12.10.18

Είναι Σκάρτη...

Πασχάλης Τερζής





Μία πολύ θυμωμένη γενιά... για τους λάθος λόγους!


Πριν ένα χρόνο περίπου έγραφα στην Athens Voice για τη γενιά μου. Μια «χαμένη γενιά» που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε άνω τελεία. Μια γενιά ήδη κουρασμένη, ανασφαλής, πολυδιασπασμένη, με το διαρκές άγχος της επιβίωσης, μια γενιά με πατημένο το pause που κοιτάζει αγχωμένα την κλεψύδρα.


 

Οι 30άρηδες που μεγάλωσαν μέσα στη φούσκα, γνώρισαν την ευμάρεια, πρόλαβαν να μπουν στην αγορά εργασίας, να λάβουν υψηλούς μισθούς και στην ηλικία που έπρεπε να κάνουν το «πέταγμα», έφαγαν το μεγάλο «χαστούκι». Η πρώτη γενιά της μεταπολίτευσης που κατάλαβε με τον δύσκολο τρόπο ότι θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της και δεν απογειώθηκε ποτέ…



Αλέξη, κάντο όπως ο Μαδούρο…


Να ξεκινήσουμε με κάποια δεδομένα, που πολλοί ξεχνούν ή αγνοούν: Ο Χίτλερ, ο Ερντογάν, ο Πούτιν, και ο Μαδούρο πήραν την εξουσία με εκλογές. Και σαν υποσημείωση, να θυμίσουμε ότι εκτός από τον Πούτιν, που ήταν οργανωμένος κομμουνιστής, και μάλιστα υπάλληλος της διαβόητης KGB, και ο Μουσολίνι ξεκίνησε ως πούρος αριστερός.


 

Λέω όμως να επικεντρωθώ στον φωτισμένο ηγέτη της Βενεζουέλας, κι αυτό διότι ο Αλέξης και ο Σύριζα αυτόν θαυμάζουν, αυτόν είχαν ως πρότυπο, και αυτόν επισκέπτονταν οι Συριζαίοι φανερά και κρυφά, ελπίζοντας σε σοσιαλιστική τεχνογνωσία αφού πετρέλαιο δεν μπορεί να μας δώσει διότι δεν έχει καύσιμα για τα δεξαμενόπλοια (ούτε και δεξαμενόπλοια)…