23.7.15

Αν είχαν μυαλό οι εργάτες...



Στο "ΒΗΜΑ" δημοσιεύθηκε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πολιτικό ρεπορτάζ. Σύμφωνα με την αφήγηση τού συντάκτη, "ο κ. Τσίπρας σχεδίαζε από τις αρχές του 2014 να «ποντάρει» στη Μόσχα για να προετοιμάσει ένα στιβαρό και αξιόπιστο σχέδιο για την επιστροφή στη δραχμή. Οι κ.κ. Καμμένος, Δραγασάκης, Βαρουφάκης, Παππάς, Λαφαζάνης κ.ά. γνώριζαν τις βασικές πτυχές του πρωθυπουργικού σχεδιασμού. Όλοι εκτιμούσαν πως οι Γερμανοί, μόλις θα συνειδητοποιούσαν ότι η Αθήνα είναι αποφασισμένη να «σπάσει το γυαλί» της ευρωζώνης, θα υποτάσσονταν στο ελληνικό αίτημα για μια μεγάλη διαγραφή του χρέους. Και κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας θα άλλαζε και την Ευρώπη, όπως πίστευε. Ο Πρωθυπουργός πορεύθηκε με αυτή τη βεβαιότητα από πέρυσι και ως πριν από λίγες ημέρες. Γι' αυτό και απέρριψε πολλές προτάσεις συμφωνίας, πολύ πιο συμφέρουσες. Ήθελε το μέγιστο... ". 



Εκτός αυτού, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, "ο Πρωθυπουργός γνώριζε πως η εισαγωγή εθνικού νομίσματος δεν νοείται χωρίς το κράτος να διαθέτει ισχυρά συναλλαγματικά διαθέσιμα. Ζήτησε λοιπόν από τη Μόσχα ένα δάνειο ύψους 10 δισ. δολαρίων που θα το αξιοποιούσε για να υποστηριχθεί η δραχμή. Η Μόσχα δεν απέρριψε το αίτημα, αλλά άρχισε να συζητεί αορίστως για 5 δισ. δολάρια ως «προκαταβολή» για τον αγωγό South Stream. Αιτήματα για δάνεια σε δολάριο στάλθηκαν παράλληλα στο Ιράν και στην Κίνα, αλλά καμία από τις δύο χώρες δεν υπέκυψε στον πειρασμό, αφού δεν θα είχαν κανένα όφελος αν συνέπρατταν σε ένα πλήγμα προς την ευρωζώνη. Μέσα στον «ενθουσιασμό του πρωτάρη», περίσσεψαν τα αστραφτερά χαμόγελα και ουδείς υποψιάστηκε τη σκληρότητα των διεθνών σχέσεων"…

Και το δημοσίευμα καταλήγει, παρέχοντας την εκδοχή του για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, ότι η Μόσχα αντάλλαξε την Αθήνα με το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ :
" Όπως βεβαιώνουν πηγές που δεν επιτρέπουν διάψευση, ο κ. Τσίπρας ταξίδευσε στη Μόσχα έχοντας ήδη αποφασίσει το δημοψήφισμα ενώ ήταν απόλυτα προειδοποιημένος (και όχι μόνο από τον Μάριο Ντράγκι...) για το επερχόμενο κλείσιμο των τραπεζών. Για τον Πρωθυπουργό όμως οι κλειστές τράπεζες δεν ήταν «καταστροφή». Ήταν ο καταλύτης που, με την κατάλληλη εκμετάλλευση, θα έσπρωχνε τους Έλληνες... σε νέες θάλασσες. Η αρχή του τέλους ήρθε το απόγευμα της Κυριακής του δημοψηφίσματος, όταν έφτασαν στην Αθήνα οι πρώτες πληροφορίες ότι η Ρωσία μάλλον δεν θα στηρίξει τη δραχμή - γι' αυτό και το «κλίμα ήττας» που «μυρίστηκε» ο κ. Βαρουφάκης μπαίνοντας περιχαρής στο Μέγαρο Μαξίμου. Ως την Τετάρτη 8 Ιουλίου, όταν ο Πρωθυπουργός μίλησε στο Ευρωκοινοβούλιο, είχαν σβήσει και οι τελευταίες ελπίδες. Τότε αποδέχθηκε ότι χωρίς συμφωνία «θα ανατιναχθεί το κράτος» και παραδόθηκε άοπλος στα χέρια της κυρίας Ανγκελα Μέρκελ".
Γιατί φτάσαμε εκεί; Κλείνει ο συντάκτης : "Γιατί έληξε άδοξα το θερμό ελληνορωσικό φλερτ; Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Ρωσία αντάλλαξε την Αθήνα με το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ της Ανατολικής Ουκρανίας. Σχεδόν ταυτόχρονα με το ελληνικό δημοψήφισμα οι ηγέτες των φιλορωσικών περιοχών της Ανατολικής Ουκρανίας προκήρυξαν τοπικές εκλογές για το φθινόπωρο, που ερμηνεύονται ως βήμα απόσχισης, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση από την κυρία Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ. Είναι ένα σχέδιο ενίσχυσης της ρωσικής ισχύος στην Ουκρανία που οι οξυδερκείς αναλυτές στοιχηματίζουν ότι έχει τα δακτυλικά αποτυπώματα του πραγματιστή κ. Ρεσέτνικοφ. Και όχι μόνο αυτό. Κατά μία άποψη ο ρώσος βετεράνος διέσωσε παράλληλα και μια άλλη χώρα, τη χώρα μας, για την οποία γνωρίζει τόσο πολλά...".
Δίχως διάθεση επίκρισης για μια ιστορική ελληνική εφημερίδα, δεν λησμονούμε ότι στο "ΒΗΜΑ" είχε δημοσιευθεί με περισσή βεβαιότητα η είδηση ότι πραγματοποιήθηκε μια ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής η οποία ποτέ δεν έλαβε χώρα.
Ωστόσο, αποδεχόμαστε ως έγκυρο το δημοσίευμα για το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με τη Μόσχα, παρότι στηρίζεται σε πληροφορίες που σήμερα δεν είναι εύκολο να αποδειχθούν, γιατί η ροή των εξελίξεων που εκδιπλώνει, "κουμπώνει" με γεγονότα που παρακολουθήσαμε μόλις πρόσφατα. 



Είχε γίνει γνωστή η αποστολή στο Ιράν. Ο Τσίπρας στην συνέντευξη στην ΕΡΤ αποκάλυψε ότι πήγε στη Μόσχα και είδε τον Κινέζο πρωθυπουργό, χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ όλοι θυμούμαστε τις θριαμβευτικές διαρροές του Λαφαζάνη για οσονούπω έλευση από τη Ρωσία πέντε δις δολλαρίων, ως προκαταβολής για τον αγωγό αερίου. Και φυσικά δεν ξεχνάμε το σχέδιο πραξικοπήματος της Αριστερής Πλατφόρμας και την αποκάλυψη Βαρουφάκη για επεξεργασία σχεδίου εισαγωγής της δραχμής κατόπιν εντολής Τσίπρα.
Προσωπικά, όμως, αποδεχόμαστε την αλήθεια όσων αποκαλύπτει το "ΒΗΜΑ" διότι είναι γνωστά ο τρόπος σκέψης και οι ιδέες από τις οποίες εμφορούνται τα ανώτατα κλιμάκια της σημερινής, θλιβερής, κυβέρνησης και ο ίδιος ο Τσίπρας. Όπως επίσης διότι δεν διαχωρίζουμε την Αριστερά του σήμερα από εκείνη του 1940-50. Και τότε είχαν στόχο τον γεωπολιτικό αναπροσανατολισμό της χώρας, και σήμερα υπό το πρίσμα της επιλογής εκείνης κινούνται.
Υπάρχουν μόνο δύο διαφορές για τη χώρα σήμερα, μια θετική και μία αρνητική.
Η αρνητική διαφορά έγκειται στο ότι τότε αντιμετωπίστηκαν ορθά ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Σήμερα, έχοντας επιβάλει την ιδεολογική τους ηγεμονία από την οποία αντλούν ηθική ασυλία, βρίσκονται σε πολιτικό απυρόβλητο. Ωστόσο, εφόσον αληθεύει ότι ο Τσίπρας έκλεισε αδίστακτα τις τράπεζες, προκαλώντας ζημιά απροσδιόριστου ύψους δις στην πραγματική οικονομία, οφείλει να οδεύσει σε Ειδικό Δικαστήριο.
Τότε η Ρωσία-Σοβιετική Ένωση, παρότι είχε υπογράψει τη Συμφωνία της Γιάλτας, άφησε τον Ζαχαριάδη να προχωρήσει για να δοκιμάσει την ανεκτικότητα του Δυτικού Στρατοπέδου, παρέχοντας στο ΚΚΕ έμμεση στήριξη μέσω των υπολοίπων σοσιαλιστικών χωρών. Και διαπίστωσε τελικά την αποφασιστικότητα της Δύσης να μην επιτρέψει η Ελλάδα να εμπέσει στη Ρωσική σφαίρα επιρροής. Η θετική διαφορά λοιπόν σήμερα είναι ότι η Ρωσία, πιθανόν για ίδια οφέλη στην Ουκρανία, τελικά δεν συνέδραμε στον προδοτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και, φαίνεται ότι, αποφεύγεται η απόλυτη καταστροφή, τα νέα δραχμο-Ορλωφικά. Βεβαίως, δεν παραβλέπεται η καταστροφή από την εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων τα οποία επιβλήθηκαν στον Τσίπρα και θα πληρώσουμε όλοι μας, δέκα (;) φορές το mail Χαρδούβελη.
Οι αποκαλύψεις ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι τη δεκαετία του '80 ήταν στελέχη του ΚΚΕ, γνώριζαν από τότε τον κ Ρεσέτνικοφ, ως στέλεχος της KGB, δεν εκπλήσσει. Από το 1922 μέχρι το 1991 το ΚΚΕ υπήρξε Ρωσσικό/Σοβιετικό πρακτορείο με αποστολή την άσκηση επιρροής του Ρωσικού παράγοντα στα ελληνικά πράγματα, μεταπολεμικά δε στον βαθμό που είχε καθοριστεί με εκείνο το πρόχειρο χαρτί μεταξύ Τσώρτσιλ και Στάλιν στη Μόσχα το 1944, που όριζε κατά πόσον και πού θα ανήκει η Ελλάδα : Δύση 90% - Ρωσσία 10%.
Τα στελέχη του ΚΚΕ λοιπόν ιστορικά ήταν υπάλληλοι, εργάτες στη δούλεψη του Ρωσικού παράγοντα. Η Παβλοφικά δουλική υπόκλιση του Λαφαζάνη μπροστά στο "αφεντικό"-Πούτιν το μαρτυρεί αψευδώς. 
Κι εδώ θυμάμαι τον αγαπημένο μου θείο. Ο οποίος, ευφυής και αυτοδημιούργητος εργοδότης, έλεγε με τρυφερή κατανόηση και όχι ψόγο, αναφερόμενος γενικά στην τάξη ή ειδικά σε κάποιον συγκεκριμένα : "αν είχε μυαλό θα ήταν εργάτης;"
Ο θείος, καθώς είχε ξεκινήσει από χαμηλά ήταν φιλεργατικός και πολύ στοργικά διακείμενος απέναντι στον εργατικό κόσμο.
Ωστόσο, ακριβώς επειδή τους γνώριζε και τους ζούσε καθημερινά, αποτύπωνε την ανθρωπολογική αλήθεια την οποία μισούν αβυσσαλέα οι αριστεροί, ψηφοφόροι και πολιτικά στελέχη. Σε μια κοινωνία όπου επικρατεί το αστικό καθεστώς, όπου εξουσία και κυρίαρχη τάξη είναι οι αστοί, όσοι ικανοί επιδιώκουν να γίνουν λιγότερο ή περισσότερο επιφανείς αστοί και όχι φυσικά να μείνουν προλετάριοι, δηλαδή στην χαμηλότερη κοινωνική στάθμη.
Συνεπώς, όσοι ανήκουν στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και οι εκπρόσωποί τους είναι οι πάσης φύσεως μειονεκτικοί.
Μέσα από ένα ιστορικό, πολιτικό τερατούργημα, σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία αυτοί οι μειονεκτικοί έγιναν κυβέρνηση στην Ελλάδα. Και επιχείρησαν με την επικίνδυνη αφέλεια του μικρονοϊκού να γίνουν "αφεντικά" στις διεθνείς σχέσεις. Το ηχηρό ράπισμα ήταν αναμενόμενο.
Δυστυχώς όχι στις παρειές τους αλλά στο εθνικό κρανίο. Όμως οι κατηγορίες για εθνική αναξιότητα εκκρεμούν.

Προφήτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου