Το νέο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα…

Ένας άλλος Τσίπρας διαμορφώνει έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ. Προκύπτει από τις διαρροές  του Μεγάρου Μαξίμου τις τελευταίες ημέρες και τις πληροφορίες για τις αλλαγές πολιτικής που σχεδιάζει ο  Πρωθυπουργός προκειμένου   να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση οριοθετεί του ρόλο του κόμματος  στην άσκησή της και υιοθετεί ρεαλιστικές επιδιώξεις περισσότερο συμβατές με την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας – παρά με τις ιδεολογικές εμμονές των κομματικών οργάνων…

Το Μέγαρο Μαξίμου αποκλειστικό κέντρο αποφάσεων

Το νέο δόγμα πολιτικής απέχει από τις προεκλογικές διακηρύξεις του  ΣΥΡΙΖΑ  αλλά και  τις  μετεκλογικές πρακτικές της κυβέρνησης. Συνοψίζεται σε νέους στόχους όπως καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα και προσέλκυση ξένων  επενδύσεων στην χώρα, για να αντισταθμιστούν οι νέες υφεσιακές τάσεις, που προκαλούν τα νέα μέτρα στην οικονομία.  Αυτό το νέο μείγμα  πολιτικής θα συνδυαστεί με προσπάθεια ανάκτησης της εμπιστοσύνης στον ευρωπαϊκό χώρο.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά  ο Αλέξης Τσίπρας απέρριψε αίτημα σύγκλησης των κομματικών οργάνων, υποδηλώνοντας ότι εφ’εξής κέντρο  των αποφάσεων θα είναι αποκλειστικά το Μέγαρο Μαξίμου.

Η αποδυνάμωση της Κουμουνδούρου  σχετίζεται και με την ευθεία αντιμετώπιση των ομάδων  που  επιχείρησαν  μετά την εκλογική νίκη του Ιανουαρίου να επιβάλουν την  πολιτική τους στην κυβέρνηση και τις πρακτικές τους στον  κρατικό μηχανισμό και  υπήρξαν χαρακτηριστικές οι επιθέσεις τους στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση.

Σ’ αυτό το μέτωπο  τρία πρόσωπα  αντιπροσωπεύουν  τρεις διαφορετικούς κινδύνους για  την κυβέρνηση και η προσωπική ανάμειξη του Πρωθυπουργού  για την εξουδετέρωσή του  είναι  ήδη ορατή.

Οι “συνωμότες της δραχμής»

Ο Παν.  Λαφαζάνης  προσωποποιεί τον “ κομματικό κίνδυνο” καθώς έλέγχει ένα μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού και το τελευταίο διάστημα έκανε δύο φορές επίδειξη δύναμης.  Πολλοί πίστευαν ότι από την εποχή της αντιπολίτευσης  ο ρόλος του ήταν συμπληρωματικός σε σχέση με τον Αλέξη  Τσίπρα  για να αποτρέπονται συσπειρώσεις ψηφοφόρων στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ  και ότι σε κάθε περίπτωση το πρώην μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ  θα πειθαρχούσε σε κάθε απόφαση.

Από τότε όμως που το κόμμα πέρασε στην κυβέρνηση  ο Λαφαζάνης αυτονομήθηκε προωθώντας  διαφορετική στρατηγική  και  εκθέτοντας τον Πρωθυπουργό που φαινόταν  να ανέχεται έναν υπουργό με διαφορετική πολιτική. Ο επικεφαλής της λεγόμενης “Αριστερής Πλατφόρμας”, αφού εξασφάλισε δική του “αποικία” στο υπουργικό συμβούλιο, επιδίωξε να  κατοχυρωθεί ως αυτόνομος πόλος εξουσίας με κυρίαρχο ρόλο.

Φάνηκε σε περιπτώσεις, όπως η ενδεχόμενη πρόταση στον Δημ.  Αβραμόπουλο για την προεδρία της Δημοκρατίας, και φυσικά στην περίπτωση των επαφών με τη Ρωσία του Πούτιν.

Το  πιο σοβαρό από όλα όμως ήταν  η προετοιμασία του “συστήματος Λαφαζάνη” για τη δραχμή  και συνακόλουθα   την έξοδο της  χώρας από την Ευρωπαϊκή  Ένωση, ώστε να είναι ευχερής η διακυβέρνησή της  “με αριστερό τρόπο”. Είτε είχε ανεχθεί, είτε όχι, αυτή τη “συνωμοσία της δραχμής”  ο Πρωθυπουργος, την Τρίτη την κατήγγειλε ευθέως  λέγοντας ότι “το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το σχέδιο Σόιμπλε” και αναφερόμενος στην “αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ…” επιβεβαιώνοντας τις έκνομες  προθέσεις του πρώην υπουργού του.

Λίγα 24ωρα νωρίτερα  μια άλλη διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου έδειχνε ότι ο Τσίπρας είναι  αποφασισμένος να  ανοίξει μέτωπο με τις εσωκομματικές φράξιες και να στεγανοποιήσει την  κυβέρνηση από τις επιρροές τους. “Αποτελούν  ξένο σώμα” είπε στους συνεργάτες του ανατρέποντας  τα σχέδια του “συστήματος Λαφαζάνη” να  υποδείξει τον… Πρωθυπουργό ως ξένο σώμα ή να τον θέσει υπό κομματική κηδεμονία.

Το Μέτωπο των παραφρόνων

Εκ παραλλήλου ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να πάρει πρωτοβουλίες στο “μέτωπο της παραφροσύνης” που  προσωποποιούν  ο Γιάνης Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Για τη δεύτερη φαίνεται ότι οι αποφάσεις έχουν ληφθεί. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία της συμφωνίας  η κυρία θα πάψει να είναι πρόεδρος της Βουλής καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ  θα υπερψηφίσει -αν δεν πάρει κιόλας την πρωτοβουλία- πρόταση μομφής εναντίον της.

Απλώς οι χειρισμοί θα είναι  προσεκτικοί καθώς εκτιμάται ότι η Κωνσταντοπούλου  επιδιώκει  να δημιουργήσει προϋποθέσεις για αυτόνομη πολιτική παρουσία στο εξής, ως επικεφαλής σχήματος  εξ ίσου σχιζοφρενικού με την πορεία της ως τώρα: θα συνδυάζει στοιχεία που θα παραπέμπουν στην Εβίτα Περόν, την   Μαρί Λεπέν και τον Μουσολίνι,  αλλά με επίφαση … Ρόζας Λούξεμπουργκ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η  -ακόμη- πρόεδρος της Βουλής χαρακτηρίζει “πραξικόπημα”  την συμμόρφωση της χώρας στις κοινοτικές  αποφάσεις και θεωρεί ότι η ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στο ελληνικό δίκαιο συνιστά… “κατάργηση της Βουλής, νομοθέτηση καθ΄ υπόδειξη».

Για τον Βαρουφάκη  οι σχεδιασμοί ειναι διαφορετικοί καθώς  πρόκειται για πρόσωπο το οποίο χρεώνεται προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας  και αυτό εννοούσε όταν έλεγε  ότι ο ίδιος αναλαμβάνει τις ευθύνες για ότι έκανε ο πρώην υπουργός.

Στο Μέγαρο Μαξίμου ανακαλύπτουν τώρα ότι δεν γνώριζαν  όλες τις δραστηριότητες του, αλλά είναι σίγουροι για τη  δράση του υπέρ της δραχμής , συμπληρωματικά, αλλά για διαφορετικούς λόγους με  τον Λαφαζάνη και τη Ζωή.  Ο  Πρωθυπουργός μίλησε ήδη στους συνεργάτες του για την όσμωση με τις επιδιώξεις του Σόιμπλε και τον κατήγγειλε ευθέως για τις ιδέες «να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια “iou” αντί για συντάξεις».

Απέναντι στον Βαρουφάκη επίσης οι χειρισμοί θα είναι λεπτοί καθώς   πιστεύουν ότι «δεν θα έχει έντιμη στάση  απέναντι στον Πρωθυπουργό». Αντίθετα προβλέπουν ότι θα  προσπαθήσει να του χρεώσει  επιλογές που είχε ο ίδιος στο μυαλό του. Σημειώνουν πάντως ότι για όλα αυτά θα υπάρχουν απαντήσεις  καθώς «έχουν ράμματα για τη γούνα του».

Η ασύμμετρη …Νάντια

Τέλος, στο Μέγαρο Μαξίμου προβληματίζονται ιδιαίτερα με το πρόβλημα Βαλαβάνη. Προέκυψε μεν  αιφνιδίως,  αλλά ήδη   έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ασύμμετρη απειλή.  

Προβλέπουν μάλιστα ότι η  πρώην υπουργός ,ταπεινωμένη από τη διάσταση  που πήρε, λόγω των χειρισμών της, το θέμα των 200.000 ευρώ της μητέρας της,   θα είναι κινούμενη βόμβα και στη Βουλή θα συμπράξει με τους τρεις προηγούμενους.

Εκ παραλλήλου όμως  άρχισαν να δημιουργούνται υπόνοιες ότι  όσα  είπε για την ΕΥΠ έχουν στόχευση που υπερβαίνει το προσωπικό της πρόβλημα  και συνδυάζεται με τη δράση των ενδοκομματικών μηχανισμών κατά του Πρωθυπουργού.  Από αυτή την άποψη  εκτιμούν ότι  θα τη βρουν ξανά μπροστά τους με ανορθόδοξο  τρόπο, καθώς πρόκειται για πρόσωπο με βαθιές επιρροές από τις λειτουργίες του παλαιού ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Η παρουσία του Γιάννη Ρουμπάτη  στην ΕΥΠ και του Γιάννη Πανούση στο ρόλο του πολιτικού  της προϊστάμενου -με δημοκρατική κουλτούρα αμφότεροι- λειτούργησαν σαν ασπίδα προστασίας  προς την κυβέρνηση και το θέμα που προσπάθησε να ανοίξει η Βαλαβάνη δεν πήρε διάσταση.

Αμφότεροι παρέχουν εχέγγυα  ότι η υπηρεσία δεν έχει εκτραπεί από το  ρόλο της, ούτε υπάρχει θέμα παρακολούθησης πολιτών και πολύ περισσότερο πολιτικών. Απεναντίας η διοίκηση Ρουμπάτη έχει εξουδετερώσει  κάθε ενδεχόμενο έκνομης λειτουργίας και ταυτόχρονα έχει  προχωρήσει τη μετατροπή της σε σύγχρονη υπηρεσία αντιμετώπισης εξωτερικών κινδύνων και τρομοκρατικών απειλών.

Ωστόσο η  προσφυγή Βαλαβάνη σε  νύξεις  για παρακολούθηση , υποχρεώνει τη φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΥΠ να βρίσκεται σε επιφυλακή για ενδεχόμενη απόπειρα δημιουργίας εντυπώσεων.

 Θυμήσου τον Σεπτέμβρη….

Όλα αυτά   περιγράφουν την  αλλαγή πορείας, αλλά και την μεταβολή της ατομικής ψυχολογίας, του Αλέξη Τσίπρα, υπό την επίδραση  του κλίματος στο οποίο  κλήθηκε να πάρει αποφάσεις στα ευρωπαϊκά οργανα.   “Τα είδε όλα” λένε συνεργάτες του και του αποδίδουν ότι τώρα πλέον θεωρεί μονόδρομο την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε  κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς  με ευρωπαϊκό προσανατολισμό  .

Σ” αυτό το πλαίσιο αναφέρονται σε  αιφνιδιασμούς που σχεδιάζει και ήδη αναδύονται πίσω από τις γραμμές των κειμένων που διανέμει το Μέγαρο Μαξίμου ως εξομολογήσεις του προς συνεργάτες του.

Ειδικά οι αναφορές  του στη  «νέα  πραγματικότητα» – «ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αντιστοιχηθεί με τον κοινωνικό» και η προοπτική  «να οδηγηθεί το Σεπτέμβρη σε ευρείες συλλογικές διαδικασίες ώστε να προσδιορίσουμε τους στόχους και τα χαρακτηριστικά της αριστερής διακυβέρνησης στα νέα δεδομένα»  – υποκρύπτουν την απόφαση του να επισπεύσει τις εκλογές ώστε να ξεκαθαρίσει τα  ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ -λόγω της λίστας- και να διαμορφώσει νέα ανθρωπογεωγραφία  στη Βουλή.

Ήδη, η  6η ή 13η  Σεπτεμβρίου θεωρούνται  πιθανότερες ημερομηνίες για μετακίνηση στο εκλογικό σώμα την ευθύνης να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο.

Γ. Λακόπουλος

Ανοιχτό Παράθυρο