22.3.16

Comfortably Numb...

Pink Floyd




Πώς την φαντάζεσαι την Αριστερά Γαβριήλ;



Το διάστημα που καλούμαστε να εμπεδώσουμε την έννοια της Αριστεράς ως πραγματικότητα δεν είναι αρκετό. Πέρασε μόλις ένας χρόνος. Είμαστε στη φάση που αγανακτούμε με τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του αλλά δεν έχει γίνει ακόμα ξεκάθαρη η «ποιότητα» της καθαγιασμένης ιδεολογίας της οποίας το δόγμα καλείται να διοικήσει την κοινωνία.




Ίσως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, εμφανίζονται διάφοροι «αγνοί» και «ρομαντικοί» αγωνιστές της Αριστεράς – βετεράνοι και νεόκοποι- οι οποίοι επιμένουν στη θρησκευτική της διάσταση. Είναι σαν να αντιδρούν με ατάκες του τύπου «δεν είναι αυτό που νομίζεις», «είναι καλό παιδί κατά βάθος αλλά έμπλεξε με τον καπιταλισμό»...

Αντί την Ευρώπη άλλαξε de facto την Ελλάδα…



 «Θα αλλάξουμε την Ευρώπη», κόμπαζε στα προεκλογικά μπαλκόνια ο Αλέξης Τσίπρας.
«Θα διαπραγματευθούμε όρθιοι κι όχι όπως εσείς στα τέσσερα», φώναζε από του βήματος της Βουλής, ο συνοδοιπόρος του Πάνος Καμμένος.
Κι η πραγματικότητα είναι ότι όντως άλλαξαν την Ελλάδα.
Όχι μόνο με το προσφυγικό ζήτημα, μετά τα νεύματα του τύπου «ελάτε σας περιμένουμε με ανοικτές αγκάλες να… λιαστείτε»…




Φόρτωσαν τη χώρα με ένα τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο, προκειμένου να μη γίνει δεκτό το email Χαρδούβελη. Η Ελλάδα έφτασε στο σημείο να βρεθεί σχεδόν και με τα δυο πόδια εκτός του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης.
Επεβλήθησαν τα capital controls. Η ανεργία μεγαλώνει. Οι εξαθλιωμένοι πολλαπλασιάζονται…

ΣΕΒαστά και Συριζαίικα…



Διαπιστώνει ο ΣΕΒ στο τελευταίο του εβδομαδιαίο δελτίο, ότι τα νούμερα της ελληνικής οικονομίας δεν βγαίνουν. Πιστεύει μάλιστα ότι χρειάζονται χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές, μείωση του μη μισθολογικού κόστους, φορολογικά κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις, καθολική χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών για πάταξη της φοροδιαφυγής κ.ο.κ.
Μείωση του μη μισθολογικού κόστους λοιπόν…



Με άλλα λόγια να μην συμμετέχουν οι εργοδότες στην ασφάλιση των εργαζομένων. Για να σβήσει εντελώς η δημόσια υγεία, και η δημόσια ασφάλιση. Αυτό ζητά ο ΣΕΒ, κι αυτό τρέχει να υλοποιήσει η αριστερά του Σύριζα, (σίγουρα όχι η δική μας αριστερά των εργατικών αγώνων), γιατί πιέζεται από τους δανειστές –η κακομοίρα!  Άλλωστε τον περασμένο Σεπτέμβρη που τους ψηφίσαμε, τα ξέραμε αυτά, όπως μας λένε ξανά και ξανά. Το τί ψηφίσαμε στο δημοψήφισμα το οποίο τσαλαπάτησαν δεν μας το λένε…


Η «άχρηστη γνώση» και ο πολιτικός της ρόλος…



Είναι προϊόν πνευματικής οκνηρίας; Είναι έλλειψη ενδιαφέροντος; Είναι απροθυμία για πρόσβαση στην κριτική σκέψη; Ή μήπως πρόκειται για φόβο μπροστά στην αλήθεια η οποία συνήθως προβάλλει μέσα από την πληροφόρηση που μετατρέπεται σε γνώση; Ίσως να πρόκειται για όλα τα παραπάνω.




Δεν χωρά καμμία αμφιβολία ότι ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε απίστευτες μάζες πληροφοριών και γνώσεων. Ποτέ η επικοινωνία δεν υπήρξε τόσο άφθονη και γρήγορη, ώστε να είναι πανταχού παρούσα. Δεν εκπλήσσει έτσι το γεγονός ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, πολλοί στοχαστές κάνουν λόγο για έναν νέο πολιτισμό, κεντρικό στοιχείο του οποίου είναι η πληροφορία. Μία πληροφορία, όμως, η οποία όλο και περισσότερο παραμορφώνεται, κυρίως από αυτούς που την αντλούν και την διακινούν, ενώ την ίδια στιγμή την αποφεύγουν αυτοί που θα έπρεπε να την δεχτούν. Με άλλα λόγια, στην εποχή της υπερπληροφόρησης, παρατηρείται σημαντική αντίσταση στην πληροφόρηση και ευρεία παραχάραξή της…


Πως και γιατί αντέχει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ;



Διαβάζω, και εδώ και στο τουίτερ, σχόλια απογοήτευσης για την, σχετική, αντοχή που δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Κατά την άποψή μου είναι εντελώς φυσιολογική. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει για πρώτη φορά αξιωματική αντιπολίτευση μετά από 12 μήνες. Η ΝΔ ήταν απασχολημένη το πρώτο εξάμηνο,της εθνοσωτηρίου Α', με το πως θα "παραιτήσει" τον Σαμαρά και το δεύτερο με την εκλογή προέδρου. Αν εξαιρεθεί ο Agent Smith Άδωνις Γεωργιάδης οι υπόλοιποι ήταν σε άλλη χώρα για τους λόγους του ο καθένας.




Η εθνοσωτήριος Α' έχοντας τεράστια ανοχή, ακόμη και από ανθρώπους που δεν την ψήφισαν, διεξήγαγε μια "περήφανη διαπραγμάτευση" τους πρώτους έξι μήνες και η τελική ήττα είχε τα χαρακτηριστικά μιας ήττας με αναφορές στον Παπαφλέσσα. Τα ΜΜΕ για να μην κατηγορηθούν για μεροληψία, αλλά και υπό την διαρκή απειλή των τηλεοπτικών αδειών, τη στήριξαν…