Η μεταπολίτευση σε δύο μήνες…

Λένε πως την ώρα που ξεψυχά κάποιος βλέπει σε γρήγορη κίνηση ολόκληρη τη ζωή του.

Κάπως έτσι πρέπει να είναι και με το θρυλούμενο τέλος της μεταπολίτευσης. Στη δίμηνη ζωή αυτής της κυβέρνησης βλέπουμε τις παθογένειες ολόκληρης της τεσσαρακονταετίας σε fast forward.

Βλέπουμε τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που ελεεινολογούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, να υπογράφονται από το μισό υπουργικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αν οι προηγούμενες ΠΝΠ είχαν μια δικαιολογία επείγοντος (έπρεπε να περάσουν τα μέτρα για να πάρουμε τη δόση) τώρα περνούν για ψύλλου πήδημα· για τα χρέη του ΠΑΟΚ και τις επιδοτήσεις στη «Βιομηχανία Ζάχαρης»…

Ακριβές παρελάσεις έκαναν οι προηγούμενοι (με ένα μικρό διάλειμμα την περίοδο 2010-2011), ακόμη πιο ακριβές οι τωρινοί.

Ρυθμίσεις χρεών έκανε διαρκώς «για τελευταία φορά» ο επάρατος δικομματισμός, ρυθμίσεις χρεών (για τελευταία φορά) κάνει και η «πρώτη φορά».

Τα χρέη του ΠΑΟΚ και του Αρη τακτοποίησε το 2002 ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τα χρέη του ΠΑΟΚ τακτοποιεί και η Αριστερά.

Χρηματοδοτώντας προβληματικές βιομηχανίες χρεοκόπησαν ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. το κράτος, χρηματοδοτώντας την EBZ θα σαρώσει τα τελευταία ψιλά του ταμείου ο ΣΥΡΙΖΑ.

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι επιδοτήσεις αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα νέα πρόστιμα της Ε.Ε., που θα τα πληρώσουν -όπως παλιά- οι φορολογούμενοι.
Αποτυχόντες βουλευτές χωρίς τυπικά προσόντα έκανε γενικούς γραμματείς και διοικητές οργανισμών η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (εκτός του μικρού opengov διαλείμματος επί Γ. Παπανδρέου), αποτυχόντες βουλευτές προκρίνουν και οι συγκυβερνήτες ΣΥΡΙΖΑ/Ανεξάρτητοι Ελληνες.

Εθνικιστικά συνθήματα εκστόμιζαν στις παρελάσεις κατά το παρελθόν, εθνικιστικά συνθήματα ακούμε και σήμερα με μία μόνο διαφορά: ουδείς δεξιός πολιτικός θα τολμούσε να τα υπερασπιστεί όπως ο Γιάννης Πανούσης λέγοντας «παρά ταύτα, όμως ο καθένας έχει έναν ρόλο. Θέλουμε να έχουμε καταδρομείς οι οποίοι θα έχουν ένα λουλουδάκι και τη δύσκολη ώρα θα τους λέμε – πού είστε;»

Αν έλεγε τα ίδια ένας δεξιός πολιτικός θα χαρακτηριζόταν αυτομάτως «φασίστας», «ναζί», κ.λπ.
Γράφαμε και προεκλογικά ότι «οι δομές λειτουργίας του πολιτικού συστήματος παραμένουν ως είχαν και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρνει καμιά ριζοσπαστική αλλαγή στα πράγματα, αλλά απλώς αναπαράγει τις παθογένειές του... Αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση δεν θα ζήσουμε τις ανατροπές που φοβούνται πολλοί, αλλά αντιθέτως θα αναπαραγάγει το παλιό μοντέλο της μεταπολίτευσης, πολύ πιο “κουρεμένο” διότι λεφτά και δανεικά δεν υπάρχουν. Το γεγονός ότι αυτήν την κρίσιμη στιγμή για τη χώρα το μικροκομματικό συμφέρον θριάμβευσε, δείχνει και τους όρους πολιτικοποίησης της γενιάς Τσίπρα· όχι μόνο πορεύεται με τα παλιά συνθήματα, πορεύεται και με τις παλιές πρακτικές» («Κι όλα τα ίδια μένουν...» Καθημερινή 30.12.2014).
Ολες τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που μας χρεοκόπησαν αναπαράγει σε δύο μήνες η κυβέρνηση και κάποιες φορές το πάει παραπέρα.

Οι πολιτικοί του δικομματισμού δεν θα διανοούνταν να μη φέρουν στη Βουλή μια διεθνή σύμβαση, όπως είναι η παράταση του «μνημονίου», «συμβολαίου», «συμβάσεως» και απλώς να γίνει φιλολογική συζήτηση επ’ αυτού.

Ο πολιτικός αμοραλισμός διευρύνεται.

Τα χυδαιότερα πολιτικά τερτίπια είναι καθημερινή πρακτική.

Πρώτη φορά δεν τηρούνται καν τα προσχήματα.

Δυστυχώς...

Πάσχος Μανδραβέλης

Καθημερινή