Όχι άλλες π@π@ριές...

Πραγματικά απορείς. Πώς γίνεται, όταν όλοι μας είμαστε βυθισμένοι στη θλίψη, πώς γίνεται τούτες τις στιγμές να έχουν ακουστεί τα πιο απίθανα πράγματα. Ή, αν θέλετε, οι πιο απίθανες π@π@ριές, που θα έλεγε η Ελένη Αυλωνίτου.

 

Πώς γίνεται να μιλάς για την τραγωδία στο Μάτι και να λες ότι νιώθεις "αδικημένος (!!!) με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη, μου έτυχε μια στραβή στη βάρδιά μου". Πώς το λες; Πώς μιλάς για 93 νεκρούς σαν μια στραβή; Στραβή είσαι και φαίνεσαι…

Κυβέρνηση: Μοιραίοι και Άβουλοι, ή Ψυχοπαθείς;

Τώρα που πλέον καταλαγιάζουν οι στάχτες αλλά όχι και ο ζόφος,  κάποιοι φίλοι εκφράζουν την έκπληξη και τον αποτροπιασμό τους, σοκαρισμένοι προφανώς από τη διαγωγή των κυβερνητικών αξιωματούχων όταν στριμώχνονται. Οι αντιδράσεις αυτές αποτροπιασμού έχουν κορυφωθεί με επιτομή την τελευταία πυρκαγιά στην Ανατολική όπου θρηνήσαμε -στην κυριολεξία!- εκατόμβη νεκρών.

Και όπου παρατηρώ ότι αναπτύσσεται ένας προβληματισμός που δεν άπτεται απλά της διαχειριστικής ικανότητας της κυβέρνησης να επιλύσει τα όποια προβλήματα, (κάτι που πχ το είχαμε δει και στην περίπτωση του Κωνσταντίνου του Β’ του Νωθρού, ή του GAP). Και όπου αναγνωρίζονταν η διάθεση των συγκεκριμένων να λύσουν προβλήματα, ιδίως του ΓΚΑΠ! ο οποίος με τα περιβαλλοντικά και τις φυσικές ενέργειες θα ήταν ιδανικός πρωθυπουργός σε κάποια Σκανδιναβική χώρα…