Ραντεβού στα … βιβλιοπωλεία.

Επισημαίναμε και παλιότερα ότι ένα από τα βασικά προβλήματα των πολιτικών μας είναι ότι δεν διαβάζουν ούτε εφημερίδα.

Αυτό ιστορικά είχε να κάνει περισσότερο με τη Δεξιά.

Οι Αριστεροί -ίσως λόγω διώξεων και εξοριών- διάβαζαν πιο πολύ, επεξεργάζονταν τις θέσεις τους περισσότερο· οι περισσότεροι Δεξιοί ήταν πολύ απασχολημένοι με τη νομή του μεγάλου λάφυρου του Εμφυλίου, που ήταν το κράτος.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν…

Κεντροαριστερά και προσωπικός απομονωτισμός…

Οι μεγάλες πολιτικές μεταβολές στην Ευρώπη έχουν δύο κατευθύνσεις: Μία κεντροαριστερή και μία αντισυστημική με ακροδεξιές διαστάσεις.

Και οι δύο θα εκφραστούν στο νέο Ευρωκοινοβούλιο.

Η Ελλάδα παρουσιάζει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με μία εντονότερη απόκλιση προς την Ευρωπαϊκή αντισυστημικότητα που παρεισφρύει στα κόμματα της αριστεράς και την ακροδεξιά.

Έτσι ουσιαστικά στην Ελλάδα παρατηρείται μία διάταση του πολιτικού τόξου προς τα αριστερά και τα δεξιά.

Στο κέντρο διευρύνεται ένα κενό εκπροσώπησης.

Αυτό είναι περισσότερο αισθητό στην πλευρά της Κεντροαριστεράς λόγω της σχετικά πρόσφατης βαριάς συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ.

Οι φαλάκρες είναι το μέλλον;

Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω μόνο φαλάκρες.

Εκατοντάδες φαλάκρες.

Οι οποίες αρχίζουν από τα ορεινά καθίσματα και φτάνουν ώς τις πρώτες σειρές, όπου δεσπόζει η πιο λαμπερή απ’ όλες.

Αυτή του κ. Θόδωρου Μαργαρίτη, ο οποίος, ως γνωστόν, είναι γλόμπος.

Eίμαι σίγουρος ότι δεν θα εκλάβει κακοπροαίρετα τον χαρακτηρισμό, καθώς κι ο γράφων νομοτελειακά θα απολήξει στη γλομποειδή κατηγορία των φαλακρών λόγω οικογενειακής παράδοσης – ήδη οι ενδείξεις είναι δυστυχώς ορατές.

Δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό ενός προλόγου για τρίχες γιατί, θέλοντας και μη, αυτές είναι που πρωτοπαρατηρεί κανείς στο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ.

Kizmiaz....

The Cramps in Kizmiaz...

Όλα θα πάνε καλά…

Εδώ και αρκετά πλέον χρόνια διανύουμε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης.

Τόσο οικονομικής όσο και πολιτικής.

Με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια…

Να περπατάμε και να παραμιλάμε.

Η ανεργία είναι στο φουλ, όπως στο φουλ είναι και η αγανάκτηση.

Και δεν μιλάω για την επαγγελματική ή τεχνητή αγανάκτηση που προωθούν επιμελώς και καθημερινά τα διάφορα παπαγαλάκια, και οι πράκτορες του χάους, αλλά για την γνήσια, αυτήν δηλαδή που νιώθουν στο πετσί τους οι άνεργοι, οι απολυμένοι, και γενικά οι οικονομικά γονατισμένοι συμπατριώτες μας.

Και σαν να μην μας έφτανε το οικονομικό αλαλούμ, από το οποίο προσωπικά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα μας βγάλει ο Σαμαράς,  τώρα έχουμε και πολιτικό αλαλούμ, που απειλεί την ήδη τρεμάμενη κυβερνητική συνοχή.

Και για αυτό (θα το ξαναπώ) ας όψονται οι «υπερπατριώτες» που ψήφισαν τον ψεκασμένο Πάνο και τον «αστροφυσικό» Καπερνάρο, στερώντας την ΝΔ από ένα σημαντικό ποσοστό που θα μπορούσε να δώσει άλλο κυβερνητικό αέρα στον Σαμαρά.

Αλλά τέλος πάντων, αυτά θα τα βρουν οι ιστορικοί του μέλλοντος…

Οι περήφανοι της Νάουσας…

Διαβάζω πως η γενική συνέλευση των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων της Νάουσας, αρνήθηκε το πετρέλαιο θέρμανσης που προέρχεται από δωρεά του ιδρύματος του μεγιστάνα Τζορτζ Σόρος, παρά το γεγονός πως υπάρχει κίνδυνος να μείνουν και πάλι χωρίς θέρμανση τα σχολεία εντός των επόμενων ημερών.

Δύο εβδομάδες πριν είχαν κλείσει τα σχολεία οι ίδιοι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έλλειψη πετρελαίου. 

Η ανθρώπινη φύση, το μνημόνιο, και η Αργεντινή….

Ιδού ένα άκρως ενδιαφέρον και επίκαιρο σχόλιο που αλίευσα στο φέισμπουκ από τον φίλο John Black.

...Τα βίντεο και τα ρεπορτάζ από την Αργεντινή των ημερών αυτών είναι μάθημα πολιτικής φιλοσοφίας.

Οι αστυνομικοί απεργούν λόγω μη καταβολής των μισθών τους, και η κοινωνία έχει επανακάμψει σε μια αρχέγονη, προ-πολιτική κατάσταση όπου μόνος νόμος είναι το δίκαιο του ισχυροτέρου…

Μισέλ, όπως λέμε … Κατίνα!

Σιχαίνομαι και αποστρέφομαι τους μικρόψυχους ανθρώπους.

Τα λέω όλα αυτά με αφορμή την αντίδραση της Μισέλ Ομπάμα στους ακκισμούς του Μπάρακ με τη Δανή Πρωθυπουργό.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών αντέδρασε ως συνοικιακή γυναικούλα Β' κατηγορίας αγνοώντας τη θέση της και κυρίως αγνοώντας τη θέση του συζύγου της.

Η εικόνα του ισχυρότερου ηγέτη του πλανήτη να κάθεται σαν δαρμένος σκύλος αποτελεί ντροπή όχι μόνο για εκείνον άλλα κυρίως και πάνω από όλα για εκείνη.

Η ομάδα Έψιλον…

Συγκαταλέγομαι σ’ αυτά τα υπεραισιόδοξα τέκνα του διαφωτισμού τα οποία, όταν ξέσπασε η κρίση πίστευαν πως η βίαιη πλημμυρίδα των πραγματικών προβλημάτων θα μας ανάγκαζε να οργανώσουμε ένα δίχτυ ορθολογισμού εν είδει αυτοπροστασίας.

Είχα κι εγώ την ψευδαίσθηση, όπως πολλοί συνομιλητές μου, ότι η κατάκτηση του δημόσιου λόγου από τις δυνάμεις του ανορθολογισμού δεν ήταν παρά μια παράπλευρη απώλεια της γενικευμένης ψυχασθένειας που είχε προκαλέσει η υπερβολική κατανάλωση αστακομακαρονάδας και χοληστερόλης στη φυλή των Καγιέν.

Η αυτοπεποίθηση που δημιουργούσε η δανεική οικονομική δύναμη, την οποία δεν ξέραμε πώς να διαχειριστούμε, ήταν έλεγα, φυσικό, να οδηγήσει πολλούς από εμάς στο καθησυχαστικό συμπέρασμα πως κάποια ομάδα Εψιλον είχε αποφασίσει να πάρει στα στιβαρά της χέρια τον ελληνισμό και να τον βοηθήσει να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στη διεθνή των εβραιοσιωνιστών, τους μασόνους, τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, τον Σόρος, την Ουνία και τον Πάπα…

Τελείωσε. Θα ψηφίσω Τσίπρα!

Λοιπόν φίλοι μου, μετά τη προχθεσινή μεγαλειώδη εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα, το πήρα απόφαση,
ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!

Ο κ. Τσίπρας, συναντήθηκε με τον Επίτροπο των Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Όλι Ρεν και του εξήγησε ότι «Τις κόκκινες γραμμές, τις βάζει η κοινωνία, όχι η κυβέρνηση Σαμαρά. Κι αν τις υπερβούν, η φράση που μας είπε πριν τρία χρόνια στο ελληνικό Κοινοβούλιο, το «καλό κουράγιο», θα είναι μια φράση χρήσιμη και για τον ίδιο και για την Ε.Ε. στο σύνολό της».

Βλέπετε κύριοι της Κυβέρνησης πως γίνονται οι διαπραγματεύσεις;