Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους
Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε.
Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα`ναι ζήτημα ύψους....
Σύμβολα ζωής υπερτέρας,
Ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα,
Λευκές άκανθες ολόγυρα σ ένα Αμάλθειο κέρας.
(Ταπεινή τέχνη χωρίς ύφος,
Πόσο αργά δέχομαι το δίδαγμά σου!)
Όνειρο ανάγλυφο, θα `ρθω κοντά σου… κατακορύφως.
Οι ορίζοντες θα μ`έχουν πνίξει.
Σ`όλα τα κλίματα, σ`όλα τα πλάτη,
Αγώνες για το ψωμί και το αλάτι,
Έρωτες πλήξη.
Ά! Πρέπει τώρα να φορέσω,
το ωραίο εκείνο γύψινο στεφάνι.
Έτσι, με πλαίσιο γύρω το ταβάνι,
Πολύ θ`αρέσω…
Κ. Καρυωτάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου