Δεν είναι άδικο;

Κατά καιρούς έχω γράψει διάφορα πράγματα, τόσο εδώ, όσο και στο φιλόξενο Antinews για τον ελληνικό  δημόσιο τομέα.

Και όλα σχεδόν ήταν αρνητικά.

 

 Αποτελεί πάγια πεποίθησή μου ότι το ελληνικό δημόσιο δεν σώζεται με τίποτα…

Ίσως αν διαλύονταν εκ βάθρων και το φτιάχναμε ξανά από την αρχή, και από μηδενικής βάσης…

 

Μάλιστα, τότε που είχαν έρθει κάποιοι Γερμανοί ειδικοί για να μας βοηθήσουν να βάλουμε τάξη, είχα γράψει πως θα φύγουν νύχτα, αφού κατ’ αρχήν θα χαθούν στο… πρωτόκολλο!

Στην πραγματικότητα έγραφα, το ελληνικό δημόσιο δεν θα μπορούσε να το εξορθολογίσει ούτε ο ίδιος ο Μαξ Βέμπερ!

Είναι (από καιρό τώρα) κλινικά νεκρό.

Και βέβαια, οι Γερμανοί (και Γάλλοι) όντως έφυγαν άπρακτοι και τρομαγμένοι, απλά δεν ξέρω αν ήταν νύχτα.

Σήμερα, ζούμε μια ακόμη σκηνή σε αυτό το θέατρο του παραλόγου.

Όλοι (και εγώ) συμφωνούμε πως πρέπει να μπει μια τάξη, και πως εν πάση περιπτώσει, με την ευκαιρία της τρόικας, καλά θα ήταν να φύγουν μερικοί μερικοί που μπήκαν με τηλεφώνημα κομματικού παράγοντα, και έτσι να ανασάνουν λίγο τα δημοσιονομικά μας.

Ναι, αλλά όπως γίνεται πάντα, ποιοι είναι αυτοί που φεύγουν;

Μήπως οι αργόμισθοι;

Μήπως οι χειρότεροι;

Μήπως κάποιοι που δεν κάνουν;

Ή απλά όποιον πάρει η μπάλα, μέσα από οριζόντιες απολύσεις;

Δυστυχώς συμβαίνει το τέταρτο.

Για παράδειγμα, σε μια δημόσια υπηρεσία την οποία γνωρίζω καλά, όπως γνωρίζω και την ποιότητα του προσωπικού της, η μπάλα παίρνει συνολικά 62 άτομα, τα 4 εκ των οποίων στην Θεσσαλονίκη.

Και για να έχουμε μια ακριβή (αν και υποκειμενική) εικόνα, σας λέω ότι από τους τέσσερις αυτούς που θα απολυθούν στη Θεσσαλονίκη, οι τρεις αποτελούν κόσμημα για την υπηρεσία, προσφέροντας ανιδιοτελή εργασία.

Αντιθέτως, η εν λόγω υπηρεσία έχει πάμπολλα λουλούδια, που προσφέρουν στο δημόσιο, όσο προσφέρω εγώ στην ΝΑΣΑ, που  όμως δεν τους αγγίζει κανείς.

Όπως δεν τους άγγιξε τόσα χρόνια που κοροϊδεύουν τον κόσμο, ζώντας λάθρα και εις βάρος του.

Αν κάνουμε λοιπόν μια αναγωγή σε όλο το δημόσιο, θα δούμε πως αυτά περίπου θα είναι και τα ποσοστά της από επάνω επιβαλλόμενης «κάθαρσης».

Και εκεί ακριβώς έγκειται η αέναη αδικία που κατατρώει τον δημόσιο τομέα μας.

Τα λαμόγια πάντα βρίσκουν τρόπους να τρυπώσουν δια της πλαγίας, και στη συνέχεια να ζουν ζωή χαρισάμενη εις υγείαν των υπόλοιπων κορόιδων που βγάζουν όλη τη δουλειά.

Και έρχεται τώρα το «ουδέτερο» κράτος, που τόσα χρόνια ανέχεται την αργομισθία, την λαμογιά, και την διαφθορά στο δημόσιο, και τοις κείνων ρήμασι πειθόμενο ορμάει επί δικαίων και αδίκων, απολύοντας τους συνήθεις υπόπτους, αυτούς δηλαδή που δεν έχουν μπάρμπα στη Κορώνη, και που εν πάση περιπτώσει άξιζαν τον μισθό που έπαιρναν.

Θα μου πείτε πως δεν γίνεται να φτιάξεις ομελέτα αν δεν σπάσεις αυγά, και πως τα χλωρά καίγονται με τα ξερά, κλπ κλπ.

Ναι, αλλά δεν είναι άδικο;

Strange Attractor