27.2.16

T.B. Sheets...

Van Morrison




Δεν υπάρχει «πολιτικά ορθή» λύση στο μεταναστευτικό…



Δεν υπάρχει «πολιτικά ορθή» λύση στο μεταναστευτικό, λύση που θα διασφαλίζει την εθνική ασφάλεια και κοινωνική συνοχή της χώρας και ταυτόχρονα θα είναι αποδεκτή από τους ιδεοληπτικούς ψυχάκηδες του επαγγελματικού «ανθρωπισμού», τις διαβόητες ΜΚΟ και λοιπούς χρήσιμους ηλίθιους του αρχηγού των δουλεμπόρων και του φανατικού Ισλάμ, του Ερντογάν.





Η δε συγκυβέρνηση Άμποτ και Κοστέλο ή Χονδρός και Λιγνός, ό,τι σας κάνει κέφι, έκανε βέβαια μια απλή αλλά αποτελεσματική επιχείρηση προπαγάνδας. Άφησε χιλιάδες δύστυχους, ανάμεσα τους γυναικόπαιδα, να σέρνονται στην Εθνική Οδό. Πόσο δύσκολο ήταν να τους καθοδηγήσει, να τους συγκεντρώσει, περιθάλψει, να βάλει λεωφορεία ή δυο τρένα; Ήθελε όμως την εικόνα. Την εικόνα, πχ με το παιδάκι που κρατά το παλτό του και σέρνει την τσάντα. Μαστίγωσε την συνείδηση του Έλληνα…


Τα μπλόκα των αγροτών και ορισμένες δίκαιες διεκδικήσεις…



Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά. Πρεμιέρα το 1996, με πρωταγωνιστές Μπούτα και Πατάκη του ΚΚΕ και Κοκκινούλη της ΝΔ. Οι βαμβακοπαραγωγοί, τα ευνοημένα παιδιά του συστήματος, εγκαινιάζουν την μορφή πάλης «τα τρακτέρ στους δρόμους» που εγκλώβισε και τις επόμενες φουρνιές, με  το γνωστό σύνθημα.




Η αποκωδικοποίηση του συνθήματος για τους μη γνωρίζοντες είναι απλή: αφού το βαμβάκι εντάχθηκε με προνομιακό καθεστώς στην Ε.Ε. εξασφαλίζοντάς τους επιδοτήσεις σχεδόν διπλάσιες από την τιμή αγοράς, αφού το υποβάθμισαν στην προσπάθειά τους να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο, όταν η αγορά τους εκδικήθηκε αφήνοντας το στα αζήτητα, απαιτούσαν διά του κλεισίματος των δρόμων, να καλυφθούν οι απώλειες του εισοδήματός τους από τον κρατικό προϋπολογισμό…


Λίγο προτού μας κλείσουν το Ιντερνετ…



Με άλλα λόγια, για να ανακεφαλαιώσουμε, ζούμε σε μια χώρα στην οποία ιστορικοί διώκονται δικαστικά, επειδή τα αποτελέσματα του επιστημονικού τους έργου δεν ταιριάζουν απόλυτα με τους μύθους ντόπιων, ηθοποιοί προσβάλλουν όλα τα άτομα με κινητικές δυσκολίες σε κοινό δύο εκατομμυρίων τηλεθεατών χωρίς καμία συνέπεια, μητροπολίτες καλούν το ποίμνιό τους να φτύσει τους ομοφυλόφιλους, κυκλοφορεί ευρέως καθημερινή εφημερίδα που βρίζει, απειλεί και συκοφαντεί κάθε μέρα χωρίς να την πειράζει κανένας, η δικαιοσύνη όμως καταδικάζει τον εμπνευστή χιουμοριστικής σελίδας του Facebook που σατιρίζει τη λατρεία μέντιουμ παππούλη, την ώρα που εκδότες μικροσκοπικών φύλλων και ιδιοκτήτες σκουπιδοσάιτ εκβιάζουν επιχειρηματίες και πολιτικούς για διαφημίσεις ανενόχλητοι για χρόνια.



Ολο αυτό τον αχταρμά υποστηρίζει ότι θέλει να τον ελέγξει μια κυβέρνηση που παρακάμπτει αρμόδιες ανεξάρτητες αρχές για να μοιράσει όσες τηλεοπτικές άδειες πιστεύει ότι τη συμφέρει, ενώ στελέχη της δηλώνουν ότι είναι κακό πράγμα να υπάρχουν αντιπολιτευόμενα κανάλια, και ότι πρέπει να «τακτοποιηθεί» και η αγορά των ραδιοφώνων και του Ιντερνετ και γενικά οτιδήποτε μπορεί να φιλοξενεί φωνές και γνώμες που δεν συμφωνούν μαζί της...


Ο Λάκης, ο λαϊκισμός κι ο φασισμός…



«Λοιπόν, αν ψάχνουν ποια είναι η αιτία που ο Τσίπρας με κλειστές τράπεζες με εντολή των Ευρωπαίων ξεσηκώνει τα πλήθη, η διαφορά είναι στο βλέμμα. Στο βλέμμα του. Το βλέμμα κάνει την διαφορά στην Ιστορία!».



Το έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος. Θα μπορούσε κανένας να πει ότι εμπορεύεται ιδέες, αλλά τους έχει προλάβει. Είναι δημόσιος κατήγορος από καιρό ο ίδιος. Για όσους βρίσκονται έξω από την δική του -επαγγελματική- ηθική.
Είναι δημαγωγός κι ο ίδιος που ξέρει να συναρπάζει, να «ακούει». Ξέρει τι θέλει το πλήθος, ως  αγράμματος χειραγωγός…


Τόσο αδίστακτος;



Ο πρωθυπουργός την Τετάρτη, στην ομιλία του στο Κοινοβούλιο, ζήτησε συναίνεση στα εθνικά ζητήματα. Για πολλοστή φορά (έχω χάσει το μέτρημα από τον Ιούλιο). Ανακοίνωσε μάλιστα ότι αποδέχεται το αίτημα της αντιπολίτευσης για Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις, να πραγματοποιηθεί αυτό πριν την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της 6ης Μαρτίου.




Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι το συναινετικό πνεύμα που προσπάθησε να εμφανίσει ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι ο τρόπος που το ζήτησε.  Πιο συγκεκριμένα, η συνολική διάρκεια της ομιλίας του ήταν 41 λεπτά. Από αυτά, τα 13 αναλώθηκαν στην ρητορεία περί εθνικής ομοψυχίας. Και τα υπόλοιπα 28 σε οξύτατους αντιπολιτευτικούς τόνους! Εξαιρετικά διχαστικούς αντιπολιτευτικούς τόνους!