Πολεμάνε με την πλάτη τους στο Άουσβιτς…

Η χερσαία επίθεση των Ισραηλινών στη Γάζα αναμένεται από στιγμή σε στιγμή, με τη Μέση Ανατολή (αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο) να κρατάει την ανάσα της για το τι μέλει γενέσθαι σε αυτήν την παραδοσιακά εδώ και δεκαετίες πυριτιδαποθήκη, η οποία απειλεί να ανατινάξει συθέμελα τα πάντα όλα.

Το Ισραήλ, μετά την ύπουλη και απάνθρωπη «επιχείρηση» των τζιχαντιστών της Χαμάς στο έδαφός του υποσχέθηκε σκληρή εκδίκηση, και όλα δείχνουν πως οσονούπω θα την πραγματοποιήσει στέλνοντας τη Γάζα στη λίθινη εποχή.

 

Θα περιοριστεί όμως η ανάφλεξη εκεί, ή θα εξαπλωθεί παντού; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί όλα τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους στην ευρύτερη, και όχι μόνο, περιοχή.

Το ερώτημα θα μπορούσε να απαντηθεί μόνο αν γνωρίζαμε τις διαθέσεις του Ιράν, και της προστατευόμενης του οργάνωσης Χεζμπολάχ στον Λίβανο...

Ο προβοκατόρικος ρόλος της τρομοκρατικής Χαμάς…

 

Aυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στη Γάζα και στο Ισραήλ είναι πρωτοφανές και αποτρόπαιο.

Θυμίζει μάλλον Μεσαίωνα, τότε που οι παράκτιες πόλεις ήταν έρμαια των επιδρομών πειρατών, Βίκινγκς, και άλλων «βαρβάρων», που έσφαζαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν, και απήγαγαν.

Και όμως το βλέπουμε σήμερα, εν έτει 2023, και μάλιστα απέναντι σε ένα κράτος που φημίζεται για τα αποτελεσματικά και υπερσύγχρονα συστήματα άμυνάς του.

 

Μια αιφνιδιαστική, πλην όμως καλά οργανωμένη επίθεση από την ισλαμική οργάνωση Χαμάς, εναντίον αμάχων κυρίως, και μάλιστα ημέρα Σάββατο, ιερή για τους Εβραίους, με την εβραϊκή γιορτή Σίμτσατ Τόρα σε πλήρη εξέλιξη.

Χιλιάδες πύραυλοι έπληξαν το Ισραήλ, την ώρα που χιλιάδες τρομοκράτες υπερκέρασαν με κάθε μέσο, ακόμη και με αλεξίπτωτα παραπέντε, τις ισραηλινές αμυντικές θέσεις, εισβάλλοντας σε οικισμούς, απαγάγοντας, βασανίζοντας, και δολοφονώντας Εβραίους, κυρίως άμαχους (γυναίκες και παιδιά)...

Η υπερεργασία και η βλακεία σκοτώνουν...

Βλέποντας τις ειδήσεις και ειδικά την αυταπάρνηση των πυροσβεστών, οι οποίοι εδώ και μήνες παλεύουν με τις φωτιές, χωρίς ξεκούραση, θυμήθηκα αυτή την πρόσφατη είδηση του CNN από την μακρινή Ιαπωνία.

Εκεί όπου ένας νεαρός γιατρός έβαλε τέλος στη ζωή του, έχοντας εργαστεί 100 συνεχόμενες μέρες χωρίς ρεπό, και με πάνω από 200 ώρες υπερωριών.

Όπως λένε οι συγγενείς του 26χρονου αυτόχειρα Takashima Shingo, το σύστημα υγείας της χώρας τους θα πρέπει να αναθεωρήσει τα ωράρια εργασίας των υγειονομικών, προκειμένου να αποφεύγεται η εξάντληση του προσωπικού λόγω της «υπερεργασίας», ή karoshi, όπως το λένε οι Ιάπωνες…

Σύνδρομο αιφνίδιου ρωσικού θανάτου…

Σύμφωνα με το BBC, μετά τον θάνατο του Πριγκόζιν ο Πούτιν αγρίεψε και βάζει φρένο στην «ανεξέλεγκτη» δράση των μισθοφόρων της Wagner.

