Πάει και η «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους…

Μπορεί ο Λαφαζάνης να δήλωνε, με το γνωστό ύφος του, σε σαββατιάτικη εφημερίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μπορεί η Χρυσοβελώνη των συγκυβερνώντων ΑΝΕΛ να δήλωνε ότι το κόμμα του Καμμένου επιμένει στη διαγραφή του επονείδιστου χρέους (αυτή έχει μείνει στην εποχή της «πλατείας»), όμως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ανακοινώνεται από τους καθ’ ύλην αρμόδιους. 

Και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός, ο Μπαρουφάκης, σε συνεννόηση με Τσίπρα και Δραγασάκη, επέλεξε τους Financial Times για να διακηρύξει πως θα βάλει πιπέρι στο στόμα όποιου ξαναμιλήσει για «κούρεμα» του χρέους, διότι η λέξη «κούρεμα» ενοχλεί τους εταίρους-δανειστές και εμποδίζει τη διαπραγμάτευση…

Ηταν το εισιτήριο για να μπορέσει ο Μπαρουφάκης να ταξιδέψει στο Βερολίνο και να γίνει δεκτός από τον Σόιμπλε.

Προσφέρθηκε ως δώρο υποτέλειας στους επικυρίαρχους.

Στο σκουπιδοτενεκέ, λοιπόν, και η «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», που ήταν το βαρύ πυροβολικό της συριζικής προπαγάνδας την τελευταία διετία, και η «διεθνής διάσκεψη για το χρέος», που (υποτίθεται ότι) θα την αποφάσιζε.

Μάλιστα, αυτό διακηρύχτηκε πριν καν καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους ιμπεριαλιστές δανειστές.
Οπως εξήγησε ο Μπαρουφάκης, η Ελλάδα δε διεκδικεί διαγραφή τμήματος του χρέους, αλλά την «ελάφρυνση» του χρέους της προς την Ευρώπη (EFSF, ΕΚΤ και κράτη μέλη), προτείνοντας την αντικατάστασή του με δύο τύπων ομόλογα: ο πρώτος τύπος θα αντικαταστήσει τα δάνεια από τον EFSF και τα κράτη μέλη και ο δεύτερος τύπος θα αντικαταστήσει τα δάνεια από την ΕΚΤ και προτείνεται να είναι «ομόλογα χωρίς λήξη» (perpetual bonds).
Μπορεί η σχετική δήλωση Μπαρουφάκη να έγινε επί βρετανικού εδάφους και να ανακοινώθηκε μέσω του αγαπημένου στον υπουργό Οικονομικών οργάνου του αγγλοσαξονικού χρηματιστικού κεφαλαίου, των Financial Times, όμως ο κύβος ερρίφθη επί γαλλικού εδάφους.

Λίγες ώρες πριν συναντηθεί με τον έλληνα ομόλογό του, ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν είχε φροντίσει να στείλει δημόσια το μήνυμα για το χρέος, με δηλώσεις του στο Canal+: «Οχι, δε θα το διαγράψουμε, μπορούμε να το συζητήσουμε, μπορούμε να επιμηκύνουμε (το χρόνο αποπληρωμής), μπορούμε να το ελαφρύνουμε, όχι όμως να το διαγράψουμε».
Συντονισμένοι στην ίδια γραμμή, οι συριζαίοι ξαμολύθηκαν σε κανάλια και ραδιόφωνα, για να εξηγήσουν ότι δεν πρόκειται για αλλαγή της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για «τεχνικούς τρόπους».

«Ετσι κι αλλιώς και η επιμήκυνση που μας είχαν προτείνει- και στις προηγούμενες κυβερνήσεις- είναι στην ουσία κούρεμα, άρα εμείς πρέπει να πάμε με πολύ συγκεκριμένες ιδέες», έλεγε με θράσος χιλίων πιθήκων ο Τσακαλώτος.

Λες και δε θυμόμαστε πώς κατακεραύνωνε και αυτός και οι άλλοι συριζαίοι τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα, όταν υποστήριζαν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Λες και δε θυμόμαστε τον Τσίπρα να λέει στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον Χατζηνικολάου, ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να διαγραφεί περισσότερο από το 50% του χρέους.
Για τους συριζαίους ήταν δεδομένο ότι θα εγκατέλειπαν αυτό το στόχο. Γι’ αυτό, αφού κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό για να πάρουν τις εκλογές, ξεφορτώθηκαν αμέσως αυτό το παραμύθι, πριν καν αρχίσουν να συζητούν επίσημα.

Σας λέμε, δε, από τώρα πως στο τέλος θα συμφωνήσουν σε ό,τι τους δώσουν οι δανειστές.

Οι δανειστές που έχουν σχεδιάσει να κάνουν νέα αναδιάρθρωση του χρέους, για να μπορεί το ελληνικό κράτος να το αποπληρώνει.

Το έχουμε γράψει δεκάδες φορές: το χρέος είναι εργαλείο για τη διαιώνιση της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και για την παγίωση της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές δε θέλουν να χρεοκοπήσει η δανείστρια χώρα, αλλά να μπορεί να αποπληρώνει τα τοκοχρεολύσιά της.

Να μπορούν να την ελέγχουν και να την ξεζουμίζουν στο διηνεκές, δηλαδή. Τρεις φορές από το 2010 έκαναν μικρές ή μεγάλες αναδιαρθρώσεις του ελληνικού χρέους και θα κάνουν και άλλες, και τώρα και στο μέλλον.

Οταν, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει πλέον όχι διαγραφή αλλά απλώς «τεχνικές αλλαγές» στη διαχείριση του χρέους, επί της αρχής δε λέει τίποτα διαφορετικό απ’ αυτό που θέλουν και θα κάνουν οι δανειστές.
Μόνο που τους όρους της αναδιάρθρωσης δε θα τους επιβάλλει ο χρεώστης, αλλά ο πιστωτής.

Τι θα κάνει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα καθήσει στο τραπέζι για να διαπραγματευθεί τους όρους του νέου Μνημόνιου (που μπορεί να μην ονομάζεται έτσι) και της νέας επιτήρησης (που μάλλον δε θα περιλαμβάνει τρόικα).

Επί της ουσίας δε θα κάνει τίποτα διαφορετικό απ’ αυτό που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Η μόνη διαφορά είναι πως η κινεζοποίηση έχει πλέον ολοκληρωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί κυρίως να τη συντηρήσει και δευτερευόντως να τη βαθύνει.
Η εικόνα του («σοβαρού» αυτή τη φορά) Μπαρουφάκη, που εκλιπαρούσε δημοσίως τον Σόιμπλε να δώσει στην κυβέρνησή του λίγο χρόνο, ήταν η πιο χαρακτηριστική αυτής της εβδομάδας.

Ατεγκτος ο Σόιμπλε, τον παρέπεμψε σε διαπραγμάτευση με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ (με την τρόικα δηλαδή).

Οι ιμπεριαλιστές δανειστές κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της χρηματοδότησης του ελληνικού καπιταλισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους πως δε θέλει να διασαλεύσει την καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, επομένως είναι σαφές ποιος έχει το πάνω χέρι και ποιος θα επιβάλει τους όρους της νέας μνημονιακής συμφωνίας.

Κόντρα-Εξέγερση