Long Haul Love...

 Water and Sand

Έρχεται κρύο...

 Αρλέτα

Οι Συριζαίοι δουλεύουν για τον Κυριάκο (αλλιώς δεν εξηγείται)…

 Έγραφα τις προάλλες για το πώς ο Κυριάκος θα πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα στο μπόι του Αλέξη, μιας και ότι και να κάνει, όσα και να φάει, όλοι όσοι θυμούνται τα πεπραγμένα των τσιρκολάνων του Αλέξη λένε «απεταξάμην τον Σύριζα».

Με αποτέλεσμα οι «άριστοι» να συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους χωρίς καν να ασχολούνται με τα διάφορα σκάνδαλα που τους αποδίδονται.

Και με τους φίλα προσκείμενους στον σμιλεμένο κυβερνήτη μας επιχειρηματίες να συνεχίζουν την μασαμπούκα, αφού το κρατικό χρήμα όπως φαίνεται θα συνεχίζει να ρέει στα (ιδιωτικά) ταμεία των κρατικοδίαιτων επιχειρήσεών τους, όσο το αντίπαλο δέος παραμένει ο «σέξι Αλέξης».

Παρασιτικός καπιταλισμός αλά γκρέκα και έτσι… τα έχουμε πει, να μη τα ξαναλέμε...

Έχουμε τους νομοθέτες που μας αξίζουν;

Κατά καιρούς παρακολουθώντας Νομοσχέδια στη Βουλή (ανεξαρτήτως ποιοι Κυβερνούν)  πρόσεξα ότι : 1. οι Βουλευτές στις πλείστες των περιπτώσεων δεν είχαν εμβαθύνει και απλά διάβαζαν τα Νομοσχέδια

2. στις ερωτήσεις πολλές φορές που ακολουθούσαν,  οι απαντήσεις ήταν "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε" (ακόμα τραγικότερη εικόνα στις επίκαιρες κλπ ερωτήσεις)

3. αν υπήρχαν Φορείς που σχολίαζαν τα άρθρα, οι Βουλευτές κοιτούσαν και άκουγαν υποτίθεται με περισπούδαστο ύφος (μια φορά δε μια Βουλευτής έπαιζε ένα παιχνίδι -πέρασα δίπλα της και την είδα- και που και που σήκωνε το κεφάλι για να δείξει ότι παρακολουθεί)

Η στρεβλή πολιτική και οικονομική μας πραγματικότητα…

Αυτές τις τελευταίες μέρες άστραψε και βρόντηξε ένας από τους ισχυρούς παράγοντες-επιχειρηματίες της χώρας, και οι μισοί Έλληνες έπεσαν από τα σύννεφα! Ξανά… 

Μα πως είναι δυνατόν; 

Ποιος νομίζει ότι είναι; 

Πως απειλεί και τα βάζει με μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση; 

Και άλλα τέτοια πολλά… 

Προφανώς, όλοι αυτοί οι εκπλαγέντες ζουν σε ένα δικό τους σύμπαν, όπου ενημερώνονται από τα «πετσωμένα» σάιτς, και η σύγχρονη ελληνική ιστορία είναι κάτι σαν διαφορικές εξισώσεις, ή κβαντοφυσική. 

Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η έκπληξη. 

Θα μου πείτε πως ο κόσμος έχει τα προβλήματά του. Δεν του μένει και πολύς χρόνος για εμβριθή ενημέρωση, ή μελέτη της ιστορίας. 

Εδώ κάποιοι πάνε στον ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΚΡΙΚΟ θεωρώντας πως οι Σέρβοι βομβάρδισαν το Περλ Χάρμπορ το 1941, ή πως ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη από τους Οθωμανούς… 

Τι να λέμε; 

Μια η δουλειά, μια το τρέξιμο, τα παιδιά, οι λογαριασμοί, όλα τα καθημερινά χαστούκια δηλαδή,  που να βρεθεί χρόνος για ενημέρωση; 

Industrial Disease...

 Dire Straits

Orange Moon...

 Eleventh Dream Day

Πλησιάζει το τέλος του χριστιανισμού;

Σήμερα ο χριστιανισμός παραμένει η θρησκεία της πλειοψηφίας των πολιτών στην Αμερική. Αλλά ως πότε;

Σύμφωνα λοιπόν με μια νέα έρευνα από πλευράς του έγκυρου Pew Research Center όλα όσα ξέραμε για την «ευλάβεια» των Χριστιανών θα αλλάξουν τις επόμενες δεκαετίες.

Όπως λένε οι ερευνητές, εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται ως άθεοι, αγνωστικιστές, ή απλά «δεν με ενδιαφέρει τίποτα», ίσως καταφέρουν να γίνουν η πλειοψηφία σε 20-30 χρόνια το πολύ...

El Jardin...

 Black Angels

Electricity...

 O.M.D.

You Are My Sunshine...

 Peter Broderick

T.B. Sheets...

 Van Morrison

Σκάνδαλο υποκλοπών: Ποιος ωφελείται;

Σε κάθε έγκλημα, σε κάθε «γρηγοράδα», ακόμη και σε κάθε πολιτικό σκάνδαλο, η πρώτη ερώτηση που πρέπει να τίθεται είναι Cui prodest; Cui bono;

Δηλαδή στα καθ’ ημάς: Ποιος ωφελείται;

Έτσι και στο σκάνδαλο μεγατόνων που έσκασε ντάλα καλοκαίρι σαν χειροβομβίδα στα χέρια του σμιλεμένου, αυτό θα πρέπει να είναι το κύριο ερώτημα.

Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ένα απλό έγκλημα, αφού ως πολιτικό σκάνδαλο με εμπλεκόμενες μυστικές υπηρεσίες, θεσμικούς παράγοντες κλπ, οι παράμετροι είναι πολλές (και δύσοσμες).

Έτσι, όσο κι αν η απάντηση στην αρχή μοιάζει απλή, εν τούτοις δεν είναι. Κάθε άλλο.

Ποιος ή ποιοι όμως ωφελούνται πραγματικά;

Κατ’ αρχήν ο παρακολουθούμενος Ανδρουλάκης.

Ο οποίος ξαφνικά αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Κι από κει που οι νεοδημοκράτες τον είχαν (νόμιζαν) του χεριού τους, ως έναν «βλάχο», που απλά έτυχε να ηγείται ενός κόμματος σκιά του άλλοτε εαυτού του, ξαφνικά σπεύδουν κάθιδροι να λογοδοτήσουν στο γιατί τον έβαλαν στο στόχαστρό τους...

About Today... (Warrior)

 The National

Lucifer's The Light Of The World...

 King Dude

Πιάσαμε πάτο, αλλά… θα σκάψουμε κι άλλο!

Μέχρι το 2009-2010, οπότε και έσκασε και στην Ελλάδα η παγκόσμια οικονομική κρίση, στη χώρα μας φόρους πλήρωναν μόνο οι μισθωτοί του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα, τα σούπερ μάρκετ, και οι μεγάλες αλυσίδες.

Όλοι οι υπόλοιποι, καταστηματάρχες, έμποροι, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, επιστήμονες γιατροί κλπ, ζούσαν το όνειρο.

Εισέπρατταν κανονικά τον ΦΠΑ από τους πελάτες-καταναλωτές, αλλά δεν τον απέδιδαν στο κράτος αφού δεν έκοβαν αποδείξεις, ή έκοβαν ελάχιστες.

Εξ’ ου και τα εξοχικά, οι λιμουζίνες, τα πρώτα τραπέζια πίστα, και όλα τα συμπαρομαρτούντα του κλασικού νεοέλληνα μπρούκλη φοροφυγά.

Και τι έκανε το κράτος για αυτό; Την πάπια…

Πάγια πεποίθηση των κυβερνόντων μας ήταν να κυκλοφορεί το μαύρο χρήμα στην αγορά, να τονώνεται η οικονομία, και όσον αφορά στις δημόσιες δαπάνες ας είναι καλά τα δανεικά (κι αγύριστα) από τους ξένους...

