Run...

Snow Patrol

Ο λύκος, η αναμπουμπούλα, και οι … κατεργάρηδες.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, χτύπησε την Ελλάδα (έστω και ελαφρώς καθυστερημένα) κατακούτελα.

Και οι συνέπειες για την οικονομία και τη κοινωνία της ήταν από τις πιο σκληρές στον κόσμο.

Και άλλες χώρες χτυπήθηκαν, αλλά μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν, δαγκώνοντας τα τέτοια τους, και προχωρώντας στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί.

Στη δική μας τη περίπτωση, ο διαχρονικός δαίμονας της διχόνοιας που μας χαρακτηρίζει (από αρχαιοτάτων χρόνων) έκανε και πάλι την εμφάνισή του.

Για αυτό είδαμε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, με τις ευλογίες του όψιμα «κυβερνητικού» Σύριζα και διάφορων ψεκασμένων, ναζιστών, κλπ να δηλώνει αντιμνημονιακό, και να κάνει τα πάντα προκειμένου να καταστραφούμε ολοσχερώς.

Ο λύκος πάντα στην αναμπουμπούλα χαίρεται… έτσι δεν είναι;

Σαν βγεις στο πηγαιμό με την … Ryanair!

Θα πάω την Κυριακή, θα γυρίσω τη Δευτέρα.

Κλείνω το εισιτήριο μόλις πέντε μέρες πριν: Θεσσαλονίκη - Ρώμη, 118 ευρώ με τη RyanAir.

Δεν ακούγεται καθόλου άσχημο.

Μόνο που κάπου εδώ, τελειώνει το θετικό μέρος του ρεπορτάζ.

Ξεκινώ να κλείσω το εισιτήριο και αρχίζουν οι μικρές, πικρές χρεώσεις.

Θες να πληρώσεις με πιστωτική κάρτα αντί για χρεωστική; Τρία ευρώ πάνω.

Θες να διαλέξεις από πριν πού θα κάθεσαι; 15 ευρώ για κάθε πτήση.

Θες να σου στείλουν γραπτό μήνυμα με τα στοιχεία της πτήσης; 2 ευρώ ακόμα. Θες να επιβιβαστείς με το πρώτο γκρουπ επιβατών στο αεροπλάνο; 14 ευρώ έξτρα.

Και μετά, αρχίζουν τα τριψήφια: αν έχεις μαζί σάκο με ρακέτες του τένις, τσάντα του γκολφ ή εξοπλισμό για σκέιτμπορντ, 100 ευρώ.

Μουσικό όργανο; Αλλα 100 ευρώ.

Μπότες του σκι; 100 ευρώ ακόμα.

Το καθισματάκι του μωρού για αυτοκίνητο; 20 ευρώ….

Στον άγνωστο… φαρμακοποιό!

Τιμή και δόξα στον άγνωστο προλετάριο φαρμακοποιό που αψηφώντας τρόικες, μνημόνια και υπουργεία, δίνει τη μάχη της παρακεταμόλης.

Τιμή και δόξα σε αυτόν που, αν και ιδιοκτήτης φαρμακείου, συμπεριφέρεται ως βιομηχανικός εργάτης και απεργεί κατά του εαυτού του.

Ή μάλλον κατεβάζει τα ρολά, αδιαφορώντας εναντίον ποίου απεργεί.

Αυτά σκεφτόμουν πάνω-κάτω και τοιουτοτρόπως μονολογούσα χθες το μεσημέρι καθώς περνούσα από το ένα οικοδομικό τετράγωνο στο άλλο γυρεύοντας το ανοιχτό φαρμακείο που θα με ελεούσε με τα σκευάσματα τα απαραίτητα προς το ζην.

Γιατί οι πλούσιες χώρες είναι δημοκρατικές;

Όταν ο Άνταμ Σμιθ ήταν 22 χρόνων, έκανε την περίφημη διακήρυξη ότι, «ελάχιστα ακόμα είναι αναγκαία για να μεταφέρεις ένα κράτος στον υψηλότερο δυνατό βαθμό της χλιδής από τη χαμηλότερη βαρβαρότητα, εκτός από ειρήνη, εύκολους φόρους και μια ανεκτή απονομή της δικαιοσύνης: όλα τα υπόλοιπα έρχονται με τη φυσική πορεία των πραγμάτων».

Σήμερα, σχεδόν 260 χρόνια αργότερα, γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Η εξαφάνιση της πτήσης 370 της Malaysia Airlines δείχνει πόσο λάθος ήταν ο Σμιθ, τονίζοντας την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της σύγχρονης παραγωγής και του κράτους.

Για να κάνουν τα αεροπορικά ταξίδια εφικτά και ασφαλή, τα κράτη διασφαλίζουν ότι οι πιλότοι γνωρίζουν πώς να πετάξουν και ότι τα αεροσκάφη περνούν από αυστηρές δοκιμές.

Χτίζουν αεροδρόμια και έχουν ραντάρ και δορυφόρους που μπορούν να παρακολουθούν τα αεροπλάνα , ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας για να ρυθμίζουν την κίνηση και υπηρεσίες ασφάλειας για να εμποδίζουν τους τρομοκράτες.

Και όταν κάτι πάει στραβά, δεν είναι ούτε η ειρήνη, ούτε οι εύκολοι φόροι και η δικαιοσύνη που καλούνται να βοηθήσουν.

Είναι οι επαγγελματικές, με επαρκή χρηματοδότηση κρατικές υπηρεσίες.

Είμαι όμορφη, και ψάχνω για πλούσιο γαμπρό…

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε σε ένα forum για ραντεβού, από τη νεαρή γυναίκα που βλέπετε στη φωτογραφία, η οποία έχει θέσει ως μοναδικό στόχο της ζωής της να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα.

Και είναι τόσο αποφασισμένη να πετύχει τον σκοπό της, που δεν διστάζει να ζητήσει συμβουλές για το πώς θα καταφέρει να τον «τυλίξει».

Ωστόσο, σίγουρα δεν περιμένει την απάντηση που λαμβάνει από έναν άνδρα που πληροί τα τυπικά προσόντα που ζητά, και που τυχαίνει να είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της JP Morgan.

Διαβάστε το ποστ της 25χρονης κοπέλας:

«Πηδήξτε… για τη Δανία»!

Η ελευθεριότητα των Δανών είναι παροιμιώδης, όπως και τα «ανοιχτά» τους μυαλά, ειδικά στον σεξουαλικό τομέα.

Όποιος είχε πάρε δώσε με Δανές, ξέρει τι λέω…

Σήμερα όμως, οι Δανοί το πήγαν ένα βήμα πιο πέρα.

Πιο συγκεκριμένα, ανησυχώντας για τους χαμηλούς ρυθμούς γέννησης της χώρας, ένα τουριστικό γραφείο  αποφάσισε να αναλάβει δράση, και να πάρει το παιχνίδι στους ώμους του.

Space...

James

Η σκληρή πραγματικότητα, ο Πούτιν, και οι κακοί Αμερικάνοι…

Είναι να απορεί κανείς με αυτή την ιδιότυπη «σχιζοφρένεια» που μας χαρακτηρίζει ως λαό.

Και αναφέρομαι στην καθημερινή μου συναναστροφή με άτομα, ασχέτως ιδεολογίας και κομματικής προέλευσης, που τα έχουν με τους … κακούς Αμερικανούς.

Καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό το μένος εναντίον των ΗΠΑ, που εδώ και 30-40 χρόνια μας έχει διαποτίσει το εθνικό μεδούλι.

Οι μικροί και αδύναμοι πάντα ψάχνουν για έναν μπαμπούλα, στον οποίο να ρίξουν όλο το φταίξιμο για την κακή τους μοίρα, και δόξα τω θεώ, η Αμερική, από το 1945 και μετά μας έχει δώσει ουκ ολίγες αφορμές…

Ήταν πολλοί, ήταν ανεξάρτητοι… κλπ.

Ο πολιορκητικός κριός της κυβέρνησης κατάφερε να σπάσει τα τείχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Η αγωνία του Πάνου Καμμένου για το μέλλον του κόμματός του είναι μεγάλη, ενώ υποχωρούν και τα σενάρια ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον.

Από την επομένη των Εθνικών Εκλογών του 2012 διαφαίνονταν αρκετά καθαρά δύο πράγματα: το ένα ήταν ότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων δεν θα έφταναν μέχρι το τέλος της θητείας τους με την ίδια σύνθεση.

Το άλλο ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα δέχονταν τεράστιες πιέσεις και ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους αποδεκατίσουν…