22.11.15

Τσίπρας και Βαρουφάκης μάς χάσανε 40 δις…



- Το 2013 αγοράσαμε τις τράπεζες για 45 δις. Η περιουσία τους ηταν 380 δις, αλλά δεν ειχαν ρευστό. Το βάλαμε όλοι μας λοιπόν, από το απολύτως υστέρημα μας.
- Το 2014 η τοτε κυβέρνηση προσπάθησε να πουλήσει μετοχές της Eurobank για φρέσκο χρήμα σε ιδιώτες για 31 λεπτά τη μετοχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε έγκλημα, ξεπούλημα, σκάνδαλο.




- Το 2015 ο Τσίπρας κι ο Βαρουφακης κάνοντας μια διαπραγμάτευση παρωδία που κατέληξε σε χειρότερη συμφωνία μνημονιο από αυτή που αρχικά είχε απορρίψει, φαλίρισε κι έκλεισε τις τραπεζες.
- Τον Νοέμβριο του 2015 πουλάει την Eurobank για 1 λεπτό τη μετοχή και πανηγυρίζει.
- Πήραμε τραπεζες για 45 δις και τις πουλάει η κυβέρνηση σε ξένους επενδυτές για 5 δις.
- Τώρα απλά θα πληρώσουμε με αξιοπρέπεια κι υπερηφάνεια τα 40 δις που έχασε ο Βαρουφάκης κι ο Τσίπρας.

Το συνονθύλευμα των ανίκανων παραμυθατζήδων…



Είναι Ιανουάριος, του 2015.
Τρεις φίλοι από τα παλιά, τις καταλήψεις, την αναρχία -ασυδοσία στα πανεπιστήμια και εκφραστές του πιο θλιβερού λαϊκισμού που γνώρισε ο τόπος τα τελευταία 15-20 χρόνια, βαδίζουν ανάμεσα στον περιποιημένο κήπο του προεδρικού μεγάρου, για να ορκιστούν και ν’ αναλάβουν την εξουσία του τόπου.




Φορούν σακάκια χωρίς γραβάτες για να υποδηλώσουν για μια ακόμη φορά την αντισυμβατικότητά τους, τα παπούτσια τους είναι ελαφρώς αγυάλιστα κι οι προσδοκίες που έχουν καλλιεργήσει με απύθμενα παραμύθια αιωρούνται επάνω από την φυσική τους παρουσία.
Είναι ο Αλέξης, ο Νίκος κι ο Γαβριήλ…

Ποιοί είναι οι μηχανισμοί που κάνουν κουμάντο στη ΝΔ;



Έτσι ήταν πάντοτε η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα. Και γι αυτό και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής  καβαλώντας το 1974 στο μεταδικτατορικό κύμα για “αλλαγή” και “δημοκρατία” δημιούργησε το δικό του κόμμα από την αρχή... Που ακόμα και σήμερα διοικείται με τους ίδιους κανόνες, εν μέρει και από τις ίδιες οικογένειες...




Μοναδική εξαίρεση στον πάγιο αυτόν κανόνα, αποτέλεσε η εκλογή έκπληξη του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της συντηρητικής παράταξης. Που κόντρα τότε στον κομματικό μηχανισμό, τις επετηρίδες και τις οικογένειες, κατάφερε (με την βοήθεια του Δημήτρη Αβραμόπουλου) και άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού, καβαλώντας εκείνος στο κύμα της  λαικής απαίτησης για “αλλαγή” και “ελπίδα”...


Πόλεμος ευθυνών στην ΝΔ μετά το φιάσκο…



Νέος κύκλος μεγάλων εσωκομματικών αναταράξεων, που αρκετοί εκφράζουν την ανησυχία ότι μπορεί να οδηγήσουν σε σκληρές συγκρούσεις και διχαστικές καταστάσεις, ανοίγει στη ΝΔ με φόντο το πρωτοφανές φιάσκο στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη της κομματικής ηγεσίας.


Παράλληλα με τον πόλεμο ευθυνών για την αναβολή των εκλογών, που φέρνει προ της παραίτησης τον γραμματέα του κόμματος Ανδρέα Παπαμιμίκο και τον γενικό διευθυντή Κώστα Τσιμάρα, για την επόμενη ημέρα στο κόμμα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ένας «πυρηνικός» πόλεμος με απρόβλεπτες διαστάσεις...

Η ανθρώπινη χωματερή…



Οταν, προ καιρού, ο κ. Τσίπρας είχε προσθέσει στα άπαντά του το περίφημο: «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», διάφοροι κακοπροαίρετοι έσπευσαν να τον χλευάσουν. Παραγνωρίζοντας ότι περιέγραφε μια πραγματική κατάσταση, ορίζοντας ταυτοχρόνως και τη δική του πολιτική.
Οι πληθυσμοί που διασχίζουν το Αιγαίο για τα ελληνικά νησιά δεν περνούν σύνορα. Απλώς διασχίζουν μερικά μίλια θάλασσας.




Οντως η θάλασσα δεν έχει σύνορα, αν με σύνορα εννοούμε φυσικά εμπόδια, τσιμεντένια τείχη ή συρματοπλέγματα, σαν αυτά που βάζουν οι Σκοπιανοί. Η θάλασσα όμως έχει σύνορα που μπορεί να μην είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού αλλά ορίζονται με σαφήνεια ώστε το πέρασμά τους να επιτρέπεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις...