Ψηφίστε τους «νοικοκυραίους» μας έλεγαν…

Ο ΓΑΠ ήθελε, έλεγε, να μας κάνει Σουηδία του Νότου.

Ο Αλέξης… Βενεζουέλα του Βορρά.

Ο καθείς με τα βιώματα και τις επιθυμίες του.

Τελικά ήρθε ο Κυριάκος και το ζήτημα έκλεισε οριστικά. Γίναμε Κολομβία (χωρίς να παράγουμε όμως ούτε καφέ, ούτε μπανάνες).

Όσο κυβερνούσαν οι δυο πρώτοι φιλάνθρωποι σοσιαλιστές κι αριστεροί, και το έγκλημα θέριευε, με τους «θεσμούς» να γίνονται όλο και πιο χαλαροί, είχαμε τουλάχιστον μια ελπίδα πως αν έρθουν στην εξουσία οι «νοικοκυραίοι» τα πράγματα θα αλλάξουν και η κατάσταση θα στρώσει.

Θα σφίξουν δηλαδή τα λουριά, που επί Σύριζα λύθηκαν για τα καλά, με το «ο συλληφθείς κακοποιός οδηγήθηκε στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος» να κυριαρχεί στην καθημερινή ειδησεογραφία.

Μια ειδησεογραφία πλήρης από πρωτοφανή (για τα ελληνικά δεδομένα) εγκληματικότητα...

Here On My Own...

 U.N.P.O.C.

Everybody's talkin...

 Harry Nilsson

Ανατολή...

 TI.PO.TA (Σωκράτης Μάλαμας)

This Breakdown...

 Alma Cora

Καλή Ανάσταση είπαμε;

Την κυβέρνηση Τσολάκογλου δεν την πρόλαβα, πρόλαβα όμως εκείνη του μπαμπά Μητσοτάκη για την οποία θυμάμαι πολύ καλά, σαν χθες, ότι είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως η χειρότερη της μεταπολίτευσης.

Τότε βέβαια τα ΜΜΕ ήταν όντως ανεξάρτητα, και έπαιζαν πολύ καλά τον ρόλο τους, που σε συνθήκες δημοκρατίας είναι εκείνος της αντιπολίτευσης στην εκάστοτε εξουσία.

Καμιά σχέση δηλαδή με τη σημερινή κατάσταση-κατάντια.

Δεν ξέρω  αν εκείνη η κυβέρνηση ήταν όντως κακή,  ή απλά μπροστά από την εποχή της. Αυτό θα το βρει ο ιστορικός του μέλλοντος, και ίσως η… υπΕρεσία.

Θυμάμαι όμως ότι στηρίζονταν στην ψήφο ενός (αποστάτη) βουλευτή (σας θυμίζει κάποιον άλλον;) ονόματι Κατσίκη, και εκτός των άλλων είχε προσπαθήσει να ξεπουλήσει βραχονησίδες, λιμάνια, τσιμεντοβιομηχανίες, τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή, και γενικά δημόσια περιουσία, και μάλιστα χωρίς μνημόνια, χωρίς τρόικες, και χωρίς τους «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι» πάνω από το κεφάλι της.

Και σαν δωράκι στους πρώιμους νεοφιλελέδες, εκτός από τις τερατώδεις αυξήσεις στη βενζίνη, στο πετρέλαιο,  και στα διόδια (εν μία νυκτί)  είχε στείλει στο ειδικό δικαστήριο τον Ανδρέα, έπαιζε με τους Μαυρίκηδες, και επιπλέον έκλεινε το μάτι και στον…  Ντεγκρέτσια.

