Ο Αλέξης, ο Μπαρουφάκης, και ο … Τζιμ Άνταμς!

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Antinews, και ένα από τα σχόλια που το συνοδεύουν, του καλού φίλου Blue Nile, που αξίζει να διαβαστεί…

«Μα καλά. Πώς πήγε ο Τσίπρας στους γελαδάρηδες του Τέξας να μιλήσει;»

Αυτό ρώτησε κάποιος ανίδεος πολίτης που είδε ξαφνικά τον εν δυνάμει πρωθυπουργό να πηγαίνει στο Όστιν.

Και θυμήθηκε όταν ήταν πιτσιρίκος που διάβαζε τον «Μικρό Καουμπόη» γνωστό και ως «Τζιμ Άνταμς» ή Δημήτρη Αδαμόπουλο από τη Σπάρτη. Τον ήρωα σερίφη που τα έβαζε με τους κακούς και τους κέρδιζε με την ελληνική ψυχή του.

Έτσι, λοιπόν, και ο κ. Τσίπρας, σαν άλλος Τζιμ Άνταμς πήγε στο Τέξας αλλά κατόπιν πρόσκλησης.

Αυτός που οργάνωσε το ταξίδι αυτό ήταν ο γνωστός για την παρουσία του σε δεκάδες τηλεπαράθυρα, οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης.

Όσοι δεν τον ξέρουν ήταν κάποτε «κολλητός» του Γιώργου Παπανδρέου και τον συμβούλευε περί των οικονομικών.

Ωραίες συμβουλές, θα πει κανείς.

Μιλώντας στον Σκάι ο κ. Βαρουφάκης δεν ήταν και τόσο πειστικός για το σχέδιο του Τσίπρα, αλλά τι να κάνει κι αυτός;

Η θολούρα είναι το καλύτερο όπλο για να κοροϊδεύεις τον κόσμο.

Μάλιστα, σε ένα υποθετικό σενάριο στο οποίο πέφτει η παρούσα κυβέρνηση και στις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας αναλαμβάνει τα ηνία της νέας κυβέρνησης, ο κ. Βαρουφάκης ρωτήθηκε για τις κινήσεις που θα μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Όταν πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση πηγαίνεις με επιχειρήματα. Κανονικά θα έπρεπε να ζητηθεί μια έκτακτη Σύνοδος Κορυφής στην οποία θα τεθεί το ελληνικό ζήτημα» είπε και πρόσθεσε πως ό,τι αναφέρεται στο μνημόνιο έχει αυτοαναιρεθεί.

Συνεπώς, όπως εξήγησε, δεν ισχύει πια.

«Το χαρτί που υπογράψαμε έχει εκτροχιαστεί. Αν πάει η Ελλάδα σε μια Σύνοδο Κορυφής και ζητήσει αλλαγή των όρων του μνημονίου, μια τέτοια κίνηση θα λύσει τα στόματα και των υπολοίπων χωρών και τότε η Ελλάδα θα μπορεί να βρει μια διαπραγματευτική λύση». 

Καταλάβατε τίποτε;

Ο διοργανωτής κ. Βαρουφάκης, είχε κι άλλη βοήθεια στην προσπάθειά του να μετατρέψει τον κ. Τσίπρα από… πρόεδρο του 15μελούς και «απόβλητο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διαπρύσιο κήρυκα της σημασίας της ΕΕ.

Ένας ακόμη οικονομολόγος, φίλος του κ. Παπανδρέου βοηθά την περίοδο αυτή τον κ. Τσίπρα με «εντατικά μαθήματα» οικονομικών.

Είναι ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ που κάποτε έκανε βόλτες στην Αθήνα ως φανερός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου.

Αν λοιπόν οι κ. Βαρουφάκης και Γκαλμπρέιθ, οι άλλοτε φίλοι του κ. Παπανδρέου έχουν όλες αυτές τις φαεινές ιδέες που τις δίνουν και στον κ. Τσίπρα να τις λέει στα συνέδρια τότε σωθήκαμε.

Ας κάνουμε τον Τσίπρα πρωθυπουργό για να ζήσουμε ανάλογες καταστάσεις μ’ αυτές του «θείου παιδιού» της οικογένειας Παπανδρέου.

Και τώρα το σχόλιο του Blue Nile:

Με τον Βαρουφάκη διαφωνώ σε πολλά (εκτός των κοινών κευνσιανών αντιλήψεων για την οικονομία και της συνεπούς αντιμνημονιακής στάσης) αλλά ας μην άδικος μαζί του.

1) Σύμβουλος του ΓΑΠ υπήρξε τον πρώτο καιρό της εκλογής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Μετά όταν είδε ότι στραβά αρμενίζει το καράβι πήρε αποχώρησε πολύ πριν ο ΓΑΠ γίνει πρωθυπουργός.
2) Έχει δηλώσει πολλάκις ότι στις προηγούμενες εκλογές θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ εφόσον κατάφερνε να ξεχάσει το οικονομικό του πρόγραμμα.
Ουσιαστικά είπε ότι το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικό.
3) Είναι από τους λίγους αριστερούς οικονομολόγους που επιμένει ότι η Ελλάδα επειδή είναι ελλειμματική χώρα πρέπει να μείνει στο ευρώ γιατί απλά δεν μπορεί να φύγει χωρίς αυτή η φυγή να επιφέρει μια μεγάλη καταστροφή στη χώρα.
Επαναλαμβάνει βέβαια ότι δεν έπρεπε να μπούμε στην ευρωζώνη λόγω κακής σχεδίασης της και αναρωτιέμαι ποιος τώρα διαφωνεί με αυτό…
5) Από το πρώτο μνημόνιο ακύρωσε με την επιχειρηματολογία του κάθε απόπειρα υπεράσπισης του και κατέδειξε με σαφή τρόπο το ότι επειδή πάει να λύσει ένα πρόβλημα που ομως δεν μπορούσε να λυθεί με τον μνημονιακό τρόπο θα δημιουργήσει πολλά περισσότερα προβλήματα.
Δικαιώθηκε πανηγυρικά.
6) Επισήμανε από την πρώτη στιγμή του μνημονίου ότι αυτό δεν θα κάνει κακό μόνο στην Ελλάδα αλλά η εφαρμογή παρόμοιων πολιτικών και η συνέχιση τους θα οδηγήσουν την ευρωζώνη σε διάλυση.
Πολλοί τώρα αμφισβητούν κάτι τέτοιο και θέλουν να τον παρουσιάσουν ως κάποιον που δεν πρόβλεψε σωστά.
Ας θυμηθούν όμως ότι η ευρωζώνη σώθηκε μόλις στο παρά τσακ από τον Ντράγκι με το πρόγραμμα ΟΜΤ που επέτρεψε έναν υποφερτό δανεισμό σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
Γιατί αν συνεχιζόταν η κατάσταση με την άνοδο των spreads το 2011 η Ιταλία και η Ισπανία θα χρεοκοπούσαν και επίσημα λόγω της αδυναμίας επανακύλισης των τεράστιων χρεών τους και δεν θα μπορούσε κανένα ΔΝΤ και μηχανισμός στήριξης να τις σώσει.
Όμως ακόμα και με το ΟΜΤ (που αν είχε ισχύσει και για μας το 2010 δεν θα είχαμε τρόικα και μνημόνιο) είναι φανερό ότι η ευρωζώνη παραπαίει και ότι έχει ξεκινήσει μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία αποδόμησης της.
7) Είπε κάτι απλό και αληθινό και από τότε βέβαια μπήκε για τα καλά στο στόχαστρο όλων των μνημονιακών όψιμων και μη: Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα επέφερε νομοτελειακά και αυτόματα το τέλος της ευρωζώνης (θα πρόσθετα ότι θα επέφερε και το τέλος της ΕΕ).
Ουσιαστικά ακύρωσε το τεχνητό κεντρικό μνημονιακό δίλημμα: Αποδοχή των μέτρων ή Grexit που έπρεπε πια να επαναδιατυπώνεται στους ευρωκράτες με άλλο τρόπο: Ή κρατάτε την Ελλάδα στο ευρώ ή την διώχνετε και η ευρωζώνη διαλύεται.
Τόσο απλά.
Ο ίδιος ο Ντράγκι αποσαφήνισε ότι σε περίπτωση αποχώρησης οποιασδήποτε χώρας από το ευρώ η ΕΚΤ δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σώσει το κοινό νόμισμα.
Οπότε έχοντας η κυβερνηση κάτι τέτοιο κατά νου γιατί αποδέχεται αδιαμαρτύρητα ότι της σερβίρουν;
Ο Βαρουφάκης έχει επιχειρηματολογήσει εγκαίρως ότι η Κρίση είναι κατεξοχήν τραπεζική και ότι τελικά με το μνημόνιο ΙΙ οι τράπεζες είναι οι μόνες που ευνοούνται. Ήταν ίσως ένας από τους ελάχιστους που είχε προβλέψει ότι τα 50 δις ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα φορτωθούν στις πλάτες των Ελλήνων φορολογούμενων σε κόντρα με τα ΜΜΕ που αναμασούσαν ότι αυτά τα 50 δις θα χρεωθούν στο ESM.
9) Όσον αφορά τη λύση της Κρίσης ο Βαρουφάκης δείχνει να έχει καταλάβει πολύ καλά (διαβάζοντας Κέυνς μάλλον) ότι η Ελλάδα ως ελλειμματική χώρα εντός νομισματικής ένωσης δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να βγει από μόνη της από την Κρίση.
Γιατί απλά δεν μπορεί να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα που πια δεν το έχει.
Οπότε βρίσκεται στην τραγική θέση να περιμένει βοήθεια από τους εταίρους για να επανεκκινήσει την οικονομία της και αυτοί με τα περιοριστικά μέτρα του μνημονίου να της επιβάλουν την καταστροφή της κοινωνικής της οικονομίας.
Τι προτείνει:
Τη δημιουργία πραγματικού πρωτογενούς πλεονάσματος με την επιβολή στοχευμένων μέτρων συμπίεσης του μισθολογικού κόστους από πάνω προς τα κάτω και όχι με οριζόντιες περικοπές.
Αμέσως μετά , όταν το κράτος μπορεί να καλύψει τα έξοδα του για κάποιους μήνες, να απαιτήσουμε λύση του ελληνικού προβλήματος στο επόμενο Euro group.
Aν δεν βρεθεί να μην φύγουμε από εκεί μπλοκάροντας με βέτο κάθε απόφαση.
Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο ακούγεται εξαιρετικά τολμηρό αλλά και αυτό που ζούμε δεν πάει άλλο.
Όπως βλέπετε στην αρχή μας έλεγαν να περιμένουμε τις Γερμανικές εκλογές για λύση του Ελληνικού προβλήματος, τώρα μας παραπέμπουν για μετά τις ευρωεκλογές …
Η παράταση της αγωνίας μας δεν έχει τέλος και κάθε μέρα που περνά φέρνει νέα λουκέτα και μεγαλύτερη ανεργία.
Οπότε μήπως πρέπει τελικά να ψάξουμε κάτι άλλο;

Δείτε κι αυτό.