Η δική μας εκτίμηση ήταν ότι οι Τσιπραίοι
φούντωσαν και πάλι την εκλογολογία (με τα γνωστά «ήξεις αφίξεις» που συνοδεύουν
πάντα αυτή τη φιλολογία), όχι επειδή έχουν ως στόχο να πάνε σε εκλογές, αλλά
επειδή εφαρμόζουν το γνωστό σχέδιο συσπείρωσης του κοινοβουλευτικού λόχου της
συγκυβέρνησης, ώστε να ψηφίσει αδιαμαρτύρητα το «πακέτο» που θα συνοδεύει τη
δεύτερη αξιολόγηση.
Δεν τους έχουμε για τόσο αφελείς ώστε να
πιστεύουν πως μπορούν να εκβιάσουν τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές για να τους
επιφυλάξουν ευνοϊκή μεταχείριση. Εδώ δεν τους «ταρακούνησε» ο Σαμαράς το 2014
με την απειλή του επερχόμενου ΣΥΡΙΖΑ, θα τους «ταρακουνήσει» μια απειλή εκλογών
σήμερα, όταν ο μεν ΣΥΡΙΖΑ είναι πλήρως μνημονιακός η δε ΝΔ του Κούλη ακόμα πιο
μνημονιακή;
Το διάγγελμα του Τσίπρα, το βράδυ της περασμένης
Πέμπτης, δημιούργησε νέα δεδομένα. Βάσιμα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι
ετοιμάζει «ηρωική έξοδο» και εκλογές, παίζοντας στο γνωστό δίπλο: «εμείς
θέλουμε να πάρουμε μέτρα ανακούφισης του λαού (εξαγγείλαμε μερικά), όμως οι
εταίροι μας ζητούν εξωφρενικά πράγματα, προκειμένου να κλείσει η δεύτερη
αξιολόγηση, που ξεπερνούν όσα έχουμε συμφωνήσει, γι' αυτό απευθυνόμαστε στον
ελληνικό λαό ν' αποφασίσει». Βάσιμα μπορεί να σταθεί η υπόθεση, ότι ενδεχομένως
ο Τσίπρας με την παρέα του επιδιώκουν μια ηρωική έξοδο, ώστε να κρατήσουν τον
ΣΥΡΙΖΑ σε ψηλά ποσοστά, κι αν χάσουν, ν' αφήσουν τον Μητσοτάκη να υπογράψει το
νέο «πακέτο» κι αυτοί να μαζεύουν παράσημα ως αντιπολίτευση, για να επανέλθουν
δριμύτεροι όταν ο Μητσοτάκης φθαρεί εντελώς.
Ακόμα πιο βάσιμα, όμως, μπορεί να υποτεθεί ότι η κίνηση Τσίπρα να μοιράσει χριστουγεννιάτικα φιλοδωρήματα, χωρίς να παραβιάζει τη μνημονιακή πολιτική, δεν είναι παρά το χρύσωμα του χαπιού, προκειμένου πιο εύκολα να υπογράψει τη συμφωνία με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, όπως αυτή έχει σχεδιαστεί μετά τη συμφωνία ΔΝΤ-Γερμανίας. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση υπέγραψε την απόφαση του Eurogroup στις 5 Δεκέμβρη (αναλυτικά γράφουμε στη σελίδα 9) συνηγορεί υπέρ αυτής της εκτίμησης. Οταν δέχεσαι ότι τα «πρωτογενή πλεονάσματα» θα είναι 3,5% του ΑΕΠ και μετά το 2018, έχεις ήδη μπει στο πλαίσιο που έχουν ορίσει οι δανειστές.
Είναι λογικό ο Τσίπρας να θέλει ν' αλλάξει την ατζέντα, έστω και για λίγες μέρες. Να εμφανιστεί με τη γνωστή αλαζονεία του στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Να 'χει η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ κάτι να λέει, όταν από 1ης Γενάρη θ' αρχίσουν να εφαρμόζονται μια σειρά αποφασισμένα νέα χαράτσια (από τα τσιγάρα και τα υγρά ατμίσματος μέχρι το καφεδάκι). Και κυρίως να δημιουργήσουν ένα κλίμα… φιλικό προς τα «πρωτογενή πλεονάσματα»: «δεν είναι και καταστροφή, αφού μας δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουμε στήριξη σ' εκείνους που την έχουν περισσότερο ανάγκη». Το έκανε και ο Σαμαράς αυτό, το 2014, όταν μοίραζε πασχαλιάτικα πεντακοσάρικα στους φτωχούς, ενόψει και των ευρωεκλογών που ακολουθούσαν.
Αν υποθέταμε ότι οι Τσιπραίοι έχουν πράγματι ένα σχεδιασμό «ηρωικής εξόδου», τι
θα σήμαινε αυτό για τον ελληνικό λαό; Ο,τι σήμανε και η κυβερνητική αλλαγή του
Γενάρη του 2015, σε ακόμα χειρότερη εκδοχή. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές θα επανέρχονταν
για να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση με ένα πιο σκληρό «πακέτο», το οποίο θα
υπέγραφε η νέα κυβέρνηση (όποια κι αν ήταν αυτή), επικαλούμενη τη νωπή λαϊκή
εντολή που έχει και ρίχνοντας την ευθύνη στην προηγούμενη, όπως ακριβώς κάνουν
οι Τσιπραίοι, που ακόμα μιλούν για το… mail Χαρδούβελη.Ακόμα πιο βάσιμα, όμως, μπορεί να υποτεθεί ότι η κίνηση Τσίπρα να μοιράσει χριστουγεννιάτικα φιλοδωρήματα, χωρίς να παραβιάζει τη μνημονιακή πολιτική, δεν είναι παρά το χρύσωμα του χαπιού, προκειμένου πιο εύκολα να υπογράψει τη συμφωνία με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, όπως αυτή έχει σχεδιαστεί μετά τη συμφωνία ΔΝΤ-Γερμανίας. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση υπέγραψε την απόφαση του Eurogroup στις 5 Δεκέμβρη (αναλυτικά γράφουμε στη σελίδα 9) συνηγορεί υπέρ αυτής της εκτίμησης. Οταν δέχεσαι ότι τα «πρωτογενή πλεονάσματα» θα είναι 3,5% του ΑΕΠ και μετά το 2018, έχεις ήδη μπει στο πλαίσιο που έχουν ορίσει οι δανειστές.
Είναι λογικό ο Τσίπρας να θέλει ν' αλλάξει την ατζέντα, έστω και για λίγες μέρες. Να εμφανιστεί με τη γνωστή αλαζονεία του στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Να 'χει η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ κάτι να λέει, όταν από 1ης Γενάρη θ' αρχίσουν να εφαρμόζονται μια σειρά αποφασισμένα νέα χαράτσια (από τα τσιγάρα και τα υγρά ατμίσματος μέχρι το καφεδάκι). Και κυρίως να δημιουργήσουν ένα κλίμα… φιλικό προς τα «πρωτογενή πλεονάσματα»: «δεν είναι και καταστροφή, αφού μας δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουμε στήριξη σ' εκείνους που την έχουν περισσότερο ανάγκη». Το έκανε και ο Σαμαράς αυτό, το 2014, όταν μοίραζε πασχαλιάτικα πεντακοσάρικα στους φτωχούς, ενόψει και των ευρωεκλογών που ακολουθούσαν.
Θεωρούμε ότι πλέον κανένας δε δικαιούται να αμφιβάλλει γι' αυτό. Ακόμα κι αν κυβέρνηση κατάφερνε να σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ίδιο θα ήταν το αποτέλεσμα. Γιατί πλέον δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σαν διαπραγματευτικό επιχείρημα τη «λαϊκή εντολή». Αυτό το έκανε το 2015 και ο Σόιμπλε του απάντησε «κι εμείς έχουμε λαϊκή εντολή, με εκλογές βγήκαμε στην κυβέρνηση». Στη συνέχεια, υπογράφοντας το ένα μετά το άλλο τα προαπαιτούμενα του «δικού του» τρίτου Μνημόνιου, ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε και πάλι πολλές φορές τη «λαϊκή εντολή». Μόνο που δεν την επικαλείται πλέον ενώπιον των δανειστών, αλλά ενώπιον όσων στην Ελλάδα διαμαρτύρονται και καταγγέλλουν την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική: «κάναμε εκλογές αφού είχαμε υπογράψει Μνημόνιο, άρα ο λαός μας έδωσε εντολή να το εφαρμόσουμε» είναι το επιχείρημα που έχει ακουστεί άπειρες φορές από τα στόματα υπουργών, βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν οι εκλογές μπορούσαν ν' αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες λέει ένα σοφό ρητό. Πλέον, οι εκλογές δεν μπορούν ούτε φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις να φέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου