Τις προάλλες έπεσε το μάτι μου σε μια φράση που είχε πει
ένας πρώην πρόεδρος της ΕΡΤ
κατά τη διάρκεια επιμνημόσυνης ακολουθίας: «Σήμερα
τιμούμε τον πολύτιμο συνεργάτη, τον καλό φίλο, τον αριστερό».
Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι η
έννοια «αριστερός» σ’ αυτήν την περίπτωση δε δηλώνει πολιτική ιδεολογία, αλλά
λογίζεται ως διαχρονική αξία με αυτονόητο το θετικό πρόσημο.
Πιστεύεται ότι πρόκειται για όρο που παραμένει
αναλλοίωτος στο διηνεκές της ιστορίας και αντιπροσωπεύει την πεμπτουσία της
πολιτικής ηθικολογίας.
Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε το ελλαδικό ευπώλητο των
τελευταίων ημερών.
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, απλοί
πολίτες διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Κάθε λογής ψυχή που είναι συνένοχη στη διαμόρφωση αυτού
του γενικευμένου μπάχαλου της ασυδοσίας και της καταλήστευσης του κοινωνικού
χρήματος, οιμωγές της συνδικαλιστικής λοιμικής, εκπρόσωποι της φαυλοκρατίας,
της αυθαιρεσίας και της ιταμότητας, όλοι μαζί κραύγαζαν πιστοί στο δόγμα της
συμφεροντολαγνείας.
Φυσικά και ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκε το
κλείσιμο της ΕΡΤ αποτελεί πολιτικό ατόπημα για τον πρωθυπουργό, διότι η Ν.Δ.
δεν κυβερνά μόνη της.
Αν ο ελληνικός λαός την ήθελε μόνη της στην κυβέρνηση, θα
της έδινε αυτοδυναμία. Όμως, η επιλογή του ελληνικού λαού ήταν διαφορετική.
Κι αυτό ο πρωθυπουργός πρέπει να το έχει πάντα υπόψη.
Μέχρι εδώ όλα καλά.
Ωστόσο, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μια απόφαση
για το κλείσιμο ενός Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα, ο οποίος δεν ήταν δα και ο πιο
αγαπημένος των πολιτών, μετατράπηκε σε μια ατέρμονη και δίχως ουσία συζήτηση
περί δημοκρατίας.
Και με το γελοίο
επιχείρημα ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η Δημοκρατία δίχως Πολιτισμό.
Δηλαδή ότι ο Πολιτισμός είναι ζήτημα Δημοκρατίας;
Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι.
Αυτό που φταίει είναι ότι στην αριστερή λογική ό, τι δεν
μας αρέσει, το βαφτίζουμε δικτατορία, αυταρχισμό, βία και προσπαθούμε μ’ αυτόν
τον τρόπο να συγκαλύψουμε ή ακόμα και να υπερασπιστούμε τα λάθη και τις ευθύνες
μας.
Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, απλά δεν επιθυμούν να το
καταλάβουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, ενώ αρχικά δήλωνε ότι η ΕΡΤ λειτουργεί
ως «εκτελεστικός βραχίονας της κυβερνητικής προπαγάνδας», λίγο αργότερα
υποστήριξε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι «επιχείρηση φίμωσης της ελευθερίας της
έκφρασης».
Τελικά, ποιο από τα δύο ισχύει;
Οι εχέφρονες της Αριστεράς, βέβαια, γνωρίζουν ότι το
«αριστερός» που αναφέραμε παραπάνω, όπως και άλλες «διαχρονικές αξίες» είναι
στην πραγματικότητα ιδεολογικά κατασκευάσματα, και επιδέχονται σημασιολογικές
διολισθήσεις ανάλογα με την εποχή.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ικανός να το πετύχει.
Γιάννης Μπαξεβάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου