11.2.17

Opium Tea...

Nick Cave




Οι νεοσταλινικοί κάνουν χιούμορ…



Ο Στάλιν είχε χιούμορ. Και μη με ρωτήσετε ποιοι δεν το εκτιμούσαν, διότι η Ιστορία φρόντισε να σβήσει τα ίχνη τους. Του άρεσε να κάνει και πλάκα. Επειδή έπασχε από αϋπνίες, λέγεται πως με τη συνοδεία του σωσία του έπαιρνε το αυτοκίνητο και, όπου συναντούσε κάναν τύφλα στο μεθύσι από τη βότκα να σέρνεται στο πεζοδρόμιο, τον χαιρετούσε μαζί με τον σωσία του στρατιωτικά. Δεν ξέρω πόσοι έμεναν στον τόπο. Και ένας Στάλιν τους έφτανε. Ομως ο ίδιος το διασκέδαζε.



Ο προλεταριακός μύθος, κατά το αστικός, μας λέει επίσης πως συνήθιζε να τηλεφωνεί σε διαφόρους μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και να μιλάει μαζί τους για ώρες. Το αίμα πάγωνε στις φλέβες τους όταν άκουγαν «εδώ σύντροφος Στάλιν», αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να του απαντήσει «πήρατε λάθος αριθμό» – όπως με τις εισπρακτικές…


Βενεζουέλα: Τρώνε φλαμίνγκο και μυρμηγκοφάγους!



O φοιτητής της βιολογίας Luis Sibira βρήκε τις πρώτες ενδείξεις τον περασμένο Νοέμβριο. Οκτώ ροζ φλαμίνγκο είχαν σφαγιαστεί, το στήθος και οι κορμοί τους είχαν αφαιρεθεί και το μόνο που είχαν αφήσει στα κουφάρια τους ήταν τα κεφάλια, τα πόδια και τα φτερά τους. Τα νεκρά πουλιά βρέθηκαν διάσπαρτα στα ελώδη εδάφη της λιμνοθάλασσας Las Peonias στη δυτική Βενεζουέλα.



 
Το κυνήγι των φλαμίνγκο είναι παράνομο και ασυνήθιστο στη λιμνοθάλασσα που απέχει λιγότερο από 200 μίλια από τα κολομβιανή σύνορα και αυτή ήταν η πρώτη φορά που είχε καταγραφεί ένα τέτοιο περιστατικό. Έκτοτε, οι βιολόγοι κατέγραψαν ακόμη 20 παρόμοιες περιπτώσεις και πιο πρόσφατα, τον Ιανουάριο, βρέθηκαν πολλά νεκρά πουλιά κρυμμένα κάτω από θάμνους, ενώ υπήρχαν και φυσίγγια σε κοντινή απόσταση...


Δεν με λένε Κασσάνδρα (Part II)…



Πριν δύο χρόνια και κάτι σας λέγαμε πως δεν μας λένε Κασσάνδρες, αλλά έτσι μας αντιμετωπίζατε: προφήτες που πέφτουμε πάντα μέσα, αλλά κανείς δεν μας πιστεύει... Σήμερα εξακολουθείτε να μη μας ακούτε.




Εξακολουθείτε να θυσιάζετε τα παιδιά σας στο βωμό της κάθε σας ιδεοληψίας.
Άλλος θέλει να καταργήσουμε τα κράτη και να μαστιγώσουμε τους ΔΥ...
Άλλος να καίμε ζωντανούς ομοφυλόφιλους και να ζωστούμε εκρηκτικά να πάμε να πάρουμε την Πόλη... Άλλοι, απλά να συνεχίσουν να παίρνουν σύνταξη για 15 χρόνια ξυσαρχιδισμού ίσα με Στρατάρχη (οι οποίοι παραδόξως είναι τελικά οι πιο λογικοί, αν το πάρεις ωφελιμιστικά)...


Νομισματικές ιστορίες στη λαϊκή…



Έξω από το παράθυρο έχει, όπως κάθε Παρασκευή, λαϊκή. Ακούγεται σούσουρο και στήνω αυτί. Κάποιος προσπαθεί να ψωνίσει …με γραμματόσημα. Έχει φύλλα με τυπωμένα γραμματόσημα, που είναι κρατική έκδοση, με εγγυημένη αξία από το Δημόσιο, και μάλιστα σε ευρώ, αλλά κανείς δεν τα παίρνει.



Ένας ψυχόπονος μανάβης του λέει να τα δώσει στον πάγκο στην επόμενη γωνία, στην κοπελιά που γράφει ακόμα γράμματα στον αρραβωνιαστικό της που έφυγε για δουλειά στη Σουηδία. Από το βάθος ακούγεται Καζαντζίδης…


Η απειλή των ανικάνων…



Το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησής δεν είναι αυτό που όλοι νομίζαμε. Δεν φταίει ότι είναι ιδεολογικά κολλημένοι στις παρακαταθήκες του Καρανίκα, που φυλλομέτραγε βιβλία αλλά ποτέ δεν κατάλαβε ότι το Μπρυκνέρ και το Πασκαλ ήταν Επίθετο και όνομα του ιδίου ανθρώπου. Ότι τον ένοιαζε να πουλάει μούρη στις ρηγούδες και στις κνίτισσες και μετά στις εξαρχειώτισες έχοντας σε πόκετ έκδοση το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.




Δεν φταίει ότι είναι «φλώροι» που εκ του ασφαλούς έκαναν μαθητικές επαναστάσεις εναντίον της μεταρρύθμισης Αρσένη, έχοντας εξασφαλίσει από τους γονείς τους, οι περισσότεροι γέννημα θρέμμα είτε της Αντίστασης είτε του αντιδικτατορικού αγώνα, ένα ασφαλές επίπεδο ζωής, με χαρτζιλίκι αρκετό για σπουδές στο χαλαρό και διακοπές στο μόνιμο…