Κωμωδία τώρα, τραγωδία μετά.

Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η υπόθεση Χαϊκάλη-Αποστολόπουλου είπα ξεκάθαρα την άποψή μου: ότι και αυτή, όπως και η υπόθεση της  βουλευτίνας Ξουλίδου, εντάσσεται στην προσπάθεια του Καμένου να επιζήσει πολιτικά.

Δεν έκρινα την υπόθεση στο ποινικό της μέρος, τονίζοντας ότι οι εισαγγελείς θα αποφανθούν τι έγινε, αν έγινε κάτι. Και αυτό προκάλεσε το εύλογο ερώτημα αναγνωστών «γιατί δεν περιμένεις τη δικαστική κρίση».

Η εισαγγελική αρχή αποφάνθηκε, κρίνοντας ότι η υπόθεση δεν έχει ποινική διάσταση.

Οπως δεν ασχολήθηκα με το ποινικό μέρος πριν αποφανθεί ο αρμόδιος εισαγγελέας, δεν θα ασχοληθώ ούτε τώρα που αποφάνθηκε.

Αυτός έχει όλο το υλικό, έτσι έκρινε.

Ας βγουν νομικοί (καθηγητές πανεπιστημίου, δικηγόροι και άλλα πρόσωπα με γνώση και κρίση) να τον αντικρούσουν...

Όμως, όποιος στοιχειωδώς σέβεται τη νοημοσύνη του δεν θα μπορούσε από την αρχή να πάρει αυτήν την υπόθεση ως «απόπειρα δωροδοκίας».

Πρώτον, διότι οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης ήταν παλιοί γνώριμοι και είχαν προσωπικά νταραβέρια, κατ’ ομολογίαν και των δύο.

Δεύτερον, τι είδους απόπειρα δωροδοκίας ήταν αυτή, την οποία καταγράφουν με εικόνα και ήχο και οι δύο συμμετέχοντες, κατ’ ομολογίαν και των δύο;

Τρίτον, πώς γίνεται ένας «αντιμνημονιακός» νταραβεριτζής (Αποστολόπουλος), σύμβουλος μέχρι πρότινος του Καμμένου, να αποπειραθεί να «δωροδοκήσει» έναν, επίσης «αντιμνημονιακό», βουλευτή του Καμμένου (Χαϊκάλης); Αντέχει σε κάποια λογική;

Συνδυάζοντας τα τρία αυτά στοιχεία, εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι σε ένα προσωπικό νταραβέρι δόθηκε άλλη διάσταση, για καθαρά πολιτικούς λόγους.

Ο Καμμένος προσπαθεί να στήσει ένα σκηνικό «διώξεων» και «εξαγορών» με «θύμα» το κόμμα του, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποτρέψει το μοιραίο: οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα του κινδυνεύει να εξαφανιστεί κοινοβουλευτικά και ο ίδιος να περιπέσει στην αφάνεια.

Τη μια εμφανίζεται η υπόθεση με την βουλευτίνα Ξουλίδου, την οποία αποπειράθηκαν να «δωροδοκήσουν» μέσω... facebook!

Την άλλη έχουμε την παράσταση Χαϊκάλη.

Και δεν ξέρουμε αν προλαβαίνουν να σκαρφιστούν κάτι άλλο, καθώς οι εκλογές πλησιάζουν.

Το χειρότερο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας έσπευσαν αμέσως να υιοθετήσουν τις καταγγελίες. Και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα.

Οσο κι αν επιθυμούν διακαώς να είναι στη Βουλή το κόμμα του Καμμένου, για να έχουν κάποιον κυβερνητικό σύμμαχο, η άκριτη αποδοχή ισχυρισμών και η υιοθέτηση καταγγελιών, που προέρχονται από μη σοβαρά πρόσωπα, δεν προσθέτει τίποτα στην δική τους αξιοπιστία και σοβαρότητα.

Είναι καιρός να ξανασκεφθούν ότι η  συμπόρευση ενός κόμματος της Αριστεράς με ένα κόμμα-θίασο της «ψεκασμένης» Δεξιάς, που χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να διασωθεί, προεκλογικά μπορεί να καταντάει κωμωδία.

Όμως, αν καταλήξει σε κυβερνητική συμμαχία, μετά τις εκλογές, θα προσλάβει στοιχεία τραγωδίας.

Γιώργος Καρελιάς

Protagon