«Κλιματική αλλαγή» και… ο κακός μας ο καιρός!

Κάτι εκτός επικαιρότητας, για να χαλαρώσετε κάπως το τριήμερο του ακολουθεί.

(Ίσως, τελικά αποδειχθεί πως όσα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι εντελώς ανεπίκαιρα. Μάλλον σας προετοιμάζουν για την επικαιρότητα που έρχεται…)

Υπάρχει, λοιπόν, μια πολύ διαδεδομένη θεωρία πλέον, που προωθείται από διάφορα διεθνή κέντρα «πολιτικής ορθότητας» και υποστηρίζει ότι αυτό που ονομάζεται «κλιματική αλλαγή» θα προκαλέσει μεγάλες μεταναστεύσεις πληθυσμών από τον Τρίτο Κόσμο βορειότερα: δηλαδή στην Ευρώπη (από Αφρική και Μέση Ανατολή) και σε ΗΠΑ-Καναδά (από Μεξικό και Κεντρική Αμερική).

Ταυτόχρονα θα ανέβει, λέει, απότομα η στάθμη της θάλασσας, διάφορες παραθαλάσσιες περιοχές θα βυθιστούν και αυτό θα σπρώξει ακόμα περισσότερους πληθυσμούς να «μεταναστεύσουν» από τον Μεσογειακό νότο στην ηπειρωτική κεντρική και βόρεια Ευρώπη…

Τύμπανα πολέμου, και το εμπάργκο στη Κύπρο…

Ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερη αντίσταση από τους ψηφοφόρους της χώρας του όσον αφορά στις δικτατορικές του βλέψεις.

Υπάρχει λοιπόν ένας αυξανόμενος φόβος ότι ίσως επιχειρήσει να αναλάβει στρατιωτική δράση με σκοπό να συσπειρώσει τους εθνικιστές.

Παρ’ όλα αυτά η Άγκυρα συνεχίζει να αγοράζει αμερικανικά οπλικά συστήματα, την ώρα που η Ουάσιγκτον έχει επιβάλλει εμπάργκο όπλων στην κυπριακή δημοκρατία, τον πιο προφανή δηλαδή στόχο της κακοπροαίρετης πολιτικής του Erdogan…

Βγείτε, επί τέλους, από τη «θερμοκοιτίδα»!

Τι είναι εξωτερική πολιτική;

Το ερώτημα μοιάζει κάπως παράδοξο, αλλά είναι ιδιαίτερα επίκαιρο.

Γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή μείζονες απειλές και ανακαλύπτει έκπληκτη πως ουσιαστικά… δεν έχει εξωτερική πολιτική!

Υπήρξαν δύο μεγάλες στρεβλώσεις τις οποίες σήμερα πληρώνουμε:

1.       Πρώτον, η «αριστερή στρέβλωση» - παράγωγο των αριστερών ιδεολογικών εμμονών: βαθιά «αντιπάθεια» προς τον παγκόσμιο καπιταλισμό και εχθρότητα προς κάθε έννοια συμμετοχής της Ελλάδας σε Συμμαχίες (ΝΑΤΟ) και Ενώσεις (ΕΕ) με άλλα δυτικά κράτη.

Πολιτικό της πρόταγμα μία μόνο λέξη: «Έξω»!

·       «Έξω από το ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ»,

·       «έξω από τον ΕΟΚ των μονοπωλίων»,

·       «έξω οι βάσεις», «έξω οι Αμερικάνοι»…

κι ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!

Η… «γεωπολιτική έκλειψη» της Ελλάδας…

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 – από την περίοδο Σημίτη, ακριβέστερα – μια άποψη επικράτησε πλήρως στην Ελληνική εξωτερική πολιτική.

Στην πολύ απλουστευτική εκδοχή της υποστήριζε ένα πράγμα:

Ότι την εθνική μας ασφάλεια και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα τα κατοχύρωναν δύο πράγματα: Η ένταξή μας ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και του ΝΑΤΟ, βεβαίως, και του ευρώ αργότερα) και το Διεθνές Δίκαιο.

