρότυπο τις τσαούσες. Τη καταστροφή ήρθε να συμπληρώσει η Μενεγάκη με τους λούτσους της.

Και πολλοί (και πολλές) άλλες.

Αυτοί όλοι όμως έκαναν τη πλάκα τους, έγιναν πλούσιοι και διάσημοι χάρη στη βλακεία που πουλούσανε ως πνεύμα, και φεύγοντας ποσώς τους ενδιαφέρει το αν άφησαν πίσω τους συντρίμμια.

Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο κλπ κλπ… (Χώρια του ότι κάποιοι απ αυτούς μετακόμισαν στα έδρανα της βουλής).

Ναι, αλλά τα «θύματά» τους μεγάλωσαν, έκαναν τατού στη κοιλιά, και οικογένεια, και σήμερα ψηφίζουν κανονικά, οπότε όλοι μαζί ζούμε το αποτέλεσμα της «βλακείας» των ‘90ς στο πετσί μας. Τα επέκεινα δηλαδή…

Και μάλιστα όχι σε μια νορμάλ και ανώδυνη περίοδο, αλλά σε μια ιστορική για τη χώρα φάση, που όλα τα συστατικά της τέλειας καταιγίδας βρίσκονται στη θέση τους, και το μόνο που απομένει για να γίνει το μπαμ είναι να ολοκληρώσει το φυτίλι την άστατη  καύση του.

Εκεί βρισκόμαστε αυτή την ώρα.

Κρεμασμένοι από τα τέτοια του Χαϊκάλη, του Μελά, και του Σκουρλέτη (μεταξύ πολλών άλλων).

Έτοιμοι να ζήσουμε καταστάσεις δεκαετίας του ’40, μόνο που η δική μας «κατοχή» θα είναι εσωτερικής έμπνευσης και προέλευσης, και λιγάκι μεταμοντέρνα αφού αντί για τα συσσίτια (ποιος θα μας στέλνει τρόφιμα άραγε;) θα βρισκόμαστε και θα τα λέμε στις ουρές των φυλαγμένων με τανκς σούπερμαρκετ (αλά Βενεζουέλα) και στα μισοάδεια ΑΤΜ, που εκτός από το να ξερνάνε ανυπόληπτες δραχμές, θα παίζουν (λέει ο Δραχμαζάνης) και μουσική από ζουρνάδες.

Διότι είπαμε (οι συριζαίοι τουλάχιστον) ότι μπορεί να υπάρξει πείνα, αλλά θα είναι μια πείνα περήφανη και με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Και αντί να χορεύει η Μέρκελ και οι κακές αγορές, όπως υπόσχεται ο Αλέξης, θα χορεύουμε εμείς, αν και το πιο πιθανό είναι να μη γίνει ούτε αυτό αφού νηστικό αρκούδι δεν… κλπ κλπ

Έτσι λοιπόν έχει η όλη κατάσταση, λίγο μετά από τη δεύτερη ψηφοφορία για πρόεδρο, που αν και η τρίτη δεν πάει καλά, τα περιθώρια στενεύουν ακόμη περισσότερο, και πάμε φουλ για εκλογές.

Λες και μας περισσεύουν.

Και όλα αυτά για να ικανοποιηθεί το γινάτι ενός ανώριμου ημιμαθή παιδήλικα που θεωρεί τη διακυβέρνηση μιας χώρας σε πλήρη ηθική, πολιτική  και οικονομική κρίση, ως μια άλλη κατάληψη λυκείου.

Όπου θα μαζευτούν μερικοί χασομέρηδες, θα κλειδώσουν τις πύλες, θα βάψουν τους τοίχους με συνθήματα, θα πιουν φτηνό κρασί, θα τραγουδήσουν Παντελίδη, και μετά θα πάνε … πλατεία.

Και η Μέρκελ θα χεστεί επάνω της, λόγω επειδής να’ ουμ είμαστε Έλληνες αφού…

Strange Attractor

ΥΓ- *Ο τίτλος είναι κλεμμένος από παλαιότερη «ρήση» Βουσμάνου εκπροσώπου(!) μας στο ευρωκοινοβούλιο παρακαλώ…