Έτσι, όλοι οι μισθοφόροι που «πολεμάνε» για τη Ρωσία (και στο ουκρανικό μέτωπο) θα πρέπει τώρα να ορκιστούν πίστη και αφοσίωση στη κυβέρνηση του Πούτιν, σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα που υπεγράφη χθες από τον Ρώσο ηγέτη.

 

Όπως λένε οι ειδικοί αναλυτές, το εν λόγω προεδρικό διάταγμα αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα προς τους μισθοφόρους να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις του Πούτιν, ή αλλιώς να πάνε φυλακή…

 

In Spite of Me...

 Morphine

ΣΟΚ (και δέος)....

Το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής ήταν αληθινό σοκ! Για όλους...

Πρώτη παρατήρηση: Οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω! Με έναν ιδιαίτερο τρόπο βέβαια, αλλά εντελώς έξω!

Φυσικά έπιασαν το πρώτο κόμμα. Όλες...

Αλλά όταν οι εκλογές γίνονται με απλή αναλογική, και θα ακολουθήσει κατά πάσα βεβαιότητα δεύτερος γύρος, το σημαντικό δεν ήταν μόνο η "πρωτιά", αλλά και το εύρος της διαφοράς από το δεύτερο.

Γιατί μικρή ή μεγάλη διαφορά, θα μπορούσε να επηρεάσει όλα τα κυβερνητικά σενάρια μετά το "δεύτερο γύρο": Αν θα υπάρξει αυτοδυναμία τελικά - κι αν όχι, με ποιούς όρους θα βοηθούσε το τρίτο κόμμα να σχηματιστεί κυβέρνηση.

Το ζήτημα αυτών των "μετεκλογικών συνεργασιών" κυριάρχησε σχεδόν απόλυτα στον προεκλογικό διάλογο...

Κανείς δεν φανταζόταν αυτό που θα συνέβαινε. Το ότι δηλαδή η ΝΔ κόντεψε να βγάλει αυτοδυναμία ακόμα κι από τον πρώτο γύρο, με απλή αναλογική...

Οι μετρήσεις έδειχναν προς το τέλος διαφορά πρώτου δεύτερου 5-7 μονάδες (χωρίς αναγωγή).

Η διαφορά που προέκυψε τελικά ήταν... τριπλάσια: 20 μονάδες και πλέον!

Αυτό κανείς δεν το "μέτρησε", κανείς δεν το πρόβλεψε - μεταξύ μας κανείς δεν το περίμενε...

Γιατί απλούστατα, στις προεκλογικές μετρήσεις ΔΕΝ υπήρχε!

Το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού!

Χθες μάθαμε μία ακόμη τραγική και συγχρόνως πρωτοφανή είδηση, όπως π.χ. εκείνη με την μητέρα από την Πάτρα, που κατηγορείται και δικάζεται για τη δολοφονία των παιδιών της.

Η χθεσινή είδηση έχει να κάνει με 35χρονο άνδρα στην Άρτα, ο οποίος πήρε το ηλικίας λίγων μόνο μηνών παιδί του, το έβαλε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου προκειμένου να το αφήσει στον βρεφονηπιακό σταθμό, και μετά να πάει στην εργασία του, σε δημόσια υπηρεσία.

 

 Σύμφωνα με την Αστυνομία, αλλά και τα ρεπορτάζ,  ο άνδρας για κάποιο λόγο πήγε κατευθείαν στην εργασία του, κλείδωσε το όχημα, με το μωρό μέσα,  και άρχισε να εργάζεται κανονικά.

Το τι έγινε αποκαλύφθηκε όταν η μητέρα πήγε να πάρει το μωρό από τον βρεφονηπιακό σταθμό,  και οι υπεύθυνοι της είπαν ότι το παιδί δεν βρισκόταν εκεί. Αμέσως κάλεσε έντρομη τον σύζυγό της και εκείνος της απάντησε: «Κλείσε γρήγορα, ξέχασα το μωρό στο αυτοκίνητο!»…

 

Στον «αέρα» η ασφάλεια πτήσεων και επιβατών;

 Λίγο μετά την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, έβλεπα σε διάφορα ΜΜΜ προειδοποιήσεις και καταγγελίες εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για το ενδεχόμενο παρόμοιου (αεροπορικού αυτή τη φορά) ατυχήματος, εξαιτίας της απίστευτης  και αδιάλλακτης πολιτικής του παραιτηθέντος υπουργού Μεταφορών.