·       Πρώτη απόρροια αυτού του δόγματος ήταν πως η Ελλάδα θα στήριζε την Ευρωπαϊκή ένταξη της Τουρκίας. Γιατί όσο η Τουρκία προσπαθούσε να μπει στην Ευρώπη, οι Βρυξέλλες θα «συγκρατούσαν» - υποτίθεται - την προκλητικότητά της έναντι της Ελλάδος. Κι όταν έμπαινε η Τουρκία στην Ευρώπη, τότε η συμπεριφορά της Τουρκίας – και έναντι της Ελλάδος, αλλά και έναντι της Κύπρου – θα ελεγχόταν και «θεσμικά» πλέον.

·       Δεύτερη απόρροια αυτού του δόγματος ήταν και η στρατηγική για την Κυπριακή ένταξη στην ΕΕ. Εν όψει ένταξης και της Κύπρου (και της Τουρκίας) το Κυπριακό θα έμπαινε σε φάση σταδιακής «εξομάλυνσης» και «πολιτικής λύσης». Χωρίς κινδύνους και χωρίς κραδασμούς.

Υποτίθεται, πάντα…

Αντίο Αλέξη…

Ηττημένος, κουρασμένος, ψαλιδισμένος ως προς τον πολιτικό του εγωισμό, χθες ο Αλέξης Τσιπρας παρέδωσε ουσιαστικά την εξουσία του. Αυτή την πολυπόθητη εξουσία για την οποία διψούσε και αποδείχθηκε πως δεν είχε κανένα φραγμό και μέτρο για να τη διατηρήσει.

Φεύγοντας από το προεδρικό Μέγαρο, μαζί έφυγε και η χειρότερη και πιο διχαστική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αν κι απομένουν μολις 20 ημερες , η χθεσινή ολιγόλεπτη τελετή αποτέλεσε προπομπό του τί θα γίνει στις 7 Ιουλίου…

Το φαινόμενο Βελόπουλος…

Είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα διανομής και πώλησης των χειρόγραφων επιστολών του Ιησού.

Μοσχοπούλησε -χωρίς να χρησιμοποιήσει ο ίδιος- θαυματουργό φάρμακο για τη φαλάκρα.

Συνέστησε στο Ελληνικό Δημόσιο να πάρει το ομόλογο των 680 δισ. της οικογένειας Σώρρα.

Και στις ευρωεκλογές, το κόμμα του, η Ελληνική Λύση, πήρε το εισιτήριο για τις Βρυξέλλες, με 237.000 ψήφους.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι το πολιτικό φαινόμενο του 2019 – παίρνοντας τη θέση του κ. Βασίλη Λεβέντη, αλλά και του Πάνου Καμμένου: Αλλωστε, είναι οι ψηφοφόροι τους που κατά κύριο λόγο τροφοδότησαν το κόμμα του γνωστού τηλεπωλητή – και πρώην βουλευτή με το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη…

Όλος ο θίασος επί σκηνής…

Λίγο πριν πέσει η αυλαία να θυμηθούμε τον θίασο των ανίατων ημίτρελων που κόντεψαν να μας κάνουν Σομαλία.

Η σειρά είναι τυχαία.

Δρ Μπαρουφάκης ο γκουρού της χρεοκοπίας

Παλαβίτσας

Τσαλακώτος

Δραχμαζάνης

Κατάντια Βαλαβάναινα

Ραχήλ,  η ζαβή καγκελάριος

Η ζουρλή Ζωζώ

Πάντζας…

Το καραβάνι των γελοίων (2)

Το «καραβάνι των γελοίων» τελειώνει σήμερα.

Είναι χρήσιμο να κάνουμε μια αναδρομή στα πρόσωπα που ανέδειξε τα τέσσερα χρόνια που μας περιπλάνησε στην «έρημο».

Πέραν του Αλέξη Τσίπρα λοιπόν, «μεσουράνησαν» στην τετραετία του τα εξής αστέρια της «πρώτης φοράς αριστερά»:

Γιάννης Βαρουφάκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Βούτσης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Νίκος Παπάς, Αλέκος Φλαμπουράρης, Νίκος Φίλης, Δημήτρης Παπαδημούλης, Γιάννης Δραγασάκης, Πάνος Σκουρλέτης, Έφη Αχτσιόγλου, Χριστόφορος Βερναρδάκης, και Γιώργος Χουλιαράκης.

