Ή αλλιώς: Σουρεαλπολιτίκ!
Άλλη μια εβδομάδα σημαντικών πολιτικών εξελίξεων πέρασε,
με την κυβέρνηση να ακροβατεί στο όριο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την
ίδια ώρα που η όλη κατάσταση αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των πάσης φύσεων
αρνητών, αγαναΧτιστών, ψεκασμένων, δραχμολάγνων, ναζιστών, και λοιπών πρακτόρων
του χάους, που επιδιώκουν την καταστροφή μας, μπας και επιτέλους επιπλεύσουν αυτοί.
Σε οποιαδήποτε άλλη ιστορική συγκυρία θα ανησυχούσα
σφόδρα, όχι για εμένα, όσο για τον 6χρονο γιο μου που δεν φταίει σε τίποτα.
Σήμερα όμως όχι, διότι όσο είναι στα πράγματα ο Σαμαράς
(ειδικά αυτός) δεν πολυανησυχώ, και πείτε ότι θέλετε.
Για παράδειγμα ο τελικός χειρισμός της φορολόγησης
ακινήτων και των πλειστηριασμών, που τελικά απέδειξαν ότι ο Σαμαράς και ο
Στουρνάρας δίνουν σοβαρό και νικηφόρο αγώνα με την τρόικα, άσχετα του πως το
αποτέλεσμα φτάνει παραμορφωμένο στον απλό λαό.
Έλα όμως που υπάρχει και η αστεία (ή μάλλον φαιδρή)
πλευρά, που εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει, αφού και γελάω (χωρίς να πληρώνω
θέατρα και επιθεωρήσεις), και επιβεβαιώνομαι πανηγυρικά στις χρόνιες και
σταθερές απόψεις μου επί της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού που εκλέγουμε
με κέφι και με μπρίο…. και που είναι
«για τον μπούτζον», όπως θα έλεγε κι ο Καραϊσκάκης.
Έτσι είδαμε την περίπτωση Λιάπη, η οποία απέδειξε
πασιφανώς, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, την «γύμνια των βασιλιάδων μας».
Είδαμε δηλαδή την «καρμιριά» σε όλο της το μεγαλείο.
Και η όλη υπόθεση εμένα μου θύμισε εκείνη την αστεία
διαφήμιση στη τηλεόραση, με τον μάγκα προπονητή που βρίζει τους πάντες απ τον
πάγκο, αλλά μόλις τον τσακώνει το όργανο, αρχίζει να μυξοκλαίγεται, υποσχόμενος
πως θα είναι καλό παιδί και φρόνιμος στο εξής.
Έτσι και ο πολύς Μισέλ, ο γαλαζοαίματος από το Κιουπ
Κιόι, που μόλις συνελήφθη με την γίδα στον ώμο, άρχισε να ψελλίζει διάφορα περί
κρίσης, περί σύνταξης, και άλλα τέτοια ψεύτικα φληναφήματα, αντί να παραδεχτεί
πως είναι ένας ακόμη λαμόγιος μπαταξής πλαστογράφος, που έμαθε να ζει στον αφρό
μια ολόκληρη ζωή με σύνθημα το «ξες ρε ποιος είμαι εγώ»;
Κλασική περίπτωση νεοέλληνα δηλαδή, που αποδεικνύει το
ότι «εικόνα σου είμαι…. κλπ».
Απ αυτούς που πνίγονται στις καταθέσεις και στο μαύρο χρήμα,
αλλά από την άλλη δηλώνουν οπαδοί του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ (κορόιδα είναι);
Παράλληλα με τον Μισέλ όμως, έχουμε και την περίπτωση της
εξαφανισμένης τελευταία καγκελαρίου Ραχήλ, που τάραξε την πολιτική «ηρεμία»
δηλώνοντας παραίτηση από τους «πσαικασμένους», και βάζοντάς τα (διαδικτυακά) με
τον Μπίστη, αναφορικά με το κατά πόσο είναι ηλίθιος ή όχι.
Μιλάμε για σημαντικές πολιτικές αντιπαραθέσεις, μεταξύ
τιτάνων του πολιτικού μας γίγνεσθαι, που εμένα μου θύμισαν αυτό το παλιό περί
του τι είπε ο γάιδαρος στον πετεινό….
Και να μη ξεχάσω τον πατρίκιο της πολιτικής Βύρωνα, που
αν αύριο εξαφανιστεί πολιτικά, το μόνο που θα θυμάμαι απ αυτόν είναι η
επανασύσταση της ηρωικής αγροφυλακής (από 55χρονους), τα περί του στρατηγού
ανέμου, το «αγγαρείαν κάνω, ποινήν εκτίω», και τέλος η σθεναρή υπεράσπισή του,
κόντρα στη χούντα που μας κυβερνά, της «πενιχρής» σύνταξης των αγάμων θυγατέρων.
Δατς ολ…
Βέβαια, αυτές οι τρεις περιπτώσεις,
παρά την γελοιότητά τους, είναι σαφώς πιο ανώδυνες από τις περιπτώσεις εκείνες
των Συριζαίων πολυεκατομμυριούχων, που από τη μία καταγγέλλουν το πρόστυχο
κεφάλαιο που τσακίζει τους λαούς, ενώ από την άλλη το υπηρετούν πιστά ως
κανονικά golden boys.
Αποδεικνύοντας
κι αυτοί με τη σειρά τους ότι η «επανάσταση» που πλασάρουν στο πόπολο δεν είναι
τίποτα άλλο παρά μια ακόμη μπίζνα, μια απάτη δηλαδή, προκειμένου οι ίδιοι να
πλουτίζουν.
Να λοιπόν που οφείλεται αυτή η φανατική δραχμολαγνεία
κάποιων.
Ισχύει αυτό που έγραφα επί δυο και βάλε χρόνια, χωρίς
όμως να έχω απτά στοιχεία.
Την δραχμή την θέλουν, μεταξύ άλλων, κυρίως όλοι αυτοί
που έβγαλαν τα λεφτά τους έξω, και περιμένουν πως και πως να πτωχεύσουμε για να
έρθουν μετά με το σκληρό τους νόμισμα να μας αγοράσουν μπιτ παρά.
Εξάλλου το νόμιμο είναι και ηθικό. Έτσι δεν είναι;
Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, κι εγώ αν
διέθετα χαρτοφυλάκια σε δολάρια, λίρες, και γεν, ή ομόλογα και παράγωγα της Black Rock, ύψους
εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, ίσως να πουλούσα κι εγώ επαναστατικό οίστρο, και να
αναμασούσα διάφορα λενινιστικά τσιτάτα, τα οποία γνωρίζω πολύ καλύτερα από
κάποιους επαγγελματίες αριστερούς της μπανανίας μας, οι οποίοι λατρεύονται μετά
μανίας.
Το αν θα έπειθα όπως πείθουν αυτοί οι ενσυνείδητοι
λαοπλάνοι, είναι έτερον εκάτερον.
Και έτσι πορευόμαστε.
Αν και βέβαια απ όλα αυτά που αποκαλύφτηκαν, αυτό που δεν
μπορεί να χωρέσει ο νους μου, πέρα από την υποκρισία π.χ. του Τσακαλώτου που
υποστήριξε (κοτζάμ οικονομολόγος) ότι ο γέροντας μπαμπάς του είναι ο διαχειριστής
του χαρτοφυλακίου του, είναι η σύνδεση των
συριζαίων με τις Σκουριές.
Εκεί όπου πέφτουν κορμιά ντόπιων ακτιβιστών, οι οποίοι
μάχονται με μεγάλο προσωπικό ρίσκο τα συμφέροντα εξόρυξης χρυσού, τοις
συριζαίοις ρήμασι πειθόμενοι, την ίδια ώρα που τα μεγαλοστελέχη του Σύριζα
είναι εμμέσως μεγαλομέτοχοι της «διαβολικής» εταιρίας που «τους ρουφάει το
αίμα, και που καταστρέφει το περιβάλλον και τις ζωές των παιδιών τους».
It boggles the mind που λένε και
οι … Κινέζοι.
Εδώ και αν δεν
μιλάμε για συνωμοσία αριστερού τύπου.
Τι να μας πει δηλαδή ο Λένιν, που τον πήγαν κάποιοι
σκοτεινοί τύποι στην Αγία Πετρούπολη με ειδικό σφραγισμένο βαγόνι…
Τι να μας πει ο Ζαχαριάδης, που επέζησε από το Νταχάου,
και τον έφεραν οι Άγγλοι στην Ελλάδα, για να αναλάβει το ΚΚΕ;
Τι να μας πει ο Σόρος;
Εδώ μιλάμε για αφεντικά που το παίζουν προλετάριοι εκ του
ασφαλούς, πουλώντας υψηλή θεωρία και καθοδήγηση στους αθώους μακάκες που τους
πιστεύουν, και τους ηρωποιούν στέλνοντάς τους στη Βουλή και στα πάνελ, για να
μας πουλάνε μούρη.
Μα τι να σκαρώνουν τέλος πάντων; Τι;
Μέχρι και εκείνος ο αστείος, πρώην επαγγελματίας
συνδικαλιστής, αυτός που ούρλιαζε ότι τον δολοφονεί η Χρυσή Αυγή όταν έπεσε
επάνω σε έναν έφηβο έμο με τον μπάφο στο στόμα… μέχρι κι αυτός βρέθηκε να
διαθέτει μπόλικα ακίνητα.
Το πόθεν, το πώς, και το γιατί ας τα βρουν οι ψηφοφόροι
του.
Για να μην αναφερθώ στην άλλη βουλευτίνα, ξεχνώ το όνομά
της, που εντάχθηκε στον Σύριζα μέσω μιας τροτσκιστικής(!!!!!) συνιστώσας, από
αυτές που μεταξύ άλλων θέλουν αφοπλισμό της αστυνομίας και κατάργηση των
τραπεζών, αλλά που διαθέτει καταθέσεις κοντά στο εκατομμύριο.
Θεομπαίχτες δηλαδή…
Κάτι σαν τους υποκριτές παπάδες, και δεσποτάδες, τους οποίους οι αριστεροί καταγγέλλουν για
υποκρισία, και οι οποίοι ζουν τρυφηλή και πολυτελή ζωή εις βάρος των πραγματικών
πιστών, μόνο που αυτοί το κάνουν εις βάρος των πραγματικών κομμουνιστών
ψηφοφόρων ….
Και είναι και έτοιμοι και
να μας κυβερνήσουν.
Εκλεγόμενοι παρακαλώ, και όχι με μπολσεβίκικες εξεγέρσεις
και πραξικοπήματα, αλλά με ψήφους
δημοκρατικές…
Από τα πάμπολλα ντουγάνια, που δυστυχώς η κρίση
πολλαπλασίασε.
Έρμη Ελλάδα….
Strange Attractor
ΥΓ- Το παραπάνω
θέατρο του παραλόγου, της υποκρισίας, και της εγγενούς βλακείας συμπληρώνουν
και οι χρυσαυγίτες, που από τη μια μεριά ως ατόφιοι Ελληναράδες θαυμάζουν τους
σφαγείς των Ελλήνων, ενώ από την άλλη ως «καθαροί πατριώτες» που σιχαίνονται
τους πολιτικούς, αναπολούν τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και τον Εσατζή Ιωαννίδη,
που ικέτευσαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς να σώσουν την χώρα, την οποία οι
ίδιοι οδήγησαν στον γκρεμό μέσα σε επτά μόλις χρόνια.
Για να μην αναφερθώ και στον αγαναχτιστή μπούλη, και στα
κοσμοδρόμια που ονειρεύεται να φτιάξει στην Καλαμάτα και στους Γαργαλιάνους…
Ωραία
περνάμε, δεν λέω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου