Pearl...

Scarlet Rascal

Από τον ενημερωτικό σκοταδισμό στον πολιτιστικό μηδενισμό…

Με χίλιες δυο προφάσεις και τεχνάσματα, ο υπερυπουργός Προπαγάνδας της «πρώτη φορά κυβέρνησης της Αριστεράς», Ν. Παππάς, προσπαθεί να επιβάλει κάτι, που σε όλη την ιστορία του ελληνικού κοινοβουλευτισμού δεν το διανοήθηκαν ούτε οι πιο αυταρχικοί ηγέτες. Δηλαδή την de facto κατάργηση των ΜΜΕ, μ’ ένα και μόνο στόχο: την καθιέρωση μιας μονολιθικής μονοκομματικής ενημέρωσης σ’ ένα παλαιόθεν αποδεκτό και νόμιμο καθεστώς συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας κίνησης των ιδεών, σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1952, αλλά και προγενέστερους Καταστατικούς Χάρτες.

Με άλλα λόγια, στην περίοδο του μετεμφυλιοπολεμικού διχασμού και μακαρθικού ψυχρού πολέμου, φακελώνονταν, ως κομμουνιστές β’ και γ’ κατηγορίας, όσοι αγόραζαν «διπλωμένη» την «Αυγή» και ως συνοδοιπόροι α’ κατηγορίας οι αναγνώστες της «Ελευθερίας», του «Βήματος», των «Νέων», του «Ανεξάρτητου Τύπου», της «Δημοκρατικής Αλλαγής», ή και των περιοδικών «Επιθεώρηση Τέχνης», «Δρόμοι της Ειρήνης» κ.α.

Το πέρασμα της Κασσάνδρας…

Πολιτεία γυμνή, πρωινό με τις άδειες καρέκλες

δεν είναι δω τόπος να μείνουμε

εδώ δεν έχει δρόμους δεν έχει μάτια

μέσα σ' ερειπωμένα παράθυρα

μια μυρωδιά γκαζιού και κίτρινης λαδομπογιάς…

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου "Δύσκολος θάνατος" του 1954

Υπάρχει μια παλιά κινηματογραφική ταινία της δεκαετίας του ’70 του Τ. Κοσμάτου με τη Σοφία Λώρεν και τον Μπαρτ Λάνκαστερ που προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες με τον τίτλο "Το πέρασμα της Κασσάνδρας" (The Cassandra Crossing 1976). Η ιστορία αφορά έναν τρομοκράτη που έχει μολυνθεί από ένα θανατηφόρο ιό. Στην προσπάθειά του να διαφύγει τη σύλληψη μπαίνει στο εξπρές Γενεύης - Στοκχόλμης και σταδιακά μολύνει τους επιβάτες. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ταγματάρχης Μακένζι, που επικοινωνεί με το γιατρό Τσάμπερλεν και τη γυναίκα του...

Το συνέδριο του ΣYΡIZA, ο Στάλιν και το «πολιτικό μασάζ»…

Η προχθεσινή επαναληπτική ψηφοφορία κατ’ απαίτηση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είπε οργίλος στους συνέδρους «Αν καταλαβαίνετε τι ψηφίζετε καλώς. Αλλά αν δεν καταλαβαίνετε, τότε υπάρχει θέμα γιατί ψηφίσατε ενάντια στην εισήγησή μου», δεν είναι ένα τυχαίο και αποσπασματικό ξέσπασμα λόγω της έντασης (;) των εργασιών του συνεδρίου.

Είναι η πιο γνήσια έκφραση μιας μακράς παράδοσης της ελληνικής Αριστεράς που έχει τις απαρχές της στη σωτηριολογική περί ηγέτη θεώρηση της Τρίτης Διεθνούς, σύμφωνα με την οποία αυτός και μόνο είναι ο φορέας, κάτοχος και νομέας της μίας και απόλυτης αλήθειας.

Εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις…

Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει το χόμπι των αναπαραστάσεων μαχών του εμφυλίου πολέμου μεταξύ των Βορείων και τον Νοτίων Πολιτειών.

Λογιστές, ασφαλιστές, δικηγόροι, κάθε λογής άνθρωποι που στη διάρκεια της εβδομάδας έχουν μια καθημερινή ζωή ντύνονται στα μπλε ή στα γκρι και το Σαββατοκύριακο στο Γκέτισμπεργκ ή στο Σάιλο αναπαριστούν τις μεγάλες συγκρούσεις του «πολέμου ανάμεσα στις Πολιτείες». 

Επιτίθενται, αμύνονται, σκοτώνονται και τη Δευτέρα αναστημένοι ξαναπηγαίνουν στις δουλειές τους. Προφανώς για να το κάνουν έχουν κόλλημα με τη μία ή την άλλη πλευρά, αλλά μέχρι εκεί. Τις διοργανώσεις αναλαμβάνουν διάφοροι σύλλογοι. Στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να χωρίσει τους Ελληνες σε Εθνικό Στρατό και Δημοκρατικό Στρατό. Και όσο πιο πολλοί σκοτωθούν τόσο το καλύτερο...