Άνισες συγκρίσεις….

Αυτή η ιστορία με τον νεαρό ειδικό φρουρό που αυτοκτόνησε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, επειδή δεν άντεξε αυτό που κατά λάθος έκανε, έχει πολλαπλές αναγνώσεις.

Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ανθρώπινη ευαισθησία, οι τύψεις, και αυτό ακριβώς που μας χωρίζει από το υπόλοιπο ολόκληρο (σχεδόν) ζωικό βασίλειο.

Και δευτερευόντως, η υπόθεση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει την ελπίδα που συνεχίζει να υπάρχει, ότι δηλαδή μέσα στον τεράστιο υπόνομο που λέγεται πλανήτης γη, και πιο ειδικά Ελλάδα, ακόμη υπάρχουν άνθρωποι με κεφαλαίο το Α, που για χάρη τους αξίζουν οι όποιες θυσίες υφιστάμεθα ως λαός.

Αν μάλιστα συγκρίνουμε το συγκεκριμένο περιστατικό αυτό, με το δυσανάλογης δημοσιότητας περιστατικό του Μισέλ από το Κιουπ Κιόι, τότε είναι που θα πρέπει να αναθεωρήσουμε ολόκληρο το αξιακό μας σύστημα, που δυστυχώς έχει εκτροχιαστεί προ πολλού.

Έτσι, από τη μία έχουμε έναν ζάπλουτο (από πού άραγε;) πρώην (αλλά και εσαεί)  μεγαλόσχημο πολιτικό, που όμως πέρα από την μπόλικη εγγενή ηλιθιότητα και γαϊδουριά δεν έχει τίποτα άλλο να επιδείξει, πόσο δε μάλλον ήθος…

Από την άλλη έχουμε ένα (κατά πάσα πιθανότητα) φτωχόπαιδο, με μισθό της τάξης των 650 ευρώ, που όμως όχι μόνο αναλαμβάνει τις ευθύνες του, αλλά το πάει και ένα βήμα πιο πέρα (κακώς κατά την άποψή μου), αυτοκτονώντας…

Αν μάλιστα συγκρίνουμε τον νεαρό αυτόν «μπάτσο» με τους «σπουδαγμένους» συνομήλικούς του μπαχαλάκηδες, τότε οι δεύτεροι είναι χαμένοι από χέρι.

Διότι χρειάζονται εκατό τουλάχιστον από τα μέλη του αυτοαποκαλούμενου «ανθού της νεολαίας μας», για να φτάσουν σε έναν μόνο σαν αυτόν τον τραγικό αυτόχειρα σε επίπεδο ήθους και ανθρωπιάς.

Άσχετα αν με το μυαλό τους, οι σύγχρονοι αυτοί σαμποτέρ της κοινωνίας νομίζουν πως ότι κάνουν το κάνουν για τον λαό, και άλλες τέτοιες τρίχες κατσαρές.

Ο νεκρός πλέον «μπάτσος» τους ξεβρακώνει με την δική του πράξη ανθρωπιάς.

Τον δε Μισέλ (τον επονομαζόμενο και ζαβό) τον στέλνει γυμνό και αδιάβαστο στον σκουπιδοτενεκέ της ανθρωπότητας, να κάνει παρέα με όλους τους ομοϊδεάτες του, που χρόνια τώρα απλά κοπρίζουν τον πλανήτη.

Αιωνία η μνήμη του παλικαριού….

Strange Attractor