5.5.18

All the Born Losers...

God's Toys







Έτσι μάθαμε…

     ΠΡΟΣΟΧΗ... ακολουθεί παραλήρημα.


Τα παλιά «καλά» χρόνια, τότε που τα μόνα κανάλια που εξέπεμπαν το κατηφές τους πρόγραμμα ήταν το ΕΙΡΤ και η ΥΕΝΕΔ, αργότερα ΕΡΤ1, 2, 3, κλπ. οι πολιτικοί μας πρέπει να ήταν εξίσου στόκοι με τους σημερινούς, πλην όμως δεν τους βλέπαμε να εκτίθενται πουθενά.




Οι βουλευτές και οι υπουργοί ήταν μυθικές φιγούρες, και η μόνη περίπτωση να τους δούμε ήταν στα επίκαιρα του κινηματογράφου, την ώρα που βλοσυροί και κουστουμαρισμένοι κατέθεταν στεφάνι σε κάποιο μνημείο, ή στα στημένα δελτία ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης να λένε το ποίημά τους διαβάζοντας κάποια ανούσια ανακοίνωση…


Μπογδάνος εναντίον… Φουρέιρα!


«Ελένη, Εντέλα, ή όπως αλλιώς μπορεί αν σε λένε, γεννήθηκες, μαθαίνουμε, στο Φίερι της Αλβανίας στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και…»
Με κείμενό στο meaculpa.gr, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος «επιτίθεται» στην Ελένη Φουρέιρα για τη φωτογραφία που κυκλοφόρησε με την τραγουδίστρια στο πλευρό του εκπροσώπου της Αλβανίας στην Eurovision να σχηματίζουν τον αλβανικό αετό.





Με τίτλο «Η Βραζιλιανομεξικανοελληνοαλβανοκυπραία που μας εμπαίζει» το κείμενο του γνωστού δημοσιογράφου αναφέρει τα εξής:
«Ελένη, Εντέλα, ή όπως αλλιώς μπορεί αν σε λένε, γεννήθηκες, μαθαίνουμε, στο Φίερι της Αλβανίας στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και ήρθες μικρούλα στην Ελλάδα όπου και μεγάλωσες. Όλα μέχρι εδώ καλά και άγια…


Από τον Αυλωνίτη στην Αυλωνίτου…


Ο Βασίλης Αυλωνίτης υπήρξε, αν όχι ο πιο ταλαντούχος, ένας από τους πλέον ταλαντούχους κωμικούς του καιρού του. Αυτό το πρόσωπο που περνούσε από την αφέλεια στην πονηριά, από την έκπληξη στην συνοφρυωμένη θυμοσοφία χρειαζόταν το ταλέντο της πηγαίας υποκριτικής. Ο Χορν είχε πει κάποτε στον φίλο Βασίλη Παπαβασιλείου: «Eνας είναι ο ηθοποιός στις σκηνές του “Μια ζωή την έχουμε” που διαδραματίζονται στο κελί της φυλακής. Ο Αυλωνίτης. Εγώ πάντα έπαιζα τον εαυτό μου». Κοκεταρία ενός άλλου μεγάλου ηθοποιού, αλλά συγχρόνως και αναγνώριση ενός μεγάλου ταλέντου.




Ο Αυλωνίτης και οι χαρακτήρες του ενσάρκωναν μια Ελλάδα που είχε συνείδηση της μικρότητάς της. Λύτρωνε το αίσθημά της με το γέλιο. Αναγνώριζε όμως τη μικρότητα και την έπαιρνε στα σοβαρά. Και τη διακωμωδούσε με τρυφερότητα αναλαμβάνοντας το βάρος της και την ευθύνη της. Ποτέ αφ’ υψηλού, όπως οι αγενείς Λαζόπουλοι του καιρού μας. Η κωμωδία είναι ευγενής τέχνη επειδή αναλαμβάνει την ευθύνη της κωμικής πλευράς τής ύπαρξης, αντιπαραθέτοντάς τη στη σοβαρότητα. Εάν η κωμωδία δεν έχει συνείδηση της σοβαρότητας στην οποία απευθύνεται, τότε ξεπέφτει στην επικράτεια του γελοίου…