10.5.14

Famous Blue Raincoat...

Leonard Cohen...







Τα πολλά μικρά σαμποτάζ της καθημερινότητάς μας…



Εκεί που η χώρα πάει να συνέλθει, έρχονται κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες, κάποια παρατράγουδα, κι αντί ο κόσμος να χειροκροτά, αγανακτεί και βρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά.
Και αυτό είναι κρίμα διότι αν μη τι άλλο τα παρατράγουδα αυτά της κοστίζουν επικοινωνιακά, χωρίς πολλές φορές να φταίει η ίδια.




Και επειδή στην Ελλάδα έχουμε μάθει ότι για όλα τα καλά ή για όλα τα κακά φταίει ο εκάστοτε πρωθυπουργός, η μπάλα παίρνει προσωπικά τον Σαμαρά, φταίει δεν φταίει.
Όπως για παράδειγμα αυτή η ιστορία με το κοινωνικό μέρισμα, που γύρισε μπούμερανγκ για τον πρωθυπουργό, ο οποίος όμως θεωρώ πως είχε τις καλύτερες των προθέσεων…

Επιστολή στα παιδιά του Στάθη Μπούκουρα…



Από τον Γκύντερ Άντερς, που έγραψε δύο δημόσιες επιστολές με αποδέκτη τον Κλάους Άιχμαν, γιο του Άντολφ Άιχμαν, ιθύνοντα νου του Ολοκαυτώματος.



Το 1964, δύο χρόνια μετά την εκτέλεση του Άιχμαν, γράφει:
[Ήρθε η στιγμή που έπρεπε να καταλάβετε πως] ο άνθρωπος για τον οποίο είχατε νιώσει αληθινή υική αγάπη και ο οποίος ίσως μάλιστα υπήρξε μαζί σας και καλός (με φρίκη έγραψα μόλις τη μικρή αυτή λέξη, «καλός», για την οποία έξι εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς φωνή φαίνεται ότι θέλουν να διαμαρτυρηθούν) – πως ο άνθρωπος αυτός ήταν ο ίδιος ο Άντολφ Άιχμαν.

Διερμηνεία σε... συριζέικα ελληνικά…



Πώς είναι δυνατόν ένας επαγγελματίας διερμηνέας να ακούει μια φράση στα αγγλικά -απλή, σαφή, μηδενικής μεταφραστικής δυσκολίας- και μεταφέροντάς την στα ελληνικά όχι μόνο να την παραποιεί, αλλά στη θέση της να βάζει μιαν άλλη φράση με εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο;
Δηλαδή «άλλο ακούω και άλλο λέω».




Πώς είναι δυνατόν, επί πλέον, ένα τέτοιο χονδροειδές ατόπημα διερμηνείας να συμβεί στο πλαίσιο ενός πολιτικού ντιμπέιτ με πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον, το οποίο έγινε στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας πριν λίγες ημέρες εν όψει των Ευρωεκλογών; Ελα ντε…



Δεν απολείπειν Θεός Αντώνιον…



Πως κατά την γνώμη μας διαμορφώνεται η πολιτική κατάσταση λίγες ημέρες προ των εκλογών;




1) Το ΠΑΣΟΚ θα πέσει σαφώς κάτω του 10%. Αυτό θα επιταχύνει τα διαλυτικά φαινόμενα.
Καταρχάς και πριν από αυτό, να αναλογισθούμε το εξής: Είναι η πρώτη φορά από το 1974 που δεν θα υπάρχει σε γενικές εκλογές (βουλευτικές ή ευρωεκλογές) ψηφοδέλτιο με το όνομα «ΠΑΣΟΚ»! Στην ουσία δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ήδη δεν υπάρχει και μένει απλώς κάποια στιγμή να συνταχθεί και η ληξιαρχική πράξη θανάτου.
Πιθανότατα αυτό να συμβεί μετά τις ευρωεκλογές.


Η απόλυτη επένδυση….



Με αφορμή τη μεγάλη γιορτή του κλασικού αυτοκινήτου που διοργανώθηκε προχθές στο αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, θυμήθηκα τη περίπτωση του Ford 40 Special Speedster…



Ένα πανέμορφο αυτοκίνητο που είχε πρωτοπαρουσιαστεί  στο σαλόνι αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ το 1934, και όλοι το θεώρησαν (αφού ήταν) ως το σταρ μοντέλο της διοργάνωσης.


Ρατσιστική καλοσύνη.



Η ανθρώπινη συμπόνοια, η κατανόηση και η αλληλεγγύη που έδειξε μία καθόλου ευκαταφρόνητη ομάδα βουλευτών αρκετών κομμάτων στη σπαραξικάρδια απολογία του συναδέλφου τους Μπούκουρα, είναι απλώς ρατσιστική.




Συγκλονίστηκαν από το κλάμα και την αυτοταπείνωση ενός ανθρώπου που είχε την ίδια ιδιότητα με αυτούς.
Εκείνη του  βουλευτή.
Του μεσοαστού Κορίνθιου που έκανε ό,τι και οι ίδιοι, δηλαδή βγήκε στο μειντάνι για ψήφους, γνώρισε τη χαρά της επιτυχίας, καθόταν στα διπλανά τους έδρανα και ανέβαινε μετά από αυτούς στο βήμα.
Το ότι αυτά τα έκανε με ρητορική και πρακτική ωμής βίας δεν τους απασχόλησε στην ουσία…