Όσο δεν υπάρχει η δεξιά ο Αλέξης δεν φοβάται τίποτα…



Τσίπρας και  ΣΥΡΙΖΑ φάτσα φάτσα με το… θηρίο!
Τώρα είναι που αρχίζουν να καταλαβαίνουν και να νιώθουν τι σημαίνει να εφαρμόζεις μνημόνιο. Να έρχεσαι δηλαδή αντιμέτωπος με συγκεκριμένες εξαγριωμένες κοινωνικές ομάδες. Να πρέπει να διαλέξεις πού και σε ποιον θα ρίξεις το τσεκούρι των περικοπών ή των φόρων. Να εγκρίνεις συγκεκριμένα μέτρα που ξέρεις ότι απέχουν παρασάγγας από όσα έλεγες και ήθελες μέχρι πριν λίγους μήνες, αλλά και να χρησιμοποιείς μίας επιχειρηματολογία την οποία όχι απλά δεν φανταζόσουν ότι θα επιστρατεύσεις, αλλά όταν την άκουγες από άλλους παλαιότερα έβγαζες φλύκταινες.




Μπορεί όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ να ήξεραν τι έρχονταν μόλις ενέκριναν τον Ιούλιο τη συμφωνία και τον Αύγουστο το μνημόνιο και να είχαν πλήρη γνώση οι βουλευτές του σε ποια βουλή και με ποιο πρόγραμμα εκλέγονταν τον Σεπτέμβριο, αλλά άλλο να το περιμένεις και άλλο να το ζεις...


21.11.15

Γιατί ο Άδωνις γίνεται απαραίτητος…



Οι αστοχίες του Τσίπρα σε όλα τα θέματα, εθνικά και δημοσιονομικά, οι οποίες σωρεύουν συνεχώς ερείπια, δεν οφείλονται στο ότι είναι «ψευταράκος», «πονηρούλης», «χαχανούλης». Οφείλονται στο ότι είναι κομμουνιστής. 



Είναι εθνικά ανάξιος να εκπροσωπήσει όλους τους Έλληνες, διότι δεν τους βλέπει ως γένος για το οποίο οφείλει να νοιάζεται στην ολότητά του, αλλά ως «ταξικούς φίλους» και «ταξικούς εχθρούς». Από την οπτική αυτή προέρχεται η εχθρότητα, όπως εκφράζεται στην επιλογή φορολογικών μέτρων, απέναντι σε εκείνους που έχουν εξασφαλίσει κάτι παραπάνω από τα απολύτως στοιχειώδη για την επιβίωση... 


Θα πάω κι εγώ αύριο να ψηφίσω…



Κάποτε,  επί της θλιβερής (για μένα τουλάχιστον) κυβέρνησης Μητσοτάκη, είχε υπουργοποιηθεί το ίνδαλμα της Αριστεράς (και όχι μόνο) ο Μίκης Θεοδωράκης, με αποτέλεσμα να του την πέσουν διάφοροι. Θυμάμαι μια απάντηση που είχε δώσει, η οποία τότε με εντυπωσίασε… ότι δηλαδή αυτός δεν άλλαξε ποτέ θέσεις. Τα κόμματα είναι αυτά που αλλάζουν, είπε,  και που σιγά σιγά ταυτίζονται με τις δικές του.




Έτσι συνέβη τα τελευταία χρόνια και με μένα, όταν με αφορμή την οικονομική κρίση, είχα την τύχη να είμαι από τους λίγους που είδαν  τα πράγματα όπως είναι και στην πραγματική τους διάσταση, και έτσι μπόρεσα να ξεφορτωθώ διάφορα κόμπλεξ και ιδεοληψίες που με συνόδευαν παιδιόθεν, καθότι πέρασα την εφηβεία μου στην εποχή της μεταπολίτευσης, τότε που αν δεν φορούσες στρατιωτικό τζάκετ, και δεν άκουγες αντάρτικα, όχι γκόμενα δεν μπορούσες να βγάλεις, αλλά ούτε στις πλατείες και στα νεανικά στέκια δεν μπορούσες να συχνάζεις, αφού θεωρούσουν ούφο…

Γιατί δεν θα ψηφίσω Απόστολο Τζιτζικώστα…



Αγαπητέ Απόστολε,
Κατά την νευρική και εν πολλοίς απογοητευτική προεκλογική περίοδο, ξεδίπλωσες όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και του «πολιτικού κεφαλαίου» που διαθέτεις, όλα εκείνα τα στοιχεία δηλαδή που για έναν ορθολογικά σκεπτόμενο ψηφοφόρο, υπό κανονικές συνθήκες, θα λειτουργούσαν αντιστρόφως ανάλογα της στήριξης στο πρόσωπο σου.




Φρόντισες από την πρώτη στιγμή να τονίσεις τρία από τα χαρακτηριστικά που πιστεύεις ότι σε διακρίνουν: την ανανέωση που η ηλικία σου φέρνει, το όραμα που πιστεύεις ότι έχεις συγκροτήσει και την ανάγκη για ενότητα που εσύ πιστεύεις ότι πρεσβεύεις...

Στα χρόνια του Αλέξη… στη Σομαλία του Βορρά!



Όταν σε  καμιά εικοσαριά χρόνια από σήμερα θα ζούμε στη δυστοπία που έφερε ο Αλέξης, σε μια Ελλάδα θλιβερή καρικατούρα αυτής που ξέραμε, απομονωμένη από την Ευρώπη, και έρμαιο του κάθε τυχοδιώκτη, παπατζή, και τσαρλατάνου…




Όταν θα είμαστε βυθισμένοι στη δυστυχία, και θα κυνηγιόμαστε μεταξύ μας στα συσσίτια  για ένα κουτί γάλα εβαπορέ της ανθρωπιστικής βοήθειας που θα πετάνε οι πρώην εταίροι μας από αεροπλάνα, με την εγκληματικότητα να κυριαρχεί, και με την πείνα να θερίζει…