Μπάχαλο και με την εξωτερική πολιτική…

Εξωτερική πολιτική. Δύο λέξεις που τις έχουμε ξεχάσει ή που έχουν καλυφθεί πίσω από τον ορυμαγδό άλλων λέξεων όπως μνημόνιο, μέτρα, θεσμοί, κρίση, κλιμάκια.

Κι όμως, πρόκειται για εξίσου σοβαρό θέμα το οποίο φαίνεται ότι για την κυβέρνηση έχει αφεθεί στα χέρια ερασιτεχνών που δεν ξέρουν τι κάνουν και απειλούν να βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες.

Είδαμε για παράδειγμα τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο να πηγαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα να κάνει πρόταση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου 70%-30%.

Είναι ο ίδιος ο οποίος πριν λίγες εβδομάδες, είχε μιλήσει στο Mega και είχε πει ότι θα δανειστούμε σε ρούβλια από τους Ρώσους ή σε γουάν από την Κίνα…

Είναι να απορεί κανείς πώς ένας υπουργός της κυβέρνησης κάνει τόσο ανεύθυνες προτάσεις.

Υπήρξε γενικότερη συζήτηση και κοινή γραμμή;

Δόθηκε εντολή από τον Τσίπρα να τα πει αυτά ο Καμμένος;

Υπάρχει δηλαδή κάποια αλλαγή γραμμής στην εξωτερική πολιτική που έχει συναποφασιστεί και μας το κρύβουν;

Απ' όσο γνωρίζουμε θέση της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν ότι το Αιγαίο, η ΑΟΖ, οι υδρογονάνθρακες, τα σύνορα της χώρας εν πάση περιπτώσει είναι ελληνικά και ευρωπαϊκά.

Υπάρχει άλλη γραμμή από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Το συζήτησαν ποτέ στη Βουλή;

Ή μήπως ένας υπουργός πετάει μια κουβέντα για να παίξει στα κανάλια εκθέτοντας τη χώρα;

Και να θυμίσουμε ότι λίγες ημέρες πριν στην Ουάσιγκτον έπνεαν μένεα κατά του κ. Καμμένου για τις δηλώσεις που είχε κάνει για τους τζιχαντιστές που θα πλημμύριζαν την Ευρώπη.

Αφού το Μαξίμου απέφυγε να μιλήσει για το θέμα δύο πράγματα συμβαίνουν: Είτε ο Καμμένος είναι ανεξέλεγκτος και μπορεί να λέει ότι θέλει, είτε υπήρξε συναπόφαση των δύο συνεταίρων και το μάθαμε όλοι εμείς από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ.

Σε κάθε περίπτωση δεν έχει καμιά δουλειά ο Καμμένος να κάνει εξωτερική πολιτική και να ασχολείται με τους... υδατάνθρακες του Αιγαίου, όπως είχε πει και ο ίδιος κάποτε στη Βουλή.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το μπάχαλο που επικρατεί με την εξωτερική πολιτική. Την ώρα που η χώρα διαπραγματεύεται με τους δανειστές, που είναι Ευρωπαίοι κατά κύριο λόγο, ο Καμμένος κάνει άνοιγμα στους Αμερικανούς δίνοντάς τους κλειδί για να εισβάλουν στο Αιγαίο. Αλλά ταυτόχρονα ο Δραγασάκης κυνηγά επενδύσεις στην Κίνα, ο Λαφαζάνης πάει στη Ρωσία και ο Τσίπρας θα συναντηθεί σε ένα μήνα με τον Πούτιν.

Πρόκειται για πολύ σοβαρές εξελίξεις κι αν πρόκειται για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική τότε να τους βγάλουμε το καπέλο εφόσον ξέρουν τι κάνουν.

Αν πρόκειται όμως, για ένα μπάχαλο σαν κι αυτό που έχουν δημιουργήσει ήδη στην οικονομία τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα.

Έχουν σχέδιο με ποιους πρέπει να πάνε και ποιους να αφήσουν;

Έχουν πλάνο για τις επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν με τη μία και την άλλη απόφαση; Υπάρχει συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής και ο Κοτζιάς ή είναι διακοσμητικό στοιχείο;

Σε κάθε περίπτωση, τι θέλουν να κάνουν και ποιοι θα το κάνουν; Ο Καμμένος ή ο Λαφαζάνης;

Δεν πρέπει η κυβέρνηση να παίζει με τη φωτιά, ούτε καν με τα σπίρτα τα οποία δεν πρέπει να τα αφήνεις ποτέ στα χέρια μικρών και ανίδεων παιδιών.

Το πιο πιθανό είναι να σου βάλουν φωτιά στο σπίτι. 

Antinews