Ο οποίος εν μέσω πανδημίας και λοκντάουν, έφερε στη βουλή και ψηφίστηκε ο νόμος 4757/20, βάσει του οποίου καταργήθηκαν όλες οι κρατικές εποπτικές αρχές στα 40 και πλέον αεροδρόμια της χώρας.

Αεροδρόμια, πυλώνες του τουρισμού και της οικονομίας μας, τα 15 μεγαλύτερα εκ των οποίων τα διαχειρίζονται και τα εκμεταλλεύονται ιδιώτες.

 

Ιδιώτες, οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα να ελέγξουν ή να εποπτεύσουν την εφαρμογή της διεθνούς και ελληνικής αεροπορικής νομοθεσίας, αλλά ούτε τους ενδιαφέρει.

Αποτέλεσμα είναι εδώ και τρία σχεδόν χρόνια τα αεροδρόμια της Ελλάδας να είναι ξέφραγα αμπέλια, με την ασφάλειά τους (safety) να επαφίεται στο φιλότιμο και στον πατριωτισμό των ιδιωτικών εταιριών που δραστηριοποιούνται σε αυτά…

Να γιατί θα ψηφίσω τον Κυριάκο…

Και εκεί που είχα κατασταλάξει στο τι θα ψηφίσω, τσουπ… είχαμε εξελίξεις, και ανατροπές.

50 κόμματα είναι αυτά… πλέρια δημοκρατία και μπόλικη πολυφωνία. Και όμως είχα καταλήξει.

Έλα όμως που ήρθε από την μια ο Άρειος Πάγος, κι από την άλλη ο παιδικός φίλος μου ο Ντίμης (μετακλητός σε γραφείο υπουργού), και ήρθαν τα πάνω κάτω.

Τι έγινε; Ο Άρειος Πάγος έθεσε εκτός εκλογικής διαδικασίας το κόμμα των Εμφιετζόγλου-Μπογδάνου που είχα αποφασίσει να ψηφίσω…

Ευτυχώς που βρέθηκε ο Ντίμης, με τον οποίο πήγα χθες βράδυ για τσίπουρα, και μου εξήγησε το όνειρο. Μου είπε αλήθειες, και τελικά με έπεισε. Να’ ναι καλά το παλικάρι.

Θα ψηφίσω λοιπόν Κυριάκο για την προκοπή του τόπου.

Γιατί; Διότι ο Κυριάκος είναι ένας από εμάς.

Και επίσης διότι, όπως έχει πει πολλές φορές ο ίδιος, δεν στηρίχτηκε στο όνομα του μπαμπά του (άλλος πολιτικός τιτάνας), αλλά στη δουλειά. Σαν κανονικός άνθρωπος.

Δουλειά, δουλειά, δουλειά… λέει, άσχετα αν κάποιοι κακότροποι τον χλευάζουν, λέγοντας πως κανείς στο σόι του δεν έχει δουλέψει τα τελευταία 70 χρόνια.

Τέτοιοι σαμποτέρ της ελπίδας πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, γι’ αυτό και δεν τους δίνω σημασία , οπότε πάμε παρακάτω… στα ουσιώδη...

 

Μπαρουφάκης και Βελό στον αφρό! Που οφείλεται άραγε;

Τη δεκαετία του ’80, σε μια βορειοαμερικανική πόλη που έτυχε να βρίσκομαι, υπήρχε μια σούπερ δημοφιλής εκπομπή σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό που λέγονταν Desperate and Dateless.

Παίρνανε χιλιάδες άνδρες τηλέφωνο, κι ένας κληρώνονταν να αυτοπαρουσιαστεί ζωντανά μια φορά την εβδομάδα, να πει την ιστορία και τον πόνο του μπας και βρει γκόμενα.

Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό, όσοι τυχεροί έβγαιναν στην εκπομπή, δέχονταν δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες προτάσεις από ενδιαφερόμενες. Κάτι σαν «το χρυσό κουφέτο», αλλά στο πιο πρώιμο και στο πιο ζωντανό....