25.1.16

Enter One...

Sol Seppy




Από τον πολιτισμικό εθνομηδενισμό στην εκποίηση της χώρας!



Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα, ο πολιτικός φιλελευθερισμός της νεοφιλελεύθερης δεξιάς συναντά το πολιτισμικό του ανάλογο στον πολιτισμικό νεοφιλελευθερισμό της εθνομηδενιστικής και πολυπολιτισμικής αριστεράς.
Τα τελευταία τριάντα ή σαράντα χρόνια, σε όλες τις δυτικές –και όχι μόνο– κοινωνίες η γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η κατεδάφιση της κοινωνικής προστασίας –με αφετηρία τον Ρήγκαν και τη Θάτσερ– συμβάδιζε με την ταυτόχρονη ενίσχυση και επέκταση του πολιτισμικού φιλελευθερισμού της «πολυπολιτισμικής» αριστεράς.




Το κέντρο βάρους της ενασχόλησης και των κινητοποιήσεων αυτής της αριστεράς μετατέθηκε από τις εργατικές κινητοποιήσεις και την αντιμπεριαλιστική αλληλεγγύη στα δικαιώματα των μειονοτήτων, τον περιβαλλοντισμό (και όχι την αντισυστημική οικολογία), τα ατομικά δικαιώματα, τη σεξουαλική απελευθέρωση και την νεολαιίστικη κουλτούρα.
Παράλληλα, δαιμονοποιήθηκε κάθε αναφορά στην εθνική ταυτότητα και τα εθνικά συλλογικά δικαιώματα, ενώ επεκτάθηκε μια γενικευμένη ατομικοποίηση των συμπεριφορών και των αντιδράσεων, η οποία επιταχύνθηκε από το διαδίκτυο και τα λεγόμενα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης (στην πραγματικότητα, δίκτυα κοινωνικής απομόνωσης). Επρόκειτο για το κοινωνικό υπόβαθρο και την ιδεολογική προετοιμασία για τη γενικευμένη ιδιωτικοποίηση των πάντων που προωθούσε ο καπιταλιστικός νεοφιλελευθερισμός. Η σεξουαλική απελευθέρωση, επί παραδείγματι, μεταβλήθηκε σε όχημα για την γενικευμένη εμπορευματοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων και την ανάπτυξη της κατανάλωσης…


Το κόμμα είμαι εγώ!



Πολλοί φίλοι απορούν, προς τι η παράδοξη και λίγο τρομακτική φιέστα για τον πρώτο χρόνο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση είναι απλή: θεμελιώδης ρίζα της ηγεμονίας που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι ο ριζοσπαστικός λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός αυτός χτίστηκε πάνω στην αδιαμεσολάβητη, προσωπική κλήση, το «κάλεσμα» του χαρισματικού ηγέτη προς τον λαό του.




Απαραίτητη συνθήκη για να υπάρξει ο λαϊκισμός είναι η περιοδική επικύρωσή της ισχύος του «διά βοής» από την κοινωνική του βάση. Ο λαϊκισμός ενδυναμώνεται μόνο μέσα από την επαφή του ηγέτη με τις μάζες…

Don’t feed the troll…



Όλοι ξέρουμε, ή υποψιαζόμαστε, ότι τα τρολς του διαδικτύου είναι μακάκες! Τώρα, και χάρη σε ένα βίντεο που ανέβηκε στο AsapScience, ξέρουμε και το γιατί είναι μακάκες.



Εν ολίγοις, τα τρολς στο ίντερνετ συνήθως έχουν σκοτεινούς χαρακτήρες, επιδεικνύουν μακιαβελισμό, ναρκισσισμό,  και ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα σαδισμού. Πέραν όλων αυτών, είναι και συμπλεγματικοί…

Συνηθίζοντας το χειρότερο…



Στις 25 Ιανουαρίου του 2015 οι Ελληνες ήταν χωρισμένοι σε δύο μεγάλες ομάδες. Στην πρώτη, την πλειοψηφική, συγκαταλέγονταν όσοι πίστευαν ότι ο κ. Τσίπρας θα τηρήσει τις υποσχέσεις του. Δεν ήσαν μόνον όσοι ανιστόρητοι φαντασίωναν την αριστερή επανάσταση στην Ευρώπη και όσοι ονειρεύονταν έναν «άλλο κόσμο που είναι εφικτός» σε τούτο εδώ τον κόσμο. Αυτοί ήσαν οι λιγότεροι.



Η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων του πίστευε πως θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, θα απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια, θα επαναπροσλάβει όσους είχαν χάσει τις θέσεις τους στο Δημόσιο και, γενικά, ότι θα επαναφέρει την Ελλάδα εκεί όπου ήταν όταν αρμένιζε για την κρίση. Υποσχόταν οπισθοδρόμηση με προοδευτικό λεξιλόγιο ή, εν πάση περιπτώσει, ένα λεξιλόγιο το οποίο το συλλογικό μας ασυνείδητο έχει καταχωρίσει ως «προοδευτικό». Καθησύχαζαν εαυτούς με το ρεφρέν «πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα». Ας δοκιμάσουμε και κάτι άλλο...


Ένας χρόνος αλήθειες


Ω, ναι, δεν διαβάσατε λάθος τον τίτλο. Ο τελευταίος χρόνος, αυτός της «Πρώτη Φορά Αριστερά» υπήρξε ο ειλικρινέστερος χρόνος της μεταπολίτευσης.

Παραλήρημα Φλαμπουράρη…



Τον δικό του απολογισμό του ενός έτους στην εξουσία κάνει ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης.




«Επί ένα χρόνο, ο λαός μας με την κυβέρνησή του, δίνει καθημερινά μάχες για να υπάρξει. Μάχεται παντού και καθολικά, αλλά η Λερναία Ύδρα δεν υπάρχει μόνο στα παραμύθια» αναφέρει ο υπουργός Επικρατείας και όπως τονίζει ο ίδιος σε σχετική δήλωσή του: «Η Αριστερά δεν είναι νήπιο ενός έτους, ερχόμαστε από μακριά και προχωράμε»…