Ας δούμε ένα-ένα τα πρόσωπα αυτά – χωρίς φτιασίδια και χωρίς παρωπίδες:

Γιάνης (με ένα νι) Βαρουφάκης: Κλασική περίπτωση, νάρκισσου, δοκησίσοφου και… πασαλειματία.

Νομίζει ότι ξέρει «οικονομικά», αλλά πρότεινε «διηνεκή ομόλογα» (perpetuities) για «αναχρηματοδότηση» του ελληνικού χρέους στο εξωτερικό και οιωνεί «παράλληλο νόμισμα» (πληρωμές με IOU’s) στο εσωτερικό!

Το πρώτο, θα ισοδυναμούσε με ανοικτή χρεοκοπία («διηνεκή ομόλογα» δεν χρησιμοποιούνται για δημόσιο χρέος εδώ και ένα αιώνα περίπου – και είχαν πολύ υψηλά επιτόκια όπου χρησιμοποιήθηκαν για χρηματοδότηση εταιρικού χρέους σε τριτοκοσμικές χώρες).

Το δεύτερο, θα ισοδυναμούσε με εκβιαστική έξοδο από το ευρώ.

Και τα δύο μαζί θα ήταν ο συνδυασμός και των δύο πιο εφιαλτικών σεναρίων για την Ελλάδα – ταυτόχρονα.΄..

Ο Αλέξης έπαιξε και έχασε…

Σε τρία πράγματα έπεσα έξω.

Στη ξαφνική επέλαση του κόμματος του Βελόπουλου… από το πουθενά. Out of the blue… I didn’t see it coming, που λένε.

Στη μεγάλη διαφορά που προέκυψε στις ευρωεκλογές μεταξύ ΝΔ και Σύριζα…

Και τέλος, στο γεγονός ότι ο Αλέξης τα έκανε επάνω του με τη μεγάλη διαφορά που λέγαμε, και προχώρησε πανικόβλητος σε πρόωρες εκλογές.

Και αυτό για μένα ήταν το στρατηγικό του λάθος.

Ένα λάθος που αποδεικνύει ότι παρά τον μύθο που τον συνοδεύει ως «παίκτη», ως «μαέστρο της επικοινωνίας», ως «αρχιερέα της λοβιτούρας», «ως αδίστακτο πολιτικό καιροσκόπο», τελικά επιβεβαιώνονται όλοι εκείνοι που απλά τον θεωρούν έναν ημιμαθή καταληψία και δατς ολ…

Καιροσκόπος μεν, ανθρωπάκι δε... που μπορεί να βολτάριζε με κότερα και πούρα όταν καίγονταν αθώοι στο Μάτι, αλλά μόλις είδε ότι κινδυνεύει πολιτικά, ότι τρίζει η καρέκλα του,  τα έκανε επάνω του…

Ιδιοτελή συμφέροντα εμποδίζουν τη λειτουργία της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας;

Τις προτάσεις τους για την λειτουργία της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας παρέθεσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αερολιμενικών.

Όπως επισημαίνει ο Σύλλογος, σκοπός της ΑΠΑ είναι η ρύθμιση και η εποπτεία των αερομεταφορών, της αεροναυτιλίας και των τελών αερολιμένων και η εφαρμογή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, καθώς και των διεθνών σχετικών συμβάσεων, υπογραμμίζοντας ότι καταδικάζουν κάθε είδους παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να υποβαθμίσουν το έργο της. 

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Αερολιμενικών:

Η έναρξη λειτουργίας της νεοσύστατης Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για τη χώρα μας, καθώς πλέον, δημιουργείται, για πρώτη φορά, διακριτός φορέας με κανονιστική αρμοδιότητα επί των αερομεταφορών, αρμόδιος για την εποπτεία  των παρόχων αερομεταφορικών υπηρεσιών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ΥΠΑ, όπως αυτή μετεξελίσσεται υπό το κράτος των νέων διατάξεων, ως φορέας παροχής υπηρεσιών…