Take me to church...

Hozier

Ας προσέχαμε…

Διαβάζω κάθε τόσο, και βλέπω φωτογραφίες, από την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά μας, αλλά και σε περιοχές της Αθήνας κυρίως (π.χ πλατεία Βικτωρίας), και όχι μόνο, από την πλημμύρα των «παράνομων» μεταναστών.

Προχθές έκανα με ΙΧ την διαδρομή Θεσσαλονίκη- Εύζωνοι, όπου διαπίστωσα ιδίοις όμμασι «καραβάνια» δυστυχισμένων μεταναστών, με μικρά παιδάκια, να κινούνται πεζή παράλληλα με την εθνική οδό, μέσα από χωράφια,  και ακολουθώντας τη γραμμή του τρένου, προς Σκόπια. Προφανώς με την ελπίδα να περάσουν τα σύνορα, και να συνεχίσουν με τα πόδια προς την Γερμανία ή την Αυστρία… ποιος ξέρει;

Αυτή η εικόνα μου καρφώθηκε στο μυαλό. Και με πόνεσαν τα μηνίγγια…

Κουραφέξαλα…

Να σχολιάσουμε; Τι να σχολιάσουμε;

Ότι από το «τέλος η λιτότητα» πήγανε στο «70% καλό το Μνημόνιο» κι από εκεί στις «47 σελίδες» τσουνάμι για να φτάσουνε τώρα στις «10 σελίδες» Αρμαγεδώνα;

Ότι από τις «12.000 αφορολόγητο» πήγανε σε έκτακτη (τάχα) εισφορά, σε χαράτσι δηλαδή, ακόμα και για τους διαβιούντες με εισόδημα τα 12 χιλιάρικα;

Ότι από «κατάργηση του Μνημονίου σε ένα νόμο με ένα άρθρο» πάνε όχι σε κατάργηση αλλά σε ψήφιση (!) Μνημονίου… σε ένα νόμο και με ένα άρθρο;

Πέμπτη φορά ΠΑΣΟΚ!

Για ποια αριστερά μιλάτε σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ;

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι ένα πολιτικό υβρίδιο που έχει αποτινάξει μετά από πέντε μήνες διακυβέρνησης της χώρας κάθε αριστερό μανδύα και ξεφυλλίζει καθημερινά το manual εξουσίας του ΠΑΣΟΚ, μιμούμενο δυστυχώς όχι με επιτυχία, στρατηγικές, πολιτικές και επικοινωνιακά κόλπα.

Καλά λένε λοιπόν κάποιοι γνωρίζοντες. Ποια πρώτη φορά αριστερά;

Αυτό είναι... πέμπτη φορά ΠΑΣΟΚ!

Και μάλιστα κακέκτυπό του…

Με την τζίφρα του Τσίπρα…

Τ​​ο μόνο βέβαιο από τα προχθεσινά στις Βρυξέλλες ήταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, τελικά, φοβήθηκε πρώτος.

Βγήκε από την αίθουσα του συμβουλίου με το συγκεκριμένο προσχέδιο συμφωνίας, για το οποίο συζητούμε όλοι από χθες, επειδή δεν θέλησε να βγει από την ίδια αίθουσα ως ο άνθρωπος που πήρε την ιστορική απόφαση και οδήγησε την Ελλάδα εκτός ευρώ και Ευρώπης.

Εστω και έτσι, το γεγονός είναι θετικό, από όποια γωνία και αν το εξετάσουμε.

Κερδίσαμε;

Αυτό, νομίζω, είναι η ουσία και διατυπώνεται ακριβέστερα με τρόπο αποφατικό, όχι θετικό: ο Τσίπρας έβαλε την υπογραφή του στο προσχέδιο επειδή δεν ήθελε την ευθύνη της καταστροφής, όχι επειδή είναι πρόθυμος να αναλάβει την ευθύνη που συνεπάγεται μια συμφωνία.

Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας προχθές όχι απλώς υποχώρησε εντυπωσιακά, σε βάθος και σε έκταση, από τις «κόκκινες γραμμές» του, αλλά έχασε κατά κράτος τη συγκεκριμένη μάχη. Διότι ο στόχος της διαπραγμάτευσής του -όπως, κατά την άποψή μου, αποκαλύφθηκε τις τελευταίες εβδομάδες- ήταν να «απεμπλέξει» την Ελλάδα από την Ευρώπη, αλλά με ευθύνη των άλλων…

Ο Γολγοθάς του κ. Τσίπρα…

Αυτό που ζούμε σήμερα είναι το Βατερλό του ΣΥΡΙΖΑ...

Καταρρέει με μεγάλο θόρυβο και πολλή σκόνη ο εθνολαϊκός μαξιμαλισμός και οι ιδεολογικοπολιτικές παραισθήσεις, όπως δείχνουν οι τρομοκρατημένες δηλώσεις βουλευτών του «Αριστερού ρεύματος» και η απεγνωσμένη δημόσια απορία τους: «πώς θα μπορέσουμε να ψηφίσουμε αυτά τα μέτρα».

Είναι η ώρα μιας ωμής αλήθειας.

Τι θα κάνουν άραγε η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο κ. Πάνος Καμμένος με τις επιτροπές για τα μνημόνια και τα επονείδιστα;

Είναι καταδικασμένοι να δουν τις φαντασιώσεις τους να μετατρέπονται σε περίγελο των μισητών μνημονιακών, οι οποίοι, συν τοις άλλοις, σύλησαν και την πλατεία τους…

Αλέξη σε ευχαριστούμε...

Με τη συμφωνία που πρότεινε η ελληνική κυβέρνηση προχθές στις Βρυξέλλες ο κ. Τσίπρας επέλεξε τη συντριβή ως μνημονιακός πρωθυπουργός περί τα μέσα Φθινοπώρου παρά την ένταση μέσω της ρήξης και τη διατήρησης της ηγεσίας της εν αποδρομή διατελούσης "φούσκας" του αντιμνημονιακού μετώπου. 

 

Η ελληνική ντριμ τιμ!

Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε μέτρα 1 δισ. ευρώ που θα επιτύγχαναν πρωτογενές πλεόνασμα περί το 3% του ΑΕΠ, αύξηση του ΑΕΠ περί το 1,5% και τέλος της σκληρής μνημονιακής εποπτείας...

Αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι πρόωρες εκλογές, το πιθανότερο είναι πως η Ελλάδα θα είχε βγει φέτος 1-2 φορές στις αγορές και το χρηματιστήριο θα ήταν πάνω από τις 2.000 μονάδες. 

Δεν θα ήταν Ιρλανδία, αλλά θα απείχε πολύ από την κατάσταση που είναι σήμερα και τη χειρότερη που θα βρεθεί σε λίγους μήνες.

Τώρα με μέτρα φέτος περί τα 3 δισ. ευρώ στοχεύουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα 1% που μάλλον δεν θα πετύχουμε, ανάπτυξη που βέβαια δεν θα πετύχουμε, εκτίναξη της ανεργίας και χάος στις τράπεζες…