Russian Roulette...

The Liminanas

«Χτυποκάρδια στο θρανίο» και… «Μωρίας Εγκώμιον»!

Ο Άδωνις Γεωργιάδης δημοσίευσε ένα πολύ σωστό και σύντομο σχόλιο στα δικτυακά «τιτιβίσματα» (tweet) κατά της κατάργησης των Λατινικών από τα σχολεία…

Του απάντησε ειρωνικά η κα Έλενα Ακρίτα: ότι τα Λατινικά ήταν, λέει, το πιο «άχρηστο» μάθημα της ζωής της, στο οποίο ωστόσο η ίδια πήγε καλά, γιατί είχε… «κούκλο καθηγητή», ο οποίος της χάριζε ένα γοητευτικό χαμόγελο, κάθε φορά που του απαντούσε σωστά… (Πάλι καλά που δεν δήλωσε κι εκείνη… metoo, για το δόλιο το καθηγητή της!)

Χαριτωμένο το σχόλιο της. Ανόητο, παιδαριώδες, αλλά χαριτωμένο…

Όλα αυτά που γράφει κατά καιρούς έχουν αυτή τη ρηχή «χαριτομενιά» που χαρακτηρίζει τους «πνευματικούς» μας ανθρώπους τις τελευταίες δεκαετίες.

Να μπερδεύουν αξιακά προτάγματα, με προσωπικά βιώματα! Τα σοβαρά (όπως η προϊούσα απαιδευσία των νεοΕλλήνων), με τα αστειάκια (όπως τα δικά της … «χτυποκάρδια στο θρανίο»).

Και να πασχίζουν να «σκοράρουν πόντους», με τετριμμένα «κλισέ» και εύκολους «εξυπνακισμούς».

Κυρίως αυτό: ανόητα κλισέ!

Όπως τα περί «άχρηστης» γνώσης...

Απορίες ενός αφελή…

Όσοι παρακολουθούν την εδώ και χρόνια κατάβαση μου στην άβυσσο της πολιτικής, και όχι μόνο, επικαιρότητας, θα έχουν διαπιστώσει ότι εκτός από αφελής και ποταπός, ενίοτε ακολουθώ (ασθμαίνοντας) το σωκρατικό «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», προσπαθώντας κι εγώ να παίξω τον ρόλο της αλογόμυγας που τσιμπάει τα καπούλια του κοιμισμένου μουλαριού μπας και ξυπνήσει.

Δύσκολη αποστολή, διότι στα χρόνια μας, και δη στη μπανανία μας, το μουλάρι κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, και δεν ξυπνάει ούτε κι αν το δαγκώνουν τσακάλια…

Εν πάση περιπτώσει συνεχίζω τον μοναχικό μου κατήφορο, και έτσι σήμερα είπα να θέσω μερικές (εύλογες) απορίες, ατάκτως ερριμμένες,  που με ταλανίζουν παιδιόθεν…

Kalt...

Kaelan Mikla

Το νέο κόμμα του ασπόνδυλου λαϊκισμού…

Και πάνω που οι «έγκυροι αναλυτές» ήταν σίγουροι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη σοσιαλδημοκρατική στροφή, προέκυψαν Μπόλαρης, Μαριλίζα, Χρυσοβελώνη, Παπακώστα και σχόλασε ο γάμος με τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας. Γιατί οι «έγκυροι αναλυτές» δουλεύουν ακόμα με εργαλεία της λίθινης εποχής της μεταπολίτευσης. Νομίζουν ότι τα κόμματα έχουν κόκκινες γραμμές, οι λαϊκιστές μπέσα και η συμφωνία των Πρεσπών την ικανότητα να θέσει τους ΑΝΕΛ εκτός κυβερνητικού συνασπισμού. Για τη Μακεδονία την ξακουστή. Ούτε μυρωδιά.

 

Το ίδιο συνέδριο που εξέλεξε τον αριστεράτο Νίκο Φίλη πρώτο σε ψήφους στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο αποθέωσε και τον δεξιότατο Πάνο Καμμένο κατά την παρθενική του ομιλία σε αριστερό ακροατήριο. Και οι αριστερότεροι του κόμματος όχι μόνο δεν είπαν κουβέντα για την «ανάρμοστη σχέση» αλλά αντιθέτως την υπερασπίστηκαν με ενθουσιασμό. Πρόδρομα φαινόμενα της μετάλλαξης του αριστερού γονίδιου του κόμματος που προκάλεσε τον πιο ανίατο ασπόνδυλο λαϊκισμό στην πολιτική μας ιστορία. Η κοινωνία εθίζεται από καιρό σε εξωτικά πολιτικά μείγματα. Φυσιολογικά, λοιπόν, η κ. Παπακώστα ήρθε σαν ψύχρα φθινοπωρινή που προμηνύει έναν βαρύ χειμώνα…

Fade in to you...

Mazzy Star

Το μεγαλύτερο έγκλημα των… «προοδευτικών»…

O Γαβρόγλου θέλει να καταργήσει, μεταξύ άλλων και τα Λατινικά!

Έχουν σχεδόν καταργήσει τα αρχαία. Όχι τώρα, εδώ και χρόνια…

Δεκαετίες συνεχίζεται πια η «προοδευτική» λαίλαπα! Να αποδομήσουν το μορφωτικό υπόβαθρο του νεοέλληνα.

Να φτιάξουν «ανδράποδα», που γνωρίζουν και χειρίζονται μερικές εκατοντάδες λέξεις μόνο, χωρίς εκφραστικές δεξιότητες, χωρίς ιστορική συνείδηση, χωρίς λογική επάρκεια αρθρωμένου λόγου, χωρίς συναισθηματικό βάθος και αισθητική καλλιέργεια…

Από τη φετινή ΔΕΘ ξεκινάει η πολυπόθητη Ανάσταση…

Στα οργανωμένα και πολιτισμένα κράτη της Δύσης, στα οποία ΔΕΝ ανήκουμε, ο μέσος πολίτης δεν χρειάζεται να ασχολείται με την πολιτική, μιας και το σύστημα εκεί λειτουργεί από μόνο του, και το ποιος είναι στο τάδε υπουργείο ή μη, ουδόλως αγγίζει τη καθημερινότητά του.

Έτσι, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ υπάρχει διαχρονικά ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών, της τάξης έως και του 30%, που δεν ξέρει καν το όνομα του προέδρου!  Και μιλάμε για μια χώρα οι ψηφοφόροι της οποίας βγάζουν … πλανητάρχη! Οι πολιτικές του οποίου διαμορφώνουν τις εξελίξεις (και την καθημερινότητα των πολιτών) σε δεκάδες χώρες …

Στη μπανανία μας όμως αυτά δεν ισχύουν.

Η καθημερινότητα και το βιος όλων μας εξαρτάται από την προσωπικότητα, τις ιδεοληψίες,  και τα καπρίτσια του κάθε τυχαίου που αναλαμβάνει κάποιο υπουργείο. Και που θεωρεί καθήκον του να αφήσει τη δική του σφραγίδα στον τομέα που «υπουργεύει», άσχετα αν η παραμονή του στον θώκο είναι ολιγόμηνη, και άσχετα αν είναι παντελώς αδαής ως προς το αντικείμενο του υπουργείου που εποπτεύει...

Creep...

Radiohead

Οι ιδεοληψίες της Γεροβασίλη κι η δημόσια τάξη…

Λίγες ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Όλγα Γεροβασίλη θυμήθηκε τις γνωστές ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ κι έδωσε το στίγμα της επόμενης ημέρας. 

Σε συνέντευξή της ανέφερε ότι  «μιλάμε για προστασία των πολιτών και όχι για καταστολή. Μιλάμε για ασφάλεια που βασίζεται στην εμβάθυνση των δημοκρατικών αρχών με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και όχι στη διεύρυνση του αυταρχισμού με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν. Ως εκ τούτου θα

αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα εγκληματικότητας με απαντήσεις επιχειρησιακές και θεσμικές που διακρίνονται και από οργανωτική επάρκεια και από αξιακή συγκρότηση»!!! 

Κι αμέσως μετά επιτέθηκε στη … Νέα Δημοκρατία κατηγορώντας τη ότι με την «εμμονή της με τον «Ρουβίκωνα» δείχνε την ιδεολογική απομόνωση από τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας»!