Τουρλουμπούκι…

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ

Ένας πολιτικός που έζησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, την Μικρασιατική καταστροφή, την δικτατορία του Μεταξά, τον 2 παγκόσμιο πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο, ψυχρό πόλεμο, Κορέα, Βιετνάμ, αποστασία, χούντα, κατοχή της Κύπρου κλπ κλπ.

Παρακάτω θα διαβάσετε περιπτώσεις βαριάς γκαντεμιάς που είναι όλες με χρονολογική σειρά.

Οι γκαντεμιές του ακατανόμαστου άρχισαν από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε...

Την ήμερα που γεννήθηκε ο ακατανόμαστος (επίτιμος, ψηλός). έγινε η Οκτωβριανή επανάσταση (1918), η επανάσταση έσβησε ο ίδιος ακμαιότατος...

The Trip...

 Still Corners

Dead Flowers...

 Rolling Stones

The Man in Me...

 Bob Dylan

Παραπληροφόρηση μήτηρ πάντων…

Προχθές έκατσα και παρακολούθησα στο διαδίκτυο κάποια αποσπάσματα του διαγγέλματος Πούτιν, που μεταδόθηκε τη Τετάρτη από τη ρωσική τηλεόραση.

Και τον άκουσα να μιλάει για την ανάγκη του να «εξαγνίσει» τη Ρωσία, ή κάπως έτσι.

Τι μου θύμισε; Κάποιον παρόμοιο «εξαγνιστή» πριν από 70-80 χρόνια…

Μάλιστα μίλησε και για μια 5^η φάλαγγα της Δύσης που έχει σκοπό την εξόντωση της χώρας του, εξ’ ου και η άμεση ανάγκη για την εξάγνιση που λέγαμε.

Την ίδια ώρα που ο στρατός του στοχοποιεί και σκοτώνει αμάχους, βομβαρδίζοντας κατοικημένες περιοχές στις πόλεις της Ουκρανίας που προσπαθεί να καταλάβει.

Τρέλα; Σχιζοφρένεια;

Τον πνίγει μήπως το δίκιο;

Ποιος ξέρει;

Πάντως ο Πούτιν, ως γνήσιος πολιτικάντης, κι ας μην είναι γόνος, σίγουρα είναι ένας ανερυθρίαστος ψεύτης, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις και την εν γένει στάση του πριν την εισβολή, όταν «ορκίζονταν» πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί...

Η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που ξεπροβάλλει…

Και να που πάλι τα καταφέραμε να διχαστούμε.

Διότι αν κρίνω από όσα διαβάζω στα σόσιαλ μύδια, οι μισοί εξ ημών είμαστε υπάλληλοι της ρωσικής πρεσβείας, και οι άλλοι μισοί τα παίρνουμε κρυφά από τους Αμερικάνους…

Άλλοι με τον νέο Μ. Αλέξανδρο, τον Πούτιν, και άλλοι με τους «ιμπεριαλιστές» του Μπάιντεν.

Άλλοι υπέρ της ουδετερότητας και της διπλωματίας, κι άλλοι έτοιμοι να στείλουμε φρεγάτες και υποβρύχια στη Μαύρη θάλασσα.

Σαν να μην μας έφτανε η δεκαετής και βάλε διχόνοια μεταξύ ευρωπαϊστών και συριζαίων δραχμολάγνων, η εκείνη πιο πριν μεταξύ γαλάζιων και πράσινων καφενείων, τώρα εκτός από τα εμβόλια θα σκοτωνόμαστε και για τo... Χάρκοβο, που μέχρι προχθές δεν το ήξερε ούτε ο Πορτοσάλτε.

Τέλος πάντων… αυτό που είναι σίγουρο είναι πως η διπλωματία απέτυχε, εξ ου και τις τελευταίες μέρες ζούμε σε έναν νέο κόσμο στον οποίο μέχρι και η ενοχική Γερμανία αρχίζει να αγριεύει, και να θυμάται το μιλιταριστικό της παρελθόν.

