Περιφερόμενος θίασος…

Ακούγαμε εδώ και μήνες τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης για το ελληνικό πρόβλημα. Και πράγματι είναι μια σοβαρή πρόταση καθώς το πρόβλημα της οικονομίας και ειδικά το χρέος είναι εθνικό και χρήζει στήριξης από όλους.

Σαν πώληση αγροτεμαχίου. Ο πωλητής, ο αγοραστής, και στη μέση ο δικηγόρος.

Ποιος δεν θα ήθελε να βρεθεί μια λύση οριστική και αμετάκλητη, ένας έντιμος συμβιβασμός που δεν θα διαλύει τις επόμενες γενιές Ελλήνων αλλά και δεν θα φέρνει εθνικές καταστροφές όπως αυτή της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Μακάρι να μπορέσει η παρούσα κυβέρνηση να κάνει αυτά που δεν κατάφεραν οι προηγούμενες και να της βγάλουμε το καπέλο.

Μακάρι να πετύχει και ας ψηφίζουμε μια ζωή Τσίπρα…

Όμως, για να έχουμε καλό ερώτημα με βάση αυτή που βλέπουμε τις πρώτες ημέρες διακυβέρνησης.

Είναι αυτός ο περιφερόμενος θίασος «εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης»;

Είναι ο Βαρουφάκης, ο Τσακαλώτος ή ο Τσίπρας η έκφραση της πανεθνικής προσπάθειας που πρέπει να επιδείξει η Ελλάδα απέναντι στους δανειστές;

Είμαστε με τα καλά μας να μας εκπροσωπούν κάποιοι οι οποίοι ασχολούνται περισσότερο με την εικόνα τους παρά με το πραγματικό πρόβλημα;

Δέκα μέρες είναι ο Βαρουφάκης στο υπουργείο Οικονομικών και το μόνο που ακούμε είναι πόσο… ροκ και σταρ είναι.

Από το πρωί ως το βράδυ όλοι, Έλληνες και ξένοι ασχολούνται με το τι φορά και πως το φορά.

Αν δει κανείς στα κανάλια τι παίζεται θα καταλάβει.

Ορισμένα μάλιστα από τα μεγάλα έχουν φιλοξενήσει μέχρι και ψυχολόγους για να αναλύσουν την προσωπικότητα του Βαρουφάκη!

Γιατί βγάζει έξω το πουκάμισο;

Τι θέλει να δείξει με το μπλου ελεκτρίκ που φορά συνέχεια;

Γιατί έχει το χέρι στην αριστερή τσέπη;

Και γιατί περπατά σαν κορδωμένος λόρδος;

Κι από την άλλη, γιατί ο Τσίπρας δε φορά γραβάτα;

Γιατί κουμπώνει το σακάκι και γιατί και οι υπόλοιποι ασχολούνται με την τεράστια (και μοναδική εδώ που τα λέμε) επαναστατική του πράξη;

Δηλαδή να μην έχει κανόνες στο ντύσιμο και γραβάτες στις επίσημες παρουσίες του;

Τον πήρε χαμπάρι και ο Ρέντσι και του έκανε δώρο μια γραβάτα ενώ δεν αποκλείεται να αλλάξει και το σύμβολο του ΣΥΡΙΖΑ ή να βγαίνουν οι Συριζαίοι στις διαδηλώσεις κρατώντας γραβάτες.

Για να μην πούμε για τα κίτρινα παντελόνια και κασκόλ του Τσακαλώτου που μέχρι και τον Σαπέν έκαναν να θέλει να τον πνίξει.

Αλλά, να πέσαμε κι εμείς στη «λούμπα» και ασχολούμαστε με το ντύσιμό τους. Είναι, όμως, αυτή εικόνα που δείχνει η εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης;

Μα δεν διακυβεύεται το μέλλον της Ελλάδας;

Αυτοί δεν έλεγαν ότι τα 2/3 του πληθυσμού είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας κι έχουμε ανθρωπιστική κρίση. Πώς επιτρέπουν να ασχολούνται όλοι με το ντύσιμό τους κι όχι με τη δουλειά τους;

Μήπως βολεύει την κυβέρνηση επικοινωνιακά να τρώμε ώρες γύρω από τον περιφερόμενο θίασο και από τον…Γιώργο Μάγκα της οικονομίας, όπως χαρακτηρίζουν τον Βαρουφάκη, από το να ασχολούμαστε με τις «μπαρούφες» που λέει;

Μια πρόταση για το χρέος έκανε και την απέρριψαν όλοι ασυζητητί. Και τώρα που αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα που ξεκινά η συζήτηση με τα πραγματικά αφεντικά θα ασχολούμαστε με το «φαινόμενο Γιάνης» ή το «φαινόμενο Αλέξης». Έλεος πια. Δεν κοιτάνε να βρούνε καμιά ρεαλιστική λύση γιατί ο χρόνος τελειώνει;

Θα βγούμε από το ευρώ, θα διαλυθούν οι τράπεζες κι εμείς θα ασχολούμαστε με γραβάτες και φουλάρια;

Όμως, όπως απέδειξαν δεν είχαν ούτε σχέδιο Α, ούτε σχέδιο Β. Ήταν αυτό που υποψιαζόμασταν. Μια τρύπα στο νερό.

Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προτάσεις και κυρίως χωρίς πατριωτισμό για μια χώρα που βρίσκεται σε κίνδυνο.

Για ένα άδειο… μπλου ελεκτρίκ πουκάμισο έγιναν όλα και για ένα ίδιο θα περάσουμε δύσκολα χρόνια. 

Antinews