Ο Λαπαβίτσας ξέρει πολύ καλά τι λέει, αγαπητέ
μου.
Η νοοτροπία της 'φάρμας των ζώων' δεν είναι και
τόσο δύσκολο να κληρονομηθεί, έστω και αν οι κοιτίδες της, οι τέως σοβιετικοί
"παράδεισοι" μας άφησαν χρόνους τώρα.. (αιωνία...η μνήμη τους!)
Οι εγχώριοι θαυμαστές της δεν την απαρνήθηκαν
ούτε στιγμή και οι μύχιες επιθυμίες τους για να την εμπεδώσουν και σε μια
κοινωνία που αλληθωρίζει μεταξύ Ανατολής και Δύσης και προβληματίζεται ανάμεσα
στο παρελθόν και στο Μέλλον, ανάμεσα στη φαντασίωση και στην πραγματικότητα,
εκδηλώνονται κάθε τόσο και πιο φανερά…
Πότε με την δραχμολαγνεία, πότε με την πεποίθηση
πως όλα συνηθίζονται σε τούτο το λαό, που ο τράχηλος του δεν ανέχεται
(χα,χα....) ζυγό! (εξαιρούνται οι σωτήριες...απριλιανές
"επαναστάσεις", οι μεταπολεμικές επιχειρήσεις "αντίστασης",
κοινώς "δημοκρατικολαϊκό" χασάπικο.. και λοιπές εθνικοπρεπικολαϊκές
δραστηριότητες).
Να δείτε λοιπόν πόσο ωραία συνηθίζεται "ο
θαυμαστός κόσμος" του Λαφαζαναίικου! Όπως και στις Κούβες, όπως στις
Βενεζουέλες, γιατί όχι, ακόμα και στις Β. Κορέες!
Θέμα γούστου φίλε μου, θέμα παιδείας.. και
καλλιέργειας.., θέμα "ιδανικών", θέμα "δικαιοσύνης" του
ισοπεδωτισμού, θέμα "ισότητας" όπως αυτή που απολαμβάνουν..οι
φυλακισμένοι, θέμα εθνικών ψυχώσεων, θέμα του αρκεί: "να ψοφήσει η κατσίκα
του γείτονα", αρκεί να τιμωρηθεί...η επάρατη Εσπερία του Διαφωτισμού, των "καπιταλιστών",
των "αποικιοκρατών" και των εργασιομανών προτεσταντών που
επιβουλεύονται εκ συστήματος τον ευφυέστερο λαό της οικουμένης και εποφθαλμιούν
τα κάθε λογής "φιλέτα"!
Σαράντα
χρόνια αριστερής ιδεολογικής κηδεμονίας και αποβλάκωσης δεν είναι και λίγα!
Φτάνουν για να επιτευχθούν οι "προοδευτικές" φαντασιώσεις -καληώρα-
του αυτοαναγορευθέντος ως αποκλειστικού παρόχου πιστοποιητικών
δημοκρατικοφροσύνης σε πρόσωπα και παρατάξεις, στη δύσμοιρη χώρα.
Δεν το βλέπετε; Κοιτάξτε τις δημοσκοπήσεις!
Μπορεί οι αερολογίες, οι ανευθυνότητες και οι
επιπολαιότητες των φιλάρεσκων της συγκυβερνώσας ασυναρτησίας, να κόστισαν έτσι
για το τίποτα, μερικές δεκάδες δις e, που θα πληρωθούν -αδίκως- με πρόσθετη
δυστυχία, με "αίμα", με μόχθο και με δάκρυα, από όλους εμας τους
πληβείους που καλούμαστε να τα πληρώσουμε ως κερατιάτικα...-συμπαθάτε με, για
τον όρο!
Μπορεί οι συνομώτες της δραχμής και της εξόδου
από την ΕΕ να αποκαλύφθηκαν μέσα στην ίδια την κυβέρνηση αλλά 'μύτη δεν άνοιξε'
!
Όλα καλά... αρκεί να γίνονται από την πρώτη φορά
Αριστερή κυβέρνηση!
Βλέπετε λοιπόν πόσο δίκιο έχει ο Λαπαβίτσας;
Σκηνή: 1η, 2η, 3η, 4η... όλες βγαλμένες από ένα
θέατρο του παραλόγου, στο οποίο αυτοοδηγήθηκε ο ευφυέστερος λαός του κόσμου και
εξακολουθεί να επιμένει! Και καλά θα μου πείτε πως, όλοι κάνουν λάθη, άνθρωποι,
λαοί, ηγεσίες! Καμιά αντίρρηση…
Όμως όταν υπάρχει στοιχειώδης νους, και κυρίως
όταν υποβάλλεται στο κόπο να σκεφτεί, τότε τα λάθη γίνονται μάθημα. Και εδώ
μοιάζει να διαδέχονται το ένα το άλλο, ως μια αυτοκαταστροφική αλληλουχία!
Και αυτό μόνο τυχαίο δεν μοιάζει!
Ιαπετός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου