5.4.17

Roadhouse Blues...

The Doors





Τετέλεσται…



Τώρα τα βλέπετε… Αυτά που καιρό τώρα, έγραφα και επέμενα. Η αξιολόγηση, που μέχρι στιγμής έχει «κλείσει»… καμιά δεκαριά φορές από τον περασμένο Νοέμβριο, τελικά δεν κλείνει! Με τον ήλιο τη βάζουν – με τον ήλιο τη βγάζουν, τι έχει η έρμη και ψοφάει;




Κι όλοι όσοι ήταν σίγουροι και διαβεβαίωναν τους πάντες γύρω τους, ότι «τα έχουν συμφωνήσει όλα», τώρα δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει…
Δεν τολμούν να πιστέψουν ότι ουσιαστικά σέρνεται η χώρα σε εκλογές.
Όχι γιατί το «επιλέγει» ο ίδιος ο Τσίπρας – που σίγουρα ΔΕΝ τις θέλει…
Αλλά γιατί του τις επιβάλουν απ’ έξω! Δεν πάει σε εκλογές από «επιλογή»! Πάει από ανάγκη…


Κάλος στον (αριστερό) εγκέφαλο…



Λένε ότι «το δις εξαμαρτείν ουκ  ανδρός σοφού». Τι πρέπει να πούμε όταν το «δις» έχει γίνει «τρις» ή και «τετράκις»; Δύσκολο να πούμε κάτι χωρίς να καταφύγουμε στην (πολιτική) ψυχιατρική.




Μήπως ο ισχυρισμός είναι ανέρειστος και υπερβολικός; Ή μήπως είναι η γυμνή αλήθεια, την οποία (είναι απορίας άξιον γιατί) δεν μπορούν να κατανοήσουν, με αποτέλεσμα να έχουν οδηγηθεί σε δρόμο χωρίς επιστροφή και κινδυνεύουν να πέσουν ακόμα και σε μονοψήφια ποσοστά, αν συνεχίσουν έτσι;
Ας το δούμε από την αρχή, «αμαρτία» με «αμαρτία»:


Survivor: Κωμωδία ή δράμα;



Δεν πέρασε και λίγα ο κόσμος της τηλεόρασης τον τελευταίο χρόνο. Αυτοί βέβαια που την πλήρωσαν ήταν, όπως πάντα σε κάθε εποχή και σε κάθε πολιτική συγκυρία, οι εργαζόμενοι, αλλά ας μην το ανοίξουμε το θέμα, ξέρουν τα βουνά από χιόνια.



Ποιος θα ξεχάσει το θρίλερ ή το “ριάλιτι” της απομόνωσης των διεκδικητών των τεσσάρων αδειών ή των εκπροσώπων τους; Καλογρίτσας, Μαρινάκης, Σαββίδης, Αλαφούζος και οι άλλοι που συμμετείχαν στη διαδικασία έδωσαν μια “βαρύτητα” αλλά και μια “ρευστότητα” στη διαδικασία, η οποία, όπως έσπευσαν από νωρίς οι ειδικοί να επισημάνουν, “έμπαζε” από παντού και από νωρίς...


Στο ίδιο έργο θεατές...



Ξέρετε πως είναι να βλέπεις υποχρεωτικά ένα έργο για δεύτερη φορά, την στιγμή που δεν σου άρεσε καν ούτε την πρώτη; Αισθάνομαι έτσι κάθε μέρα...
Να διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη και να πω ότι το καλοκαίρι του 2017 θα μοιάζει με εκείνο του 2015 για ένα και μόνο λόγο.




Γιατί στο τέλος της ημέρας πρέπει να βρεθεί συνένοχος. Και οι συνένοχοι βρίσκονται μόνο όταν τα προβλήματα γίνονται ασφυκτικά και χρονικά οριακά.
Τι σκέφθηκαν οι ηγέτες της χώρας, όσον αφορά την στάση της αντιπολίτευσης το καλοκαίρι του 2015;
«Στο όνομα των “πιο πρόσφατων χαμένων Πατρίδων” θα βρεθούν προ τέτοιων τετελεσμένων γεγονότων και χρονικών ορίων που θα συμφωνήσουν για να αποφύγουμε τα χειρότερα».