100 δις!!!!!!! για αμυντικές δαπάνες ανακοίνωσε ο καγκελάριός της. 100 δις… ποιος να το πίστευε πριν από 10 μέρες;

Και αυτό διότι με τις εμμονές του αναθεωρητή Πούτιν, βλέπουμε μια θλιβερή επανάληψη μικρών κρατών να καταβροχθίζονται από υπερδυνάμεις για λόγους «εθνικών συμφερόντων».

Ο νόμος της ζούγκλας δηλαδή, όπως ακριβώς ίσχυε από την εποχή του πελοποννησιακού πολέμου, αλλά και πιο πριν.

Η Ρωσία άνοιξε διάπλατα τις πύλες της κολάσεως, και κανείς δεν ξέρει πως και πότε θα καταφέρουμε να τις κλείσουμε...

Η θεσμοθετημένη ατιμωρησία θεριεύει την εγκληματικότητα…

Συνήθως γράφω για την ανεπάρκεια του πολιτικού μας προσωπικού. Κι αυτό διότι ένα χαρακτηριστικό της μπανανίας μας είναι πως η καθημερινότητα μας εξαρτάται από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. 

Δεν είμαστε σαν τους «βελανιδοφάγους» δηλαδή, που οι χώρες και τα συστήματά τους λειτουργούν ασχέτως του ποιος κυβερνάει. Εδώ σε εμάς, ξυπνάς και δεν ξέρεις τι σε περιμένει, επειδή κάποιος υφυπουργός θέλει να αφήσει το στίγμα του, για την προκοπή του τόπου!

Σήμερα όμως θα γράψω και πάλι για την εγκληματικότητα και την ατιμωρησία.

Με την δεύτερη να θεριεύει την πρώτη.

Μια ατιμωρησία που στα καθ’ ημάς είναι σχεδόν και επίσημα θεσμοθετημένη.

Ειδικά τα τελευταία 20-30 χρόνια, οπότε και σπεύσαμε ασμένως να γίνουμε κι εμείς μέρος της «αναπτυγμένης» οικονομικά και πολιτικά Δύσης.

Κούνια που μας κούναγε…

Του κύκλου τα γυρίσματα…

Και να λοιπόν αδερφέ μου, που κάποιοι φτάσαμε εν έτει 2022 να λέμε να ξαναψηφίσουμε… ΠΑΣΟΚ! Τα ύστερα του κόσμου!

Να ρίξουμε δηλαδή το κουκί μας εκεί που δεν το ρίξαμε 30 χρόνια και βάλε.

Και που την τελευταία φορά που το κάναμε ήταν για να γλιτώσουμε από έναν άλλον… Μητσοτάκη.

Άκου να δεις…

Του κύκλου τα γυρίσματα, αλλά εκεί μας κατάντησαν οι μπινέδες.

Διότι τόση αθλιότητα ποιος την περίμενε;

Βέβαια, για να τα λέμε όλα, και σήμερα που μιλάμε το ΠΑΣΟΚ κυβερνάει (εμμέσως).

Διότι πιο πολλοί Πασόκοι είναι στα πράγματα ως υπουργοί, γενικοί γραμματείς, διοικητές, σύμβουλοι, μετακλητοί, κλπ. απ’ όσους ήταν όταν πριν από μερικά χρόνια είχαμε συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Αφήνοντας γνήσιους θαυμαστές και ψηφοφόρους του Κυριάκου στο… «περίμενε τηλεφώνημα να διοριστείς», και με το ακουστικό στο χέρι (που εν τω μεταξύ έχει μελανιάσει από το χειροκρότημα) περιμένοντας τη δικαίωση...

Μεταφασισμός και συντεχνίες

Ο φασισμός ως πολιτικο-οικονομική ιδεολογία συνδύαζε τον εθνικισμό με τον συντεχνιασμό (ο φασισμός προέρχεται ετυμολογικά από την ιταλική λέξη για την συντεχνία), κάτι σαν εθνικιστικός συνδικαλισμός ας πούμε, ο οποίος σαν οικονομικό μοντέλο εξηγείται καλύτερα από τον κορπορατισμό.