Η Τουρκία περιφρονεί το ΝΑΤΟ και τη Δύση…

Συμμαχίες, ή μέλη συμμαχιών, που δεν μπορούν να συμφωνήσουν στον τελικό σκοπό, έχουν πρόβλημα.

Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, κάποτε συμφωνούσε με τα υπόλοιπα μέλη της συμμαχίας επάνω στις βασικές αρχές που είναι η δημοκρατία, καθώς και η αποτροπή της ΕΣΣΔ από το να καταπιεί το κομμάτι εκείνο της Ευρώπης που είχε μείνει ελεύθερο μετά τον Β’ ΠΠ.

Σήμερα, αυτή η συμφωνία απόψεων μεταξύ Τουρκίας και του υπόλοιπου ΝΑΤΟ δεν ισχύει.

Η τωρινή ηγεσία της Άγκυρας, ο πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan και το κόμμα του ΑΚΡ, έχουν οδηγήσει τη χώρα σε μια σταθερή πορεία απομάκρυνσης από τη δημοκρατία, από τότε που ανέβηκε στην εξουσία το 2003…

Η σημερινή Τουρκία κρατάει φυλακισμένους περισσότερους δημοσιογράφους από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου.

Η καταπίεση αυτή δεν σταματάει στα άτομα. Το 2009 ο  Erdogan επέβαλλε πρόστιμο ύψους $2.5 δις σε έναν αντιπολιτευτικό ειδησεογραφικό όμιλο για…  φοροδιαφυγή.

Η κατάλυση της δημοκρατίας από πλευράς ΑΚΡ δεν περιορίζει μόνο τα όργανα της ελευθεροτυπίας. Ένα πρόσφατος νόμος περιορίζει και την ελευθερία του δικαστικού σώματος, διαβρώνοντας την ευνομία του κράτους, ενώ η κυβέρνηση προσανατολίζεται στο να περάσει νόμο βάσει του οποίου η αστυνομία θα έχει τεράστιες νέες εξουσίες.

Περισσότεροι από 40 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη Τουρκία τον Οκτώβριο, διαδηλώνοντας εναντίον της απάθειας του Erdogan στο ζήτημα της υπεράσπισης του συριακού μεθοριακού Κομπάνι.

Ορθόδοξοι ναοί στο Ιζνίκ, κοντά στη θάλασσα του Μαρμαρά, και στο Τραμπζόν, στη νότια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, έχουν ήδη μετατραπεί σε τζαμιά.

Το αμερικανικό κογκρέσο πέρασε πρόσφατα έναν νόμο που υποχρεώνει την κυβέρνηση του Ομπάμα να υποβάλλει ετήσιες αναφορές σχετικά με τις χριστιανικές εκκλησίες της Τουρκίας και της κατεχόμενης πλευράς της Κύπρου, που έχουν λεηλατηθεί, έχουν γίνει τζαμιά και καζίνο, και γενικά έχουν βεβηλωθεί.

Το ΑΚΡ δεν είναι ιδιαίτερα επιλεκτικό ως προς το ποια μη μουσουλμανική θρησκεία θα καταπιέσει. Η αντισημιτική ρητορική του, και οι πράξεις του, ωθούν όλο και περισσότερους νεαρούς Εβραίους της Τουρκίας να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Η φυγή τους καθρεφτίζει την φυγή της ίδιας της Τουρκίας από την κοινωνία των ανοικτών και ελεύθερων κρατών.

Η τουρκική εξωτερική πολιτική, και η πολιτική ασφάλειάς της έχουν επίσης απομακρυνθεί από τους ισχύοντες δημοκρατικούς θεσμούς.

Με τον Erdogan στο τιμόνι η Άγκυρα πάει κόντρα στα Νατοϊκά συμφέροντα που απαιτούν μια φιλοδυτική σταθερή δύναμη στα νοτιοανατολικά  σύνορα της Ευρώπης.

Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, η ISIS στρατολογεί σταθερά Τούρκους μαχητές.

Δέκα αραβικά κράτη συνυπέγραψαν με την Αμερική μια συμφωνία με σκοπό την εξόντωση του Ισλαμικού Κράτους. Η Τουρκία αρνήθηκε, και η κυβέρνησή της συνεχίζει να κάνει τα στραβά μάτια την ώρα που οι υποψήφιοι τζιχαντιστές περνούν από την Κων/πολη στον δρόμο προς την ISIS. Παράλληλα, η Τουρκία παραμένει βασικός χρηματοδότης της Χαμάς.

Η πολιτική ασφάλειας της Άγκυρας αποδυναμώνει το ίδιο το ΝΑΤΟ.

Η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη πρόθεσή της να αγοράσει ένα κινεζικό σύστημα αντιβαλλιστικών πυραύλων πριν από ένα χρόνο. Το συγκεκριμένο όμως σύστημα δεν είναι συμβατό με τους ΠΑΤΡΙΟΤ που χρησιμοποιούν τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ.

Αυτή η ασυμφωνία θα στερούσε την Ευρώπη από την μεγάλη αμυντική επέκταση στη καρδιά της Μ. Ανατολής, και σε μια περιοχή όπου το ενδεχόμενο μιας ιρανικής πυρηνικής παρουσίας παραμένει ισχυρό.

Ο Erdogan έκανε πίσω μετά από δυτικές πιέσεις, αλλά ακόμη δεν έχει παρθεί η τελική απόφαση, και το πρόσχημα ότι η Άγκυρα καθυστερεί ψάχνοντας μια καλύτερη συμφωνία με το Πεκίνο είναι μια κάποια δικαιολογία (όπως είναι και η υποχρέωσή της απέναντι στο ΝΑΤΟ).

Την ώρα που γράφεται το παρόν σημείωμα, η Τουρκία στέλνει πολεμικά πλοία για να συνοδεύσουν ένα εξερευνητικό καράβι, που ψάχνει (κατά παράβαση) για υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της Κύπρου, μέρος της οποίας έχει δοθεί με άδεια στην ιταλική εταιρία ΕΝΙ. Θυμίζουμε πως η Ιταλία ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, στην οποία η Τουρκία λέει πως θέλει να ενταχθεί.

Εν τω μεταξύ, η μοίρα του Κομπάνι, μιας μεσαίου μεγέθους πόλης με μεγάλο κουρδικό πληθυσμό, που βρίσκεται στη Συρία, κοντά στη Τουρκία, παραμένει αβέβαιη.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu έχει πει πως οι Κούρδοι μαχητές θα μπορούν να περνούν προς τη Συρία για να πολεμήσουν τους τζιχαντιστές, όμως η χώρα του ούτε προμηθεύει με όπλα τη προσπάθεια αυτή, ούτε εγγυάται τη χρήση του αεροδρομίου του Incirlik για αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της ISIS. Έτσι, η πολιορκία του Κομπάνι συνεχίζεται, και αν πετύχει τότε θα δούμε μια ακόμη σφαγή.

Η Δύση έχει αρχίσει να αντιδρά στην αδράνεια, αλλά και καθαρή έχθρα της Τουρκίας. Η προσπάθεια της Άγκυρας τον Οκτώβριο για να ενταχθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ απέτυχε.

Παρά τις 154 επιστολές στήριξης της υποψηφιότητας της, η Ισπανία πήρε 132 ψήφους μελών στη Γενική Συνέλευση, ενώ η Τουρκία μόλις 60.

Ο διακεκριμένος Γάλλος διανοούμενος Bernard-Henri Levy, γράφοντας τον Οκτώβριο στο New Republic, αναρωτήθηκε αν η Τουρκία θα πρέπει να παραμείνει στο ΝΑΤΟ σε περίπτωση που το Κομπάνι πέσει.

Η ψήφος στον ΟΗΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο του Γάλλου λόγιου, σηματοδοτούν μια νέα σειρά από ερωτήματα σχετικά με τη τουρκική συμμετοχή σε μεγάλους διεθνείς οργανισμούς, όπως είναι το ΝΑΤΟ.

Η βορειοατλαντική συμμαχία ποτέ δεν έδιωξε κάποιο μέλος της, αλλά σύμφωνα με το καταστατικό της «στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ατομικής ελευθερίας, και της ευνομίας». Η σημερινή τουρκική κυβέρνηση περιφρονεί αυτές τις αρχές τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Εν τω μεταξύ, η  αμερικανική πολιτική δεν αναγνωρίζει το πελώριο χάσμα μεταξύ της Τουρκίας και του υπόλοιπου ΝΑΤΟ.

Συνεχίζει σαν να μη τρέχει τίποτα, όπως για παράδειγμα η τελευταία έγκριση του State Department για την αγορά από πλευράς Τουρκίας πυραύλων αέρος- αέρος αξίας $320 εκατομμυρίων.

Αυτό είναι ένα αμελητέο τμήμα των οπλικών συστημάτων που η Αμερική έχει πουλήσει συνολικά, από τότε που ανέλαβε το ΑΚΡ. Αν όμως η Ουάσιγκτον σταματήσει αυτές τις πωλήσεις, τότε θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, χωρίς να χρειαστεί να αποπέμψει την Τουρκία από το ΝΑΤΟ.

Στο εγγύς μέλλον η Τουρκία έχει λαμβάνειν 100 αεροσκάφη F-35. Αυτή η προμήθεια θα δώσει στην Άγκυρα ένα τεράστιο ποιοτικό πλεονέκτημα απέναντι στα F-16 της Ελλάδας. Θα απειληθεί η νέα σχέση ασφάλειας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, και Ισραήλ, η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη ελπίδα δημοκρατικής σταθερότητας στη περιοχή, έναν ρόλο δηλαδή που κάποτε έπαιζε η Τουρκία.

Παράλληλα, θα αποδυναμώσει τη πολιτική συνοχή της συμμαχίας, που ήδη βρίσκεται σε κρίση καθώς η Ρωσία καθημερινά δοκιμάζει την αεράμυνα της Βαλτικής.

Από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, ποτέ δεν έχει απειληθεί σε τέτοιο βαθμό η ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Τα σύνορα στη Μ. Ανατολή είναι πλέον τόσο «ιστορικά» όσο όταν χαράχτηκαν πριν από έναν αιώνα.

Η Τουρκία βρίσκεται στο κέντρο αυτών των περιοχών, και είναι πιθανό να κλυδωνίσει την βορειοατλαντική συμμαχία πολιτικά, αλλά και να προκαλέσει πρόβλημα στα συμφέροντα ασφάλειας της Δύσης, που χρειάζεται και θέλει σταθερά νότια σύνορα.

Το ΝΑΤΟ και η Ουάσιγκτον θα πρέπει να προχωρήσουν σε οργανωμένη και αποτελεσματική συνεργασία, με πολιτικές που θα ενισχύουν η μία την άλλη, αυξάνοντας έτσι την αμυντική δυνατότητα της συμμαχίας.

Seth Cropsey

The Hudson Institute

Απόδοση: S.A.