Sharkey's Day...

Laurie Anderson

Ναι, αλλά για τον Παπασταύρου δεν μιλάς…

Όσο κυβερνούσαν οι σαμαροβενιζέλοι, τον Παπασταύρου δεν τον είχα καν ακουστά. Πείτε με βλάκα, πείτε με χαϊβάνι, πείτε με ότι θέλετε… αν και απ το πρωί μέχρι το βράδυ μου αρέσει να ενημερώνομαι, καθότι information junkie, τον συγκεκριμένο δεν τον ήξερα. Αμφιβάλλω πολύ αν τον ήξερε και το «κουνάβι», που τότε παρακολουθούσα καθημερινά στον Εισαγγελάτο (ΣΚΑΙ) για να μαθαίνω τις πομπές του Σαμαρά.

Εδώ και μερικούς μήνες όμως τον Παπασταύρου τον έμαθα καλά. Σε σημείο του να αναρωτιέμαι αν όντως κοιμάμαι όρθιος πληρώνοντας πεντάστερο ξενοδοχείο, και απλά το παίζω ξύπνιος όντας κοιμισμένος. Διότι απ ότι καταλαβαίνω, αυτός ο Παπασταύρου δεν ήταν κανένας τυχαίος. Πρέπει να ήταν ο σκιώδης πρωθυπουργός της χώρας, την ώρα που ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος ήταν απλοί αχυράνθρωποι, που παρίσταναν ότι κυβερνούν, ίσα ίσα για να εισπράττουν την οργή και τις μούντζες του αγαναΧτισμένου λαού...

Από το «καντηλάκι» στην εστία της αντίστασης…

Κλείσαμε έξι χρόνια μνημονίων και είναι πλέον προφανές πως, με τη προεξάρχουσα συμβολή της αριστεράς, έχουμε εισέλθει σε μια νέα ιστορική περίοδο κατά την οποία το ελληνικό κράτος έχει μεταβληθεί σε ανοικτή ημιαποικία, ο δε ελληνικός λαός υποβαθμίζεται, σε μακροπρόθεσμη βάση, σε λαό περιορισμένης κυριαρχίας, τόσο έναντι των δυτικών νεοαποικιοκρατών όσο και της νεοθωμανικής Τουρκίας…

Η συντριπτική ήττα των «αντιμνημονιακών δυνάμεων» με την ανάδειξη στην εξουσία ενός κόμματος-μαϊμού, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, και ενός κόμματος-καραγκιόζη, όπως οι ΑΝΕΛ, καταδεικνύει δυστυχώς όχι μόνο την αποσάθρωση των οικονομικών δομών και των ελίτ αλλά και του λαϊκού σώματος. Ένα σώμα ανίκανο να αντιδράσει αποτελεσματικά και τελεσφόρα σε αυτές τις εξελίξεις, που δείχνει να αποδέχεται, έστω και με βαριά καρδιά, αυτή τη νέα πραγματικότητα της προτεκτοροποίησης της χώρας – εξ ου και η σιγή νεκροταφείου που βασιλεύει, παρά την υπογραφή του πλέον προδοτικού μακροπρόθεσμου μνημονίου...

Ο συμφοιτητής μας, ταξικός αποστάτης Γ. Κατρούγκαλος…

Αναμφισβήτητα είναι το πρόσωπο των ημερών. Ο,τι και να λέμε, τελικά τα κατάφερε. Το ασφαλιστικό, το «νομοσχέδιο Κατρούγκαλου», ψηφίστηκε και είναι πλέον νόμος του κράτους. Και ο ίδιος δηλώνει περήφανος για το περιεχόμενό του.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, για μας τους συμφοιτητές του στη Νομική Αθηνών, ήταν ο Κνίτης του έτους. Αλλά και καλό παιδί, καλός φοιτητής, πάντοτε ευγενικός, αγαπητός γενικά.

Όλοι τον θυμόμαστε στις θυελλώδεις εκείνες συνελεύσεις της εποχής, στην κατάμεστη αίθουσα Σβώλου, να απαγγέλλει ατάραχος τις θέσεις της ΚΝΕ (Πανσπουδαστικής για την ακρίβεια), αδιαφορώντας παντελώς και για τα γιαούρτια που συχνά εκτοξεύονταν και για τα συνθήματα που κάθε τόσο, ιδίως όταν εκείνος έπαιρνε το λόγο, δονούσαν το αμφιθέατρο («λέσα για λέσα, Κνίτες ο Βαλέσα,…» κλπ). Εκείνος, απτόητος, συνέχιζε να υπερασπίζεται τις θέσεις του υπαρκτού –τότε- σοσιαλισμού, με απόλυτη βεβαιότητα για την ορθότητά τους και για την τελική τους επικράτηση, κάποτε, σ’ ολόκληρο τον κόσμο (είναι νομοτελειακό, μας έλεγε με σιγουριά…).

Βαθαίνει ο κοινωνικός μεσαίωνας…

«Από την οπτική μας έχουμε παραδώσει όσα υποσχεθήκαμε – σε κάποιες πτυχές περισσότερα». Αυτά έγραφε ο Τσακαλώτος προς τους συναδέλφους του στο Eurogroup, τρεις μέρες πριν τη συνεδρίαση του οργάνου των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Συνεδρίαση στην οποία ο Τσακαλώτος δεν πήγε μόνο με το νεκρό γράμμα μιας επιστολής, αλλά και με ψηφισμένα το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και το φορομπηχτικό νομοσχέδιο που επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τους μισθωτούς, ακόμα και τους χαμηλόμισθους.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης είναι μεν ισχνή, πλην όμως σταθερότερη από αριθμητικά υψηλότερες κυβερνητικές πλειοψηφίες του πρόσφατου παρελθόντος, οι οποίες υφίσταντο πλήγματα -μέσω αποσκιρτήσεων ακόμα και της τελευταίας στιγμής- κάθε φορά που καλούνταν να ψηφίσουν ένα εκτενές πακέτο αντιλαϊκών μέτρων...

Η κατάντια της Ειδομένης του Μουζάλα…

Σε «γκέτο» έχει μετατραπεί ο καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών, με Ιρακινούς να ωθούν Παλαιστίνιες στην πορνεία μέσα σε βαγόνια εγκαταλελειμμένου τρένου ή και σε ξενοδοχείο της περιοχής. Εγκληματικές ομάδες δρουν τους τελευταίους μήνες στην περιοχή της Ειδομένης, μέσα και έξω από τον καταυλισμό, όπου η παρουσία των προσφύγων και μεταναστών έγινε μόνιμη, μετά το κλείσιμο των συνόρων από τους Σκοπιανούς.

Μέσα στην απόγνωση και την απελπισία, «επιτήδειοι» βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και εκμεταλλεύονται πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά και την πλήρη απουσία της αστυνομίας, κάνοντας εμπόριο ναρκωτικών και λευκής σαρκός.
Στην πώληση ναρκωτικών το πάνω χέρι έχουν ομάδες Μαροκινών και Τυνήσιων, στο παρεμπόριο Σύροι και στη διακίνηση μεταναστών και προσφύγων Αφγανοί και Πακιστανοί...

Το Καραβάνι: Μπολιβάρ, εκαθόσουν ολόγυμνος σε πέτρα χαμηλή...

Επιτυχίες, επιτυχίες, επιτυχίες! Δεν χρειάζεται να διαθέτεις την οξυδέρκεια και την ειλικρίνεια της συντρόφισσας Γεροβασίλη για να αντιληφθείς ότι οι μαύρες μέρες των κακών μνημονίων που στήριξαν οι πουλημένοι Σαμαροβενιζέλοι μπήκαν οριστικά σε αυτό που ο Μαρξ αποκαλούσε χρονοντούλαπο της Ιστορίας και στο εξής η χώρα θα πορεύεται στο φωτεινό μονοπάτι των καλών μνημονίων που υπογράφουν οι αντάρτες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. 

Παραμιλάει ο κόσμος ολάκερος με τη βαθιά ανθρώπινη λύση που δώσαμε στο δράμα των αδερφών μας από τις Αραβικές χώρες, Ιράν, Περσία, Συρία, Αφγανιστάν και Τεχεράνη, τους οποίους κάποιοι αποκαλούσαν λαθρομετανάστες, αλλά εμείς που θέλουμε πανανθρώπινη τη λευτεριά τούς λέμε παράτυπους μετανάστες. Χωρίς αστικές ψευτοευγένειες τραβήξαμε από το πέτο τη Unicef, που ως γνωστόν υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο των χριστουγεννιάτικων καρτών, και της μιλήσαμε τη γλώσσα της αλήθειας. Ως εδώ και μη παρέκει, δεν μπορείς, κυρά μου, να ξεφτιλίζεις το θεσμό των ΜΚΟ και της αλληλεγγύης! Για πες μας πότε διοργάνωσες ένα ντου προσφύγων στα Σκόπια; Πώς βοήθησες στην κατάληψη μιας σιδηροδρομικής γραμμής; Πού ήσουν όταν εμείς απαλλοτριώναμε τα ξενοδοχεία του Συντάγματος, αυτά που πουλάνε το ποτήρι της σαμπάνιας 20 ευρώ; 

Τελειώνει ο χρόνος της κυβέρνησης...

Η παράταξη του κ. Τσίπρα, μετά ένα χρόνο διακυβέρνησης και  με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών ανακαλύπτει την γοητεία του καπιταλισμού. Εκεί που πέρυσι και παλαιότερα απειλούσε όσους αποτολμούσαν να επενδύσουν στην Ελλάδα πως θα χάσουν τα λεφτά τους, τώρα έχει κάνει στροφή 180 μοιρών και προσπαθεί να προσελκύσει νέες επενδύσεις, εγχώριες και ξένες.

Χρειάστηκε ένας χρόνος στην καρέκλα της εξουσίας με αντίστοιχη πρόσβαση στο "βάζο με το μέλι" που προσφέρει αυτή, για να ανακαλύψουν πως η ευημερία συναρτάται της παρουσίας ιδιωτικού κεφαλαίου...

Έχει χαζέψει εντελώς ο Μαδούρο…

Ο Μαδούρο σε παγκόσμια διαδικτυακή σύνδεση, απηύθυνε έκκληση σε όλους τους ηγέτες του κόσμου, να σταματήσει η επίθεση εναντίον της χώρας του.

Η Βενεζουέλα φλέγεται... Παιδιά αφήνουν την τελευταία τους πνοή από ασιτία. Οι πολίτες στο Καράκας και στις άλλες μεγάλες πόλεις λεηλατούν τα σούπερ μάρκετ και τα καταστήματα τροφίμων. Άνθρωποι σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για ένα κομμάτι ψωμί. Άνθρωποι πυρπολούνται ζωντανοί από τους συμπολίτες τους μόνο στην ιδέα της κλοπής ελάχιστης ποσότητας αλευριού.

Χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν εναντίον της κυβέρνησης και του προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Την ίδια στιγμή, ο Μαδούρο εμφανίζεται σε κατάσταση πανικού, απευθύνοντας έκκληση στους ηγέτες του κόσμου για βοήθεια, κάνοντας, παράλληλα, λόγο για επίθεση που δέχεται η χώρα, αποκαλύπτοντας δε, πως ένα αμερικανικό αεροσκάφος παραβίασε τον εναέριο χώρο...

Το κεφάλαιο της κυβέρνησης αυτής έχει τελειώσει…

Η κυβέρνηση Σύριζα Ανελ ουσιαστικά πλέον έχει αποσυνδεθεί από την χώρα. Λειτουργεί χάριν του εαυτού της και της ομάδας του Μαξίμου. Όλη η χώρα ταλαιπωρείται για τα καπρίτσια ενός τύπου που έγινε πρωθυπουργός από σπόντα, έταξε τα πάντα στους πάντες, έκανε τεράστια και αχρείαστη ζημιά, από την ώρα που ορκίστηκε δεν έχει προσφέρει ούτε δράμι θετικό στον τόπο και ξοδεύει πολιτικό, οικονομικό, εθνικό κεφάλαιο για να φτιασιδώσει την εικόνα της.

Μια κυβέρνηση που υπερβαίνει τον άξονα καλή ή κακή, είναι μια κυβέρνηση προπαντός γελοία, ανέκδοτο, καρτούν, ανίκανη, γυμνή, άδεια. Μια κουφάλα, ένας όγκος που πιέζει την χώρα, μια φούσκα που με το ζόρι κρατιέται ακόμα. Οι πολίτες την έχουν ήδη εγκαταλείψει, και εξευτελισμένοι και ταπεινωμένοι κυρίως από την απάτη, εξουθενωμένοι από τα διαρκή δράματα, από τις προκλητικές μεταμφιέσεις, τα ψέματα, τα αδιέξοδα και τα οδυνηρά τετελεσμένα στην οποία τους εγκλώβισε, δεν έχει ούτε το κουράγιο να αντιδράσει. Περιμένει κι αυτή το τσακ που θα σκάσει την φούσκα και θα καθαρίσει το τοπίο…