28.2.17

Heartbeat City...

The Cars





Βακακοφαγία με ιδεολογικό πρόσημο…



Τα πλήθη «συναρπάζονται όταν οι πλούσιοι και ισχυροί πάσχουν ένεκα τραγικής μοίρας», παρατηρεί ο Κοϊντιλιανός – και θυμίζει φίλος, του οποίου τα στάτους έχουν διδακτική αξία. Στην περίπτωση Βακάκη συνεπικουρεί κι η συγκυρία, καθώς υπάρχει βίντεο, που μετατρέπει το τροχαίο της Κυριακής σε πρώτο θέμα διαρκείας.




Βεβαίως, τα πλήθη είχαν συναρπαστεί και με τον θάνατο του Παντελή Παντελίδη. Δεν βρέθηκαν πολλοί όμως, τότε να περιυβρίσουν τον νεκρό τραγουδιστή. Τώρα, γράφτηκαν τέρατα, διότι η αντίδραση έχει και παρονομαστή δήθεν κοινωνικής αντιπαλότητας...


Μνημόνιο κι όσο αντέξουν…



Αν πιστοποίησε κάτι η συμφωνία των Βρυξελλών στις 20 Φλεβάρη ανάμεσα στους εκπροσώπους των Τσιπροκαμμένων (Τσακαλώτος-Χουλιαράκης) και στους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών δανειστών, είναι πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι αποφασισμένοι να υπογράψουν τα πάντα, ώστε να μην αναγκαστούν να προσφύγουν σε εκλογές και να εγκαταλείψουν πρόωρα την εξουσία.



Γιατί η προσφυγή στις κάλπες τώρα, με το πρόσχημα της «ηρωικής αντίστασης στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών», δε θα είχε τίποτα το ηρωικό. Από πολύ κόσμο θα εκλαμβανόταν ως αποτυχία της πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ως διάψευση των υποσχέσεων που έδιναν όταν υπέγραφαν το τρίτο Μνημόνιο κι αμέσως έκαναν εκλογές, ως προσπάθεια να τους υποκλέψουν και πάλι την ψήφο…


«Όχι ωρέ, δεν θα σας περάσει»…



 «Όχι ωρέ, δεν θα σας περάσει» είναι ο τίτλος άρθρου, αειθαλούς 92χρονου, πατριάρχη της δημοσιογραφίας, σε κυριακάτικη εφημερίδα. Σε ποιους απευθύνεται με υπερήφανη ελληνική λαλιά και τους λέει ότι δεν θα τους περάσει; Μα φυσικά στην επάρατη «ξενοκρατία» που ενέσκηψε και σκλάβωσε τον περήφανο λαό μας!




Από σεβασμό στην πολιτεία του πολύπειρου αρθρογράφου, δεν θα σχολιάσω την άποψη που εκφράζει, όπως ας πούμε ότι χαρακτηρίζει τον ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλο, ως… «κήρυκα της αγωνιστικής αισιοδοξίας -που- με τα χαμογελαστά παιδάκια της ΕΛΠΙΔΑΣ και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο (είναι σαν) να λένε στην ξενοκρατία, όχι ωρέ δεν θα σας περάσει».
Κατά το αρθρογράφο «τέτοιες ήταν και οι φυσιογνωμίες των αγωνιστών του 21, του Κολοκοτρώνη, του Παπαφλέσσα, του Υψηλάντη, του Νικηταρά, του Διάκου… (ενώ) ο σημερινός έλληνας κρύβει μέσα του το πολύτιμο DNA του αρχαίου έλληνα» (ο γράφων ομολογεί ταπεινά ότι του είχε διαφύγει πως η φυσιογνωμία του - συμπαθούς σε με - Προκόπη Παυλόπουλου, είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση της φυσιογνωμίας των ηρώων του 21!)...


«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα»;



Αυτό το ερώτημα, που απηύθυνε ο νεανίας στον πατέρα του πριν από 80 χρόνια ακριβώς, καθίσταται επίκαιρο και στις ημέρες μας. Κάποιος, που θα έβλεπε τους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζουν μετά το Eurogroup, θα είχε την ίδια απορία με αυτήν που είχε ο νεανίας το 1937.




Ηταν η εποχή που η μεταξική προπαγάνδα οργίαζε και συνέθετε ύμνους προς το καθεστώς. Γιατί, η επικεφαλίδα αυτού του άρθρου είναι στίχος από τον ύμνο της 4ης Αυγούστου. Και αν τότε, το δικτατορικό καθεστώς απαντούσε -με τη βεβαιότητα και τη σιγουριά που του παρείχε η απόλυτη εξουσία- πως ο Ι. Μεταξάς είναι η πηγή της χαράς και της ευτυχίας των Ελλήνων, η σημερινή συγκυβέρνηση αδυνατεί να εξηγήσει πειστικά τους πανηγυρισμούς της…

Ο κεραυνοβόλος έρωτας του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΝΔ…



Ένα φάντασμα πλανάται τον τελευταίο καιρό πάνω από την πολιτική ζωή της χώρας: Όσα στελέχη της ΝΔ κάνουν αντιπολίτευση και συγκρούονται σκληρά με τον ΣΥΡΙΖΑ, βλάπτουν το κόμμα με την επιθετικότητα και την πολυπραγμοσύνη τους και έρχονται δήθεν σε αντιπαράθεση με άλλα στελέχη της ΝΔ, καραμανλικής προέλευσης, τα οποία συστήνουν σύνεση και μετριοπάθεια.




Το έργο ανεβαίνει με επιτυχία σε φιλοκυβερνητικά site, εφημερίδες και blogs στην υπηρεσία της εναγώνιας προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα στην ΝΔ, βλέποντας ότι καλπάζει στις δημοσκοπήσεις, ενώ οι ίδιοι έχουν γίνει χίλια κομμάτια, ο υπουργός Οικονομικών κρύβεται, ο πρώην υπουργός Παιδείας τσακώνεται με τον Πάνο Καμμένο και οι Παππάς -Βερναρδάκης συγκρούονται για το ποιος θα βρεθεί πιο κοντά στον αγαπημένο "Ηγέτη"…