Φόρος ακινήτων και οι οιμωγές των πλουσίων…

«Όπου δεν υπάρχει ιδιοκτησία, δεν υπάρχει αδικία»
(Τζον Λοκ, Άγγλος φιλόσοφος, 1632-1704)

Λέω από την αρχή και καθαρά ότι είμαι αναφανδόν ΥΠΕΡ του φόρου στα ακίνητα.

Θα έπρεπε να υπάρχει εδώ και δεκαετίες, πόσω μάλλον σήμερα που η χώρα δεν έχει απομακρυνθεί αρκετά από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας.

Λέω ότι είναι φόρος ΔΙΚΑΙΟΣ, αρκεί να είναι προοδευτικός και αναλογικός.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξάνεται όσο μεγαλύτερο είναι το ακίνητο και αντιστοίχως η αξία του, έτσι ώστε οι φτωχοί να πληρώνουν ελάχιστα ή λίγα, οι μεσαίοι λίγα παραπάνω και οι πλούσιοι τα περισσότερα.

Είναι τέτοιος ο φόρος που θα επιβληθεί;

Σε γενικές γραμμές, ναι. Πρώτα-πρώτα επεκτείνεται σε περισσότερους.

Θα πληρώσουν και οι αγρότες, έστω με συμβολική τιμή ένα ευρώ το στρέμμα, παρά τις αντιδράσεις διαφόρων λαϊκιστών βουλευτών της επαρχίας, που κοιτάζουν μόνο τις ψήφους τους.

Δεύτερον, είναι μικρότερος από το ισχύον «χαράτσι της ΔΕΗ» για τη μεγάλη πλειονότητα των ιδιοκτητών.

Τρίτον, για πρώτη φορά θα πληρώσουν αναλογικά και οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιοκτησιών, αυτό που λέμε συμβολικά Εκάλη, Ψυχικό, Βουλιαγμένη, για να περιοριστούμε στην Αττική.

Πώς τεκμηριώνεται αυτό; Εύκολα.

Αν παρατηρήσει κανείς από πού εκπορεύονται οι συντριπτικά περισσότερες και ισχυρότερες αντιδράσεις, θα το καταλάβει.

Τόλμησε, για παράδειγμα, ο Στουρνάρας να πει ότι πρέπει «να πληρώσουν και οι landlords της Εκάλης» και κάποιοι απ’ αυτούς- ή, καλύτερα, όσοι τους εκφράζουν- πήραν τ’ όπλο τους.

Όμως, το ερώτημα, που μένει να απαντηθεί, είναι συντριπτικό.

Αν οι «φτωχοί του Περιστερίου», δεν πρέπει να πληρώσουν, αν οι «μεσαίοι της Γλυφάδας» δεν πρέπει να πληρώσουν, αν οι μεγαλοϊδιοκτήτες της Εκάλης (και του Ψυχικού και της Βουλιαγμένης, για να μην παραπονούνται οι Εκαλιώτες), τότε ποιοί θα πληρώσουν;

Ολοι αυτοί, αλλά και άλλοι, θέτουν ένα παράπλευρο και πονηρό ερώτημα: Γιατί να υπολογίζεται ο φόρος με βάση αντικειμενικές τιμές που σήμερα, λόγω κρίσης, έχουν μειωθεί;

Σωστό, έτσι έπρεπε να γίνεται σε ένα κανονικό κράτος. Ο φόρος να μπαίνει στην πραγματική τιμή, της αγοράς.

Όμως, γιατί ανακαλύπτεται τώρα αυτό;

Στην εποχή της μεγάλης ευμάρειας και του μπουμ των ακινήτων, όταν οι πραγματικές τιμές ήταν πολύ μεγαλύτερες των αντικειμενικών, γιατί κανείς δεν διαμαρτυρόταν; Για παράδειγμα, τότε μια αγοραπωλησία σε ένα από αυτά τα ακριβά προάστια της Αθήνας γινόταν με την τιμή αγοράς (πχ 6.000 ευρώ το μέτρο), αλλά η τιμή επί του οποίου πληρωνόταν ο φόρος (αντικειμενική) ήταν 4000 ευρώ ανά τ.μ.

Πόσα κέρδιζαν όλα αυτά τα χρόνια οι κατασκευαστές, αλλά και οι ιδιοκτήτες που πουλούσαν και σήμερα ολοφύρονται;

Μακάρι να μην υπήρχε ανάγκη να μπει κανένας νέος φόρος στα ακίνητα.

Όπως, υποκριτικά, έλεγε στις αρχές του 2012 ο Σαμαράς, κατακεραυνώνοντας το «χαράτσι του Βενιζέλου», το οποίο, όμως, κρατάει και σήμερα δικός του υπουργός, ο Στουρνάρας.

Ή όπως, επίσης υποκριτικά, λέει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται ότι θα το καταργήσει, αλλά να δούμε από πού θα βρει πόρους για να κάνει τηρήσει τις άλλες φιλολαϊκές υποσχέσεις του.

Επειδή, όμως, ΔΕΝ γίνεται να καταργηθεί ο φόρος στα ακίνητα, πρέπει να είμαστε πολύ κουμπωμένοι όταν ακούμε διαφόρους που οδύρονται, ως προστάτες των φτωχών. Για την τσέπη τους, που είναι μεγάλη, νοιάζονται.

Αν επικρατήσουν αυτοί, δεν θα κερδίσουν οι φτωχοί, οι οποίοι, έτσι κι αλλιώς, είτε δεν πληρώνουν είτε πληρώνουν ελάχιστα.

Θα την πληρώσουν ξανά οι ίδιοι: μισθωτοί και συνταξιούχοι.

Η συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών θα πληρώσουν από λίγες δεκάδες έως μερικές εκατοντάδες ευρώ για το ακίνητό τους.

Η «εναλλακτική» είναι -αν δεν πληρώσει κανένας- να πληρώσουν πολλαπλάσια, δια νέων περικοπών, μισθωτοί και συνταξιούχοι.

Και τότε θα ολοφύρονται όλοι μαζί.

Με πρώτους τους landlords της Εκάλης (συμβολικά), οι οποίοι θα έχουν γλιτώσει πολλές χιλιάδες ευρώ ο καθένας.

Αυτό θέλουμε;

Γιώργος Καρελιάς

Protagon

ΥΓ: Για να καταλάβετε από πού εκπορεύονται οι αντιδράσεις, ρίξτε μια ματιά στα «Πόθεν Εσχες» των βουλευτών (όλων των κομμάτων, με λιγοστές εξαιρέσεις), που είναι γεμάτα από πλήθος ακινήτων (στην ιστοσελίδα της Βουλής).

Είναι φυσικό αυτοί -και κάποιοι φίλοι τους μεγαλοϊδιοκτήτες- να μη θέλουν να πληρώσουν.