26.12.17

Harry's Circumcision...

Lou Reed





Η Ευρώπη το 2018, και τα σόσιαλ μίντια.

 Στη Γαλλία ο Μακρόν κέρδισε την προεδρία με βάση την πίστη του στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τις υποσχέσεις για εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Έτσι κατάφερε να βάλει στην άκρη την ακροδεξιά Λεπέν, με αποτέλεσμα να αναθαρρήσει η Ευρώπη και πολλοί να πιστεύουν ότι επιτέλους έφτασε το τέλος του λαϊκισμού, και ότι η Ευρώπη ξαναβρήκε τον εαυτό της.




Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη, αφού η στενή σύμμαχος της Γαλλίας Γερμανία, ακόμη να πάρει την αντίστοιχη σκυτάλη. Η Μέρκελ ήταν απασχολημένη με τις εκλογές οι οποίες άφησαν το κόμμα της αποδυναμωμένο, προσπαθώντας να πετύχει έναν βιώσιμο κυβερνητικό συνασπισμό με τους εξίσου αποδυναμωμένους Σοσιαλδημοκράτες…


Για ποιον δουλεύουν;

Αν κάτι δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της κυβέρνησης είναι η συνέπεια. «Να φέρουν τις συμβάσεις του Ελληνικού, να δούμε για ποιον δουλεύουν», έλεγε κάποτε ο οργίλος Αλέξης Τσίπρας. Την Παρασκευή το απόγευμα υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα για το Ελληνικό, πριν αναχωρήσει για διακοπές στην Σερβία.



  
Κάποιος θα δικαιούτο να ισχυριστεί - κακεντρεχώς έστω και εν υπερβολή - ότι και ο ίδιος ήθελε να δουλεύει γι αυτόν που «δούλευαν» και οι άλλοι. Ωστόσο μια τέτοια κακεντρέχεια είναι δικαιολογητέα εξαιτίας του μένους που έδειχνε τότε, και το οποίο τώρα εξαερώθηκε στη βολικότητα της πρωθυπουργικής καρέκλας. Θα είναι ωστόσο λάθος το μένος εκείνο να παραγραφεί από την συλλογική μνήμη. Παράλληλα θα ήταν λογική μια αντίδραση της αντιπολίτευσης, να τον καλέσει με την σειρά της να φέρει την Βουλή τις συμβάσεις του Ελληνικού, ώστε να του αντιγυρίσει το ερώτημα «για ποιον δουλεύει»…



Το σύνδρομο του Θεού...

Πολιτικοί ερωτώνται ποια είναι τα πιο έντονα, τα πιο αξέχαστα ίσως Χριστούγεννα που θυμούνται. Όλοι απαντούν για διάφορα οικογενειακά περιστατικά, για αγάπη, παιδάκια, γυναίκες, γονείς κ.λπ. Ό,τι κάθε σοβαρός άνθρωπος δηλαδή θα μπορούσε να απαντήσει αυτές τις εορταστικές ημέρες.




Δείτε τι απαντά ο Γιώργος Κατρούγκαλος: «Τα πιο έντονα Χριστούγεννα ήταν εκείνα του 2015. Όπου εγώ και οι συνεργάτες μου, λίγο μετά από τα κάλαντα, πήγαμε στο υπουργείο για να ολοκληρώσουμε το νομοσχέδιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»…


Χρόνια πολλά κύριε Πρωθυπουργέ…

Βγήκα στο δρόμο αυτές τις ημέρες, Χριστούγεννα γαρ... παρότι το χαμόγελο δεν υπάρχει, κυρίως τα τελευταία χρόνια.. και δεν υπάρχει γιατί και να θέλω να χαρώ κοιτάζω δίπλα μου βλέπω απελπισία, θυμό, μιζέρια και δεν έχω καμιά διάθεση να χαμογελάσω καν...




Πήγα στην αγορά της Πατησίων εκεί που κάποτε και να μην είχες χρήματα έβγαινες, κοιτούσες τις βιτρίνες και χαμογελούσες..αυτή τη φορά ήταν απελπισία, καταστήματα κλειστά, αντικατάσταση κάποιων με κινέζικα, και τα εναπομείναντα έχουν φθηνά ρούχα και μετρίας ποιότητας. Είχαν δε ανοίξει τόσα πολλά καφέ, εκεί που κάποτε έβλεπες μαγαζιά με ρούχα και υποδήματα καλής ποιότητας..μπήκα σε ένα κατάστημα δοκίμασα ένα ημίπαλτο και μέχρι να το βγάλω είχα γεμίσει τρίχα, τόσο καλής ποιότητας ήταν, μαδούσε